Μια νικηφόρα μάχη, το μέγεθος της οποίας υποτιμά ως προς την προβολή του ακόμη και η ίδια η κυβέρνηση, έχει επιτευχθεί στην εξυπηρέτηση των πολιτών και στον περιορισμό της γραφειοκρατίας στο δημόσιο. Στα απλά καθημερινά πράγματα που, εκτός από το πρόγραμμα, μπορούν και τινάζουν στον αέρα το νευρικό μας σύστημα, έχουν γίνει άλματα. Δεν θυμάμαι σε ποια ακριβώς χρονική στιγμή η λέξη γραφειοκρατία άρχισε να κατρακυλάει στις τελευταίες θέσεις των προβλημάτων, τα οποία συνήθως αναφέρουν οι πολίτες στις δημοσκοπήσεις.
Για αρκετά χρόνια, ήταν στο top 3 των απαντήσεων των πολιτών. Παρέες είχαν να διηγηθούν τις πιο απίθανες ιστορίες γραφειοκρατίας και ανύπαρκτης εξυπηρέτησης, ενώ στα ρεπορτάζ των καναλιών και των εφημερίδων κατέληγαν τα πιο ακραία «καψόνια» μη εξυπηρέτησης. Στα ραδιόφωνα υπήρχε ολόκληρο δελτίο για τα αναθέματα στις δημόσιες υπηρεσίες. Ατελείωτος χαμένος ωφέλιμος χρόνος, σπατάλη ανθρωπίνων πόρων και απώλειες πολλών δεκάδων εκατομμυρίων, αθροιστικά για την οικονομία. Μοιάζει με αρχαία ιστορία, αλλά δεν είναι τόσο παλιά.
Στην επαφή πλέον του πολίτη με το κράτος, κάθε μέρα προστίθεται και μια θετική ιστορία γρήγορης και αποτελεσματικής εξυπηρέτησης, με ένα κλικ, ή ένα τηλέφωνο. Και τα παραδείγματα καθημερινά, πολλαπλασιάζονται: 75αρης κύριος, που θέλει να ανανεώσει το διαβατήριο του, μπαίνει από το laptop του για να εκδώσει το ανάλογο παράβολο. Μπερδεύεται και ενώ το έχει εκδώσει, χάνει το αποδεικτικό. Είναι βράδυ Κυριακής και στέλνει ολιγόλογο μήνυμα στην πλατφόρμα εξηγώντας το πρόβλημα. Στις 9 το πρωί της Δευτέρας, δέχεται τηλεφώνημα από έναν εξυπηρετικότατο κύριο ο οποίος τον κατευθύνει βήμα - βήμα και επιλύει το πρόβλημα σε χρόνο μηδέν.
Νεαρό ζευγάρι προγραμματίζει μετακόμιση από το σπίτι του σε μια πυκνοκατοικημένη περιοχή της Αθήνας και ως σοβαροί άνθρωποι και υπεύθυνοι πολίτες σκέφτονται ότι δεν δικαιούνται να ταλαιπωρήσουν τους περίοικους, και να προκαλέσουν προβλήματα είτε στην παλιά είτε στη νέα γειτονιά κλείνοντας το δρόμο.
Επικοινωνούν τηλεφωνικά με τον ΟΑΣΑ για να μάθουν αν στο δρόμο που βρίσκεται το νέο σπίτι περνάει κάποια γραμμή λεωφορείου και τι πρέπει να κάνουν. Αφήνουν ένα μήνυμα και αμέσως τους καλεί ο υπεύθυνος συγκοινωνιολόγος του Οργανισμού Αστικών Συγκοινωνιών Αθήνας. Ευγενέστατα τους ενημερώνει ότι δεν περνάει λεωφορείο και δεν χρειάζεται κάποια διαδικασία.
Μια ψηφιακή πύλη, ένα email, ένα τηλεφώνημα και ο πολίτης αισθάνεται ότι το κράτος τον σέβεται και οι φόροι του πιάνουν τόπο. Είναι κάτι για το οποίο πρέπει να πανηγυρίζει η κυβέρνηση Μητσοτάκη; Πολύ και δικαίως. Θα ανέμενε κανείς και τα συνδικαλιστικά όργανα των δημοσίων υπαλλήλων να έχουν δει την ευκαιρία.
Τόσο το «εργαλείο» της τεχνολογίας, όσο και η συστηματοποίηση της δουλειάς στις υπηρεσίες αιχμής, αίρουν από τις πλάτες των δημοσίων υπαλλήλων, πολλά στερεότυπα και επιθετικούς προσδιορισμούς που όλοι είχαμε λίγο πολύ χρησιμοποιήσει για να περιγράψουμε την «ποιότητα και τη γρηγοράδα» τους και που τους ακολουθούσαν για 10ετίες. Περισσότερα παράπονα ακούγονται πλέον για τις τραπεζικές υπηρεσίες και την εξυπηρέτηση σε τράπεζες παρά για την εφορία!
Δεν είναι αυτό ήττα του «τέρατος»;
