Η Τουρκία μπορεί να έχει είτε αμερικανικά μαχητικά είτε ρωσικούς πυραύλους, όχι όμως και τα δύο, τονίζουν σε κοινό τους άρθρο γνώμης στους New York Times τέσσερις αμερικανοί γερουσιαστές, οι οποίοι προαναγγέλλουν σκληρές κυρώσεις αν η Άγκυρα παραλάβει τελικά τους S-400 και υπογραμμίζουν ότι η επιλογή του Τ. Ερντογάν θα έχει βαθιές για τη διεθνή θέση της χώρας του, για τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ αλλά και τη θέση της στο ΝΑΤΟ.
Το άρθρο συνυπογράφουν οι ρεπουμπλικάνοι Τζιμ Ίνχοφ, Τζιμ Ρις και οι Δημοκρατικοί Τζακ Ριντ και Μπομπ Μενέντεζ, οι οποίοι είναι οι πρόεδροι (Ίνχοφ, Ρις) και αντιπρόεδροι (Ριντ, Μενέντεζ) των Επιτροπών Εξοπλισμών και Διεθνών Σχέσεων της αμερικανικής Γερουσίας.
Αναλυτικά το άρθρο των γερουσιαστών:
«Μέχρι το τέλος του έτους η Τουρκία θα έχει στο έδαφός της είτε τα εξελιγμένα αεροσκάφη F-35 είτε τους ρωσικούς πυραύλους εδάφους-αέρος S-400. Δεν θα έχει και τα δύο.
Η επιλογή που θα κάνει ο Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν θα έχει βαθιές συνέπειες αναφορικά με τη θέση της χώρας του στον κόσμο, τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ αλλά και τη θέση της στο ΝΑΤΟ.
Το πρόγραμμα των F-35 είναι το πέμπτο μεγαλύτερο στο κόσμο για μαχητικά αεροσκάφη πέμπτης γενεάς, με άνω του ενός τρισ. δολαριών επενδύσεις και δεκάδες διεθνείς επενδυτές, μεταξύ των οποίων και την Τουρκία. Σε μεγάλο βαθμό, η ικανότητα των Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμάχων της να διατηρήσουν στρατιωτικό πλεονέκτημα στους αιθέρες βασίζεται σε αυτό το πρόγραμμα.
Τον Ιούλιο του 2017 η Τουρκία ανακοίνωσε ότι θα αγοράσει τους αμυντικό πυραυλικό σύστημα S-400 από τη Ρωσία. Οι S-400 είναι το πλέον εξελιγμένο σύστημα που έχει παράγει έως σήμερα η Ρωσία στην προσπάθειά της να κατανικήσει την τεχνολογία stealth - το σύστημα που δημιούργησε η Ρωσία για να καταρρίπτει τα F-35.
Η αγορά των S-400 από την Τουρκία θα είναι ασύμβατη με τις υποχρεώσεις της προς το ΝΑΤΟ και θα περιορίσει τη διαλειτουργικότητά της με τους συμμάχους της. Αγοράζοντας τους S-400 θα δημιουργούσε έναν απαράδεκτο κίνδυνο καθώς το σύστημα ραντάρ τους θα μπορούσαν να δώσουν τη δυνατότητα στο ρωσικό στρατό να αντιληφθεί τη λειτουργία των F-35. Η απειλή ανάγκασε το Πεντάγωνο να αναστείλει την περασμένη εβδομάδα μερικές ενέργειες σχετικά με την παράδοση των F-35 στην Τουρκία.
Η Τουρκία έχει νόμιμες ανάγκες αεράμυνας. Οι ΗΠΑ, από το 2012, της έχουν προσφέρει το σύστημα αεράμυνας Patriot ως εναλλακτική στους S-400, αλλά η Τουρκία απέρριψε την προσφορά αυτή. Με τους S-400 να έχει προγραμματισθεί να παραδοθούν στην Τουρκία τον Ιούλιο και τα F-35 για το Νοέμβριο, είναι η ώρα για τον πρόεδρο Ερντογάν να επιλέξει. Η ελπίδα μας είναι ότι θα επιλέξει να εγκαταλείψει τους S-400, ότι θα υπερασπιστεί τον τουρκικό ουρανό με το σύστημα Patriot και θα σώσει τη συμφωνία για τα F-35.
Εάν ο Ερντογάν αποτύχει να κάνει την επιλογή αυτή και αποδεχθεί την παράδοση των S-400, η Τουρκία θα υποστεί τις κυρώσεις που προβλέπονται από τη σχετική νομοθεσία των ΗΠΑ. Οι κυρώσεις θα πλήξουν σκληρά την οικονομία της χώρας – θα θορυβήσουν τις διεθνείς αγορές, θα διώξουν τις άμεσες διεθνείς επενδύσεις και θα σακατεύσουν την αμυντική και αεροπλοϊκή βιομηχανία της Τουρκίας.
