Τίποτα δεν αφήνει να... πέσει κάτω η Άγκυρα, και έτσι εν μέσω των θερμών εξελίξεων των τελευταίων εβδομάδων, μια αναφορά του Ν. Δένδια για την τουρκική κατοχή στην Κύπρο, κατά τη διάρκεια εκδήλωσης του ΟΗΕ, της ήταν αρκετή για να ξεσπαθώσει στέλνοντας... απαντητική επιστολή.
Στην επιστολή αυτή, ο Τούρκος μόνιμος αντιπρόσωπος, Φεριντούν Σινιρίογλου επιχειρεί να παρουσιάσει μονομερώς την ιστορία του Κυπριακού προβλήματος για να καταλήξει στην νομιμοποίηση της εισβολής, με πρόσχημα το πραξικόπημα της χούντας εναντίον του Μακαρίου και συνεπώς να δικαιολογήσει πλήρως την συνεχιζόμενη παρουσία των τουρκικών στρατευμάτων στο βόρειο τμήμα του νησιού, ως «μη κατοχή».
Η τουρκική επιστολή αποκαλύπτει και το κλίμα που επικρατεί στην Άγκυρα σε ό,τι αφορά το Κυπριακό, καθώς ως μόνο πλαίσιο που αναφέρεται στην αναζήτηση λύσης είναι η «νέα εταιρική σχέση μεταξύ των συνιδιοκτητών του νησιού» και η «πολιτική ισότητα των δυο πλευρών».
Η τουρκική επιστολή (S/2020/437) που δημοσιεύθηκε στον ΟΗΕ στις 27 Μαΐου 2020 αναφέρει τα εξής:
«Επιστολή της 22ας Μαΐου 2020 του Μόνιμου Αντιπροσώπου της Τουρκίας στα Ηνωμένα Έθνη προς τον Πρόεδρο του Συμβουλίου Ασφαλείας σχετικά με τις παρατηρήσεις του Νίκου Δένδια, Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας, κατά τη συνεδρίαση υψηλού επιπέδου του Συμβουλίου Ασφαλείας της 8ης Μαΐου 2020, με τίτλο "Εβδομήντα πέντε χρόνια από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου επί ευρωπαϊκού εδάφους - διδάγματα για την πρόληψη μελλοντικών φρικαλεοτήτων, ευθύνη του Συμβουλίου Ασφαλείας" θα ήθελα να σημειώσω τα ακόλουθα:
Κατά τη διάρκεια της εν λόγω συνάντησης, ο υπουργός Δένδιας υποστήριξε ότι η Κύπρος “εξακολουθεί να αντιμετωπίζει 45 χρόνια κατοχής μεγάλου μέρους της επικράτειάς της». Ενόψει αυτής της προσπάθειας να δημιουργηθεί μια εναλλακτική εκδοχή της ιστορίας, αισθάνομαι υποχρεωμένος να ξεκαθαρίσω κάποια βασικά στοιχεία για την πρόσφατη ιστορία της Κύπρου.
Η Κυπριακή Δημοκρατία ιδρύθηκε το 1960 μέσω διεθνών συνθηκών, στη βάση μιας εταιρικής σχέσης μεταξύ των δύο λαών του νησιού. Αυτές οι διεθνείς συνθήκες βασίζονταν στην πολιτική ισότητα και την ίση θέση του τουρκοκυπριακού και ελληνοκυπριακού λαού του νησιού. Ωστόσο, αυτό το κράτος εταιρικής σχέσης καταστράφηκε από την ελληνοκυπριακή πλευρά το 1963, με την μονομερή ακύρωση του συντάγματος και καταφεύγοντας σε μια εκστρατεία εκδίωξης των Τουρκοκυπρίων από τα κρατικά όργανα και θεσμούς καθώς και από τα σπίτια τους, παραβιάζοντας κατάφωρα τις συνθήκες του 1960 και ενάντια σε όλους τους κανόνες ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η ακόλουθη ένοπλη εκστρατεία εθνοκάθαρσης κατά των Τουρκοκυπρίων, η οποία κορυφώθηκε με το πραξικόπημα του 1974 στην Κύπρο από την ελληνική χούντα με στόχο την προσάρτηση της νήσου στην Ελλάδα, δεν άφησε στην Τουρκία άλλη επιλογή από το να ασκήσει τα δικαιώματά της που απορρέουν από τις συνθήκες του 1960 ως εγγυήτρια δύναμη. Σε αυτό το πλαίσιο, είναι σαφές ότι το θέμα στην Κύπρο δεν είναι θέμα «κατοχής», αλλά ζήτημα εξεύρεσης ενός αμοιβαία αποδεκτού τρόπου επίτευξης μιας νέας εταιρικής σχέσης μεταξύ των συνιδιοκτητών του νησιού.
Η Τουρκία παραμένει προσηλωμένη στην εξεύρεση πολιτικής διευθέτησης του Κυπριακού και έχει επιδείξει σαφώς την αποφασιστικότητά της εν προκειμένω. Θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε τις συνεχιζόμενες προσπάθειες του Γενικού Γραμματέα για την επίτευξη μιας συνολικής διευθέτησης βασισμένης στην πολιτική ισότητα των δύο πλευρών του νησιού. Θα ήμουν ευγνώμων αν η παρούσα επιστολή μπορούσε να διανεμηθεί ως έγγραφο του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Φεριντούν Σινίριογλου»
