Αν και η δήλωση αποποίησης (σε άπταιστα ελληνικά «disclaimer») προειδοποιεί ότι οι αποδόσεις μιας διαχείρισης κεφαλαίου δεν επηρεάζουν τις αποδόσεις της επόμενης διαχειριστικής περιόδου, δεν συμβαίνει το ίδιο με τις ροές κεφαλαίων. Κάθε επαγγελματίας διαχειριστής αμοιβαίων κεφαλαίων γνωρίζει, ότι οι επενδυτές, και ιδίως οι μικροεπενδυτές, είναι ευαίσθητοι στην απόδοση του παρελθόντος.
Αν ένα αμοιβαίο κεφάλαιο υποαποδίδει για αρκετό καιρό, θα υπάρξουν εκροές. Στον αντίποδα ένα αμοιβαίο που συστηματικά κερδίζει το δείκτη για αρκετό χρονικό διάστημα βλέπει τις εισροές του να αυξάνονται. Η παρατήρηση αυτή είναι κοινή ακόμα και στους brokers, τα χαρτοφυλάκια που υποαποδίδουν, τείνουν να μετακινούνται προς άλλους επαγγελματίες. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό έχει να κάνει περισσότερο με τη συμπεριφορά των μικροεπενδυτών.
Ο Chandra Sekhar Mangipudi από το Πανεπιστήμιο του Νότιγχαμ, σε μια πρόσφατη μελέτη εξέτασε τις ροές κεφαλαίων που προέρχονται από επενδυτές λιανικής, κάνοντας ωστόσο διακριτή την ανάλυση μεταξύ εκροών και εισροών, για να ελέγξει αν υπάρχουν διαφορές με βάση την ευαισθησία στην απόδοση. Το παρακάτω διάγραμμα δείχνει την ευαισθησία των εισροών και των εκροών στις παρελθούσες αποδόσεις ενός αμοιβαίου κεφαλαίου που πηγαίνει πίσω 5 χρόνια.
Ευαισθησία των ροών των αμοιβαίων κεφαλαίων λιανικής σε σχέση με τις παρελθούσες αποδόσεις
Πηγή: Mangipudi (2024)
Η ενδιαφέρουσα παρατήρηση στο διάγραμμα είναι ότι οι προηγούμενες επιδόσεις δεν έχουν την ίδια σημασία για τις εκροές όπως για τις εισροές. Η απόλυτη τιμή των χρηματικών ροών τείνει να είναι υψηλότερη για τις εισροές από ό,τι για τις εκροές και αρχίζει να μειώνεται μετά τον 12ο μήνα.
Αυτό δείχνει ότι οι επενδυτές κυνηγούν τις επιδόσεις και εστιάζουν ιδιαίτερα στους τελευταίους 12 μήνες. Εάν ένας διαχειριστής κεφαλαίων είχε μια καλή χρονιά, οι ροές κεφαλαίων (εισροές) θα είναι μεγαλύτερες από ό,τι εάν ο ίδιος διαχειριστής κεφαλαίων είχε απλώς μια κακή χρονιά (απόλυτη τιμή εκροών).
Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο που προκύπτει, είναι ότι η περίοδος αναδρομής για τις εισροές είναι μεγαλύτερη (περίπου 52 μήνες) από ό,τι για τις εκροές (περίπου 36 μήνες). Αυτό σημαίνει ότι οι μικροεπενδυτές είναι πρόθυμοι να επενδύσουν σε αμοιβαία κεφάλαια εάν αυτά είχαν καλή απόδοση, πριν από τρία έως πέντε έτη, αλλά αγνοούν την κακή απόδοση, αν αυτή έχει συμβεί από τρία έως πέντε έτη.
Με άλλα λόγια, οι μικροεπενδυτές κυνηγούν την ελπίδα ότι ένα αμοιβαίο κεφάλαιο μπορεί να έχει καλές επιδόσεις εάν σε οποιοδήποτε σημείο της τελευταίας πενταετίας μπορεί διαχειριστικά να δείξει μια συνεχή περίοδο θετικών επιδόσεων. Εν τω μεταξύ, εάν ένα αμοιβαίο κεφάλαιο είχε κακές επιδόσεις στο πιο μακρινό παρελθόν, οι μικροεπενδυτές απλώς ρευστοποιούν το αμοιβαίο κεφάλαιο και στη συνέχεια δεν κοιτάζουν πίσω.
Είναι όμως αυτή η βέλτιστη συμπεριφορά; Εν τέλει ναι. Ο Mangipudi διαπιστώνει ότι η απλή εξέταση της απόδοσης ενός αμοιβαίου κεφαλαίου τον περασμένο μήνα οδηγεί σε καλύτερη επιλογή αμοιβαίου κεφαλαίου. Επομένως, οι καλές αποδόσεις, όχι μόνο διασφαλίζουν εισροές αλλά στατιστικά έχουν καλύτερη συνέχεια στο μέλλον από ότι μια αρνητική απόδοση.