Επιπλέον, κανένα F-35 δεν θα παραδοθεί ποτέ σε τουρκικό έδαφος. Και οι τουρκικές εταιρείες που συμμετέχουν στο πρόγραμμα, κατασκευάζοντας μέρη, επισκευάζοντας και εξοπλίζοντας τα F-35, θα βγουν εκτός τις εφοδιαστικής αλυσίδας.
Είμαστε αποφασισμένοι να προβούμε σε όλες τις απαραίτητες νομοθετικές ενέργειες προκειμένου να διασφαλίζουμε ότι αυτή θα είναι η εξέλιξη της κατάστασης. Η Τουρκία είναι ένας σημαντικός εταίρος στο πρόγραμμα των F-35, αλλά δεν είναι αναντικατάστατος.
Η εγκατάλειψη των F-35 θα έχουν σοβαρές συνέπειες για την Άγκυρα. Η Τουρκία έχει ήδη επενδύσει πάνω από 1,25 τρισ. δολάρια στο πρόγραμμα των F-35, και τα χρήματα θα έχουν χαραμιστεί. Δεν θα παραλάβει τα άνω των 100 F-35 όπως έχει προγραμματιστεί και θα αναγκαστεί να συμβιβαστεί με ένα μαχητικό πολύ κατώτερων δυνατοτήτων, το οποίο θα κάνει χρόνια κι αυτό χρόνια να παραδοθεί.
Οι τουρκικές εταιρίες που παράγουν τμήματα για τα F-35 θα δουν τις παραγγελίες τους να στεγνώνουν εντελώς, ενώ όλες οι σχετικές δραστηριότητες θα αναζητήσουν να εγκατασταθούν αλλού στην Ευρώπη. Η ελπίδα του Ερντογάν να μετατρέψει την τουρκική αμυντική βιομηχανία σε βασικό πυλώνα οικονομικής ανάπτυξης θα συντριβεί.
Δεν επιδιώκουμε να προκαλέσουμε ζημιά στους Τούρκους φίλους μας. Αντιθέτως, ελπίζουμε να εντείνουμε την αμερικανοτουρκική συνεργασία στη Συρία, στη Μαύρη Θάλασσα, στην αντιτρομοκρατία και άλλα θέματα αμοιβαίων συμφερόντων μας. Θέλουμε μόνο να προστατεύσουμε τις δυνατότητες του προγράμματος F-35 και τις δυνατότητες της νατοϊκής συμμαχίας, συμπεριλαμβανομένων συμμάχων όπως η Τουρκία.
Κατανοούμε ότι η Τουρκία διατηρεί σχέσεις ανάγκης με τη Ρωσία – στη Συρία, στην ενέργεια, τον αγροτικό τομέα, τον τουρισμό και αλλού. Εάν ο Πρόεδρος Ερντογάν εγκαταλείψει τους S-400, ο κ. Πούτιν μπορεί να αντεπιτεθεί σε έναν ή περισσότερους από τους τομείς αυτούς. Σε μια τέτοια ατυχή τροπή, δεσμευόμαστε να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να βοηθήσουμε την Τουρκία να αντιμετωπίσει την καταιγίδα.
Η απότιση φόρου τιμής στο Κρεμλίνο με την αγορά των S-400 δεν είναι προς τα συμφέροντα της Τουρκίας. Ο κ. Πούτιν δεν είναι περισσότερο σύμμαχος της Τουρκίας από ό,τι υπήρξε η ΕΣΣΔ ή οι Τσάροι. Η επιθετικότητά του στη Γεωργία, στην Ουκρανία και στη Συρία έχουν καταστήσει την Τουρκία λιγότερο ασφαλή. Τώρα ο κ. Πούτιν προσπαθεί να χωρίσει την Τουρκία με τη Δύση, μέσω των S-400.
Αν το επιτύχει, το όποιο μικρό ενδιαφέρον έχει για τα τουρκικά συμφέροντα θα συρρικνωθεί ακόμη περισσότερο. Όσο πιο απομονωμένη είναι η Τουρκία από τους συμμάχους της, τόσο περισσότερη δύναμη θα αποκτά ο Πούτιν στη σχέση αυτή: Η Ρωσία κάνει ό,τι της επιτρέπει η δύναμή της και η Τουρκία υποχωρεί και αποδέχεται.
O κ. Πούτιν φοβάται και σέβεται μία Τουρκία στρατηγικά προσηλωμένη στη Δύση και το NATO. Ελπίζουμε ότι ο πρόεδρος Ερντογάν θα επιλέξει αυτό το μέλλον απορρίπτοντας το διχαστικό τέχνασμα του κ. Πούτιν, καλύπτοντας τις αμυντικές της ανάγκες με το σύστημα Patriot και προχωρώντας ως σημαντικός εταίρος στο πρόγραμμα των F-35».
