Τους τελευταίους μήνες παρακολουθούμε «από απόσταση» την προετοιμασία για την αντιπυρική περίοδο. Όταν λέμε «από απόσταση», εννοούμε ότι διαβάζουμε απλώς όσα δημοσιεύει το Υπουργείο Πολιτικής Προστασίας και ο αρμόδιος Υπουργός στα κανάλια του στα ΜΚΔ.
Οι πυρκαγιές φέτος άρχισαν από πολύ νωρίς και στη συντριπτική τους πλειοψηφία ξέσπασαν από αμέλεια, κατά το κάψιμο χόρτων. Είναι εύλογο λοιπόν μετά από όσα ζήσαμε το προηγούμενο καλοκαίρι να ανησυχούμε ιδιαίτερα.
Η πρώτη παρατήρηση που έχουμε να κάνουμε αφορά τον υπουργό Χρήστο Στυλιανίδη. Είναι πολύ θετικό το ότι αντί να περιφέρεται στα κανάλια, περιοδεύει σε όλη την Ελλάδα για να γνωρίσει από κοντά αυτούς που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν τις φωτιές. Άλλωστε, σύμφωνα πάντα με όσα έχουμε διαβάσει, φέτος, για πρώτη φορά βρέθηκαν στο ίδιο τραπέζι η Πυροσβεστική με τη Δασική Υπηρεσία για να συντονιστούν επιχειρησιακά και η παρουσία του υπουργού, στις συσκέψεις σε τοπικό επίπεδο, έχει νόημα.
Επίσης, για πρώτη φορά γίνεται οργανωμένη προσπάθεια να εμπλακεί μαζικά αλλά με ασφάλεια η Κοινωνία των Πολιτών με τα σώματα των εθελοντών δασοπυροσβεστών ενώ σε αυτό το σημείωμα δε θα αναφερθούμε καν στα πολύ μεγάλα κονδύλια που έχουν διατεθεί από το Ταμείο Ανάκαμψης για τους καθαρισμούς δασών και την οργάνωση της δασοπυρόσβεσης αλλά και στην ιδιαίτερη προσοχή που έχει δοθεί στους αρχαιολογικούς χώρους και μάλιστα σε αυτούς που γνωρίζουμε ότι κινδυνεύουν περισσότερο.
Γίνεται λοιπόν σοβαρή και οργανωμένη προσπάθεια για να μην επαναληφθούν τα περσινά εάν και πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι η κλιματική κρίση δημιουργεί απρόβλεπτες συνθήκες που μπορεί να ακυρώσει κάθε προετοιμασία όσο καλά οργανωμένη κι αν είναι.
Διαβάζοντας όμως χθες όσα είπε ο καθ. Χρ.Ζερεφός στο Γιώργο Φυντικάκη, εδώ στο Liberal, από τη μία αισθανθήκαμε ανακούφιση με την εκτίμηση ότι οι συνθήκες φέτος δεν ευνοούν τις λεγόμενες megafires. Από την άλλη όμως, όσα ανέφερε για την ανικανότητα αρκετών Δημάρχων να προχωρήσουν γρήγορα στους απαιτούμενος καθαρισμούς μας γέμισαν απελπισία.
Όποιος επιχειρήσει να συζητήσει το θέμα με δημάρχους της περιφέρειας (εμείς το έχουμε κάνει) θα ακούσει ατελείωτες δικαιολογίες με συνηθέστερη ότι δεν έχει τα μέσα ή ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες δεν απαντούν στα σχετικά έγγραφα αιτήματα που υποβάλλονται κεντρικά.
Δεν υπάρχουν δικαιολογίες ή όταν εκστομίζονται δεν πρέπει να γίνονται ανεκτές. Όλοι σε αυτή τη χώρα κατοικούμε και γνωρίζουμε από πρώτο χέρι τα προβλήματα που δημιουργεί η γραφειοκρατία και η διάσπαση των αρμοδιοτήτων. Παρ'όλα αυτά όμως, όταν η συζήτηση φτάνει στις φωτιές τα λόγια τελειώνουν. Να σκοτωθούν να βρουν λύσεις. Εδώ διακρίνουμε ένα σημαντικό ρόλο στο κεντρικό, επιτελικό κράτος αλλά και στο Υπουργείο των Εσωτερικών. Δε γνωρίζουμε αν προβλέπονται πρόστιμα αλλά κι αυτά θα πρέπει να επιβληθούν τώρα και όχι αφού καούμε.
Οι πυρκαγιές δοκιμάζουν κάθε χρόνο την κοινωνία τόσο σε τοπικό όσο και σε πανεθνικό επίπεδο. Δημιουργούν ένα διάχυτο αίσθημα ανασφάλειας και τελικά εθνική κατάθλιψη, στην κυριολεξία.
Η κλιματική κρίση έχει αλλάξει δραματικά τα δεδομένα όμως αυτό δε σημαίνει πως δεν έχουμε την υποχρέωση να ετοιμαστούμε και κάνουμε όσα πρέπει να γίνουν.
Γιατί όσο και να προσπαθήσουν τα αρμόδια υπουργεία το θέμα θα κριθεί σε τοπικό επίπεδο. Κάποιος, στην κυβέρνηση, πρέπει να κυνηγήσει τους Δημάρχους για να κάνουν τη δουλειά τους.
