Η ρύθμιση των χρεών μας είναι απελευθερωτική. Ο οφειλέτης επιχειρηματίας ανακτά ελευθερία δράσης. Ο πολίτης διασφαλίζει την περιουσία του. Χρειαζόμασταν, πριν από την κρίση, οπωσδήποτε στη διάρκειά της και επειγόντως σήμερα, ένα πλαίσιο όμοιο (και καλύτερο σε κάποια σημεία) με το «πτωχευτικό δίκαιο» που διαθέτουν ήδη άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ έχει βαρύτατες ευθύνες, επειδή εμπόδισε (αρχικώς), εκμεταλλεύτηκε (στη συνέχεια) και αμέλησε (σκοπίμως), ως κυβέρνηση, να θεσπίσει κατάλληλη νομοθεσία. Δεν ήταν μόνος: τα ίδια έλεγε ο συνέταιρος Καμμένος και άλλοι εξτρεμιστές. Τις τακτικές συμμαχίες με τους οποίους προσπαθεί να ξεχάσουμε, μέρες που είναι, ο κ. Τσίπρας, με τις φανφάρες της μομφής στον Σταϊκούρα. Η επιλογή ήταν καθαρά «πολιτική»: να φτάσουμε στις εκλογές με τους οφειλέτες πάντοτε παγιδευμένους στα χρέη. Μεγαλύτερα μάλιστα χρέη, αφού το δάνειο που δεν πληρώνεις, μεγαλώνει και σε πνίγει.
Μιλάνε στην αντιπολίτευση για κρυφή ατζέντα, όταν ήρκεσε ένα εξάμηνο για να μεταλλαχθούν σε zombies: το δημόσιο ταμείο (που παραδόθηκε θετικό), τις τράπεζες (που είχαν μπει σε φάση εξυγίανσης) και χιλιάδες επιχειρήσεις (που σήκωναν κεφάλι). Κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι η υπερφορολόγηση της περιόδου 2016-19, μαζί με τα περί «σεισάχθειας» ψέματα και το δικαστικό κυνηγητό των τραπεζικών εξηγούν γιατί το ιδιωτικό χρέος παρέμενε δυσθεώρητο για την οικονομία και βαρύτατο για τους δανειολήπτες; Με αποτέλεσμα να εξακολουθεί σήμερα να είναι μια επικίνδυνη τροχοπέδη στη διπλά απαραίτητη αναστροφή της οικονομίας.
Στο νέο περιβάλλον, που θα τεθεί σε εφαρμογή όταν, με το καλό, βγούμε από την πανδημία, οι συμπολίτες μας θα έχουν τη δυνατότητα ολοκληρωμένης λύσης έναντι εφορίας, ταμείων και τραπεζών. Οποιος αντιμετωπίζει έκτακτη επιδείνωση των οικονομικών του θα προσφύγει σε εξωδικαστική ρύθμιση, στην οποία δεν θα είναι μόνος απέναντι στον εφοριακό ή στην τράπεζα και χωρίς την καθυστέρηση των δικαστηρίων. Θα υπάρξει μια ακόμη ευκαιρία να μείνουν σπίτι τους (με ενοίκιο ελεγχόμενο και επιδοτούμενο από το κράτος), ακόμη και όσοι βρεθούν, τελικά, στη χειρότερη θέση, με πλήρη διαγραφή του δανείου τους, ενώ διατηρούν και πρώτο δικαίωμα επαναγοράς σε ελεγχόμενη τιμή. Θα μπορούν να πληρώνουν σιγά σιγά τα χρέη τους στα συνταξιοδοτικά ταμεία, αντί να χάνουν χρόνια ασφάλισης.
Θα είναι «εντάξει» με την εφορία, ώστε να μην κατευθύνονται στη μαύρη εργασία, στη φοροκλοπή και το επιχειρηματικό περιθώριο. Ζητούμενο είναι να αποκτήσει ξανά η ελληνική οικονομία τραπεζικό σύστημα που θα βγάζει δάνεια, προφανώς και σε αυτούς που αντιμετώπισαν αλλά ρύθμισαν τα χρέη τους, ειδικά όταν θα ξεπεράσουμε την υγειονομική κρίση και θα χρειαστούμε γρήγορη ανάκαμψη. Στο έργο αυτό, η αντιπολίτευση επιλέγει θέση αντιδραστικού θεατή.
*Ο Μπάμπης Παπαδημητρίου είναι δημοσιογράφος και βουλευτής (Ν.Δ.)
**Αναδημοσίευση από τον Φιλελεύθερο του σαββατοκύριακου 24-25 Οκτωβρίου 2020.
