Η αντίστροφη μέτρηση για την πτώση της Μαριούπολης, που παρά την ηρωική και με αυταπάρνηση αντίσταση των κατοίκων της και του ουκρανικού στρατού, δεν θα μπορέσει να αντέξει στην πρωτοφανή για τον σύγχρονο κόσμο, πολιορκία της επί 50 ημέρες, θέτει σοβαρά διλήμματα και στην Αθήνα σχετικά με το μέλλον του Ελληνισμού στη Μαύρη Θάλασσα συνολικά.
Γιατί Ελληνισμός υπάρχει, όχι μόνο στην Ουκρανία συγκεντρωμένος γύρω από τη Μαριούπολη, αλλά και στην απέναντι ρωσική ακτή της Αζοφικής και της Μαύρης Θάλασσας.
Για την Ελλάδα, το πρώτο κύριο μέλημα και στόχος είναι φυσικά η επιβίωση και διάσωση των Ελλήνων που έχουν απομείνει στα κουφάρια της Μαριούπολης και των γύρω χωριών που δέχτηκαν την απίστευτης αγριότητας επίθεση των ρωσικών δυνάμεων.
Με μεθόδους που συνιστούν εγκλήματα πολέμου, καθώς οι άμαχοι σε αυτές τις περιοχές μένουν αποκλεισμένοι χωρίς ρεύμα, νερό, επικοινωνίες και κυρίως χωρίς τρόφιμα και φάρμακα, ως «ελεύθεροι πολιορκημένοι».
Και για τους οποίους η επόμενη ημέρα θα είναι ακόμη πιο δύσκολη. Η πλειοψηφία των Ελλήνων στην περιοχή της Μαριούπολης από το 2014 ζούσε δύσκολα δίπλα στη γραμμή αντιπαράθεσης με τις περιοχές που έλεγχαν οι ρωσόφωνοι αυτονομιστές, καθώς αυτή ήταν συγχρόνως η γραμμή αντιπαράθεσης της Ουκρανίας και της Ρωσίας η οποία επιχειρούσε να διευρύνει την επιρροή στις περιοχές αυτές.
Έτσι αλλά και με ζωντανές τις μνήμες από τους σταλινικούς διωγμούς διαμορφώθηκε ένα αντιρωσικό φρόνημα στο μεγαλύτερο μέρος των μελών της ελληνικής ομογένειας.
Η κατάληψη της περιοχής από τη Ρωσία θα σημάνει την υποχρεωτική έξοδο σημαντικού αριθμού ομογενών από τις εστίες του που θα αναζητήσει καταφύγιο είτε σε άλλες περιοχές της Ουκρανίας ή ακόμη και στην Ελλάδα, αν και ο επαναπατρισμός ενός πληθυσμού που δεν ομιλεί την ελληνική γλώσσα θα είναι μια ιδιαίτερα δύσκολη υπόθεση.
Ο στόχος της Ελλάδας φυσικά είναι να παραμείνει και να διατηρηθεί στην ιστορική αυτή κοιτίδα του ελληνισμού, η ελληνική παρουσία, αλλά αυτό είναι κάτι που υπό τις παρούσες συνθήκες θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθεί και φυσικά δεν εναπόκειται σε ελληνικές αποφάσεις και χειρισμούς.
Όμως πρωτοβουλίες όπως αυτή του υπουργού εξωτερικών Ν. Δένδια για υποβολή αιτήματος στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, για την έρευνα διάπραξης εγκλημάτων πολέμου στη Μαριούπολη είναι σωστές, αλλά δεν αρκούν για να εξασφαλιστεί η ελληνική παρουσία στην Αζοφική.
Και η Αθήνα θα πρέπει να είναι έτοιμη με καταρτισμένο σχέδιο ώστε να τεθεί στο τραπέζι, όταν βεβαίως έρθει η ώρα των διαπραγματεύσεων και θέμα εγγυήσεων για την ασφαλή επιστροφή όσων διέφυγαν από την κόλαση της Μαριούπολης και παραμονή στις εστίες τους με διεθνώς εγγυημένα δικαιώματα και προστασία.
Όμως η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και η ρήξη των σχέσεων όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και ολόκληρης της Δύσης με τη Μόσχα, θέτει υπό απειλή τους δεσμούς της Μητέρας Πατρίδας με τον ελληνισμό της Ρωσίας. Ειδικά μάλιστα στις περιοχές της Νοτιοδυτικής Ρωσίας στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας.
Τα μεγάλα κέντρα του ποντιακού ελληνισμού στο Ροστώφ, τη Σταυρόπολη, στο Κράσνονταρ, την Ανάπα, το Σότσι το Γκελετζίκ έχουν τα τελευταία χρόνια βιώσει μια πραγματική ανάπτυξη του ελληνικού στοιχείου, το οποίο μάλιστα διαπίστωσε ιδίοις όμμασι ο Έλληνας υπουργός Eξωτερικών στην περιοδεία που πραγματοποίησε τον Μάϊο του 2021, μετά τη συνάντηση που είχε στο Σότσι με τον Ρώσο ομόλογο του Σ. Λαβρόφ.
Οι ισορροπίες είναι εξαιρετικά δύσκολες, καθώς ο ελληνισμός αυτός είναι Ρώσοι πολίτες, ρωσόφωνοι με ρωσική συνείδηση και αντιμετωπίζουν τον πόλεμο εναντίον της Ουκρανίας όπως οι υπόλοιποι Ρώσοι πολίτες.
Το αντιρωσικό κλίμα που έχει προκαλέσει η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και οι αγριότητες του ρωσικού Στρατού, δεν θα πρέπει να δηλητηριάσει τις σχέσεις της Ελλάδας με το σημαντικό αυτό τμήμα του ποντιακού ελληνισμού το οποίο κρατά ψηλά τη σημαία της Ελλάδας στη Μαύρη Θάλασσα.
Ακόμη είναι πολύ νωρίς, καθώς ο πόλεμος και η αντιπαράθεση της Ρωσίας με τη Δύση είναι ακόμη στην κλιμάκωσή της, αλλά στην Αθήνα θα πρέπει να είναι πρώτη προτεραιότητα ο σχεδιασμός ώστε οι δεσμοί με τον ελληνισμό της Ρωσίας να διασωθούν και να επανέλθουν σύντομα στο επίπεδο που και οι ίδιοι οι ομογενείς και η Ελλάδα επιθυμούν.
ΥΓ. Χθες με ανάρτησή του ο υπουργός εξωτερικών ανακοίνωσε ότι είχε τηλεδιάσκεψη με την Πρέσβη της Ελλάδας στη Μόσχα Κ. Νασίκα και τους Γενικούς Προξένους σε Μόσχα, Αγία Πετρούπολη και Νοβοροσσίσκ με αντικείμενο τις «πολιτικές εξελίξεις, καθώς και ζητήματα που άπτονται της Ομογένειας και της εκπαίδευσης». Ας ελπίσουμε ότι το βαρύ κλίμα στις ελληνορωσικές σχέσεις δεν θα εμποδίσει πρωτοβουλίες για τη διατήρηση των σχέσεων με την ελληνική ομογένεια της Ρωσίας.
