Του Βασίλη Φασούλα*
Αδικούμε όλοι τον κ. Τσίπρα και την «παρέα» του. Είτε δραστηριοποιούμεθα σε κόμματα της μείζονος αντιπολιτεύσεως ή της ελάσσονος ή ακόμη και της μη κοινοβουλευτικής. Πρέπει να παραδεχθούμε το εξής: Ο συγκεκριμένος άνθρωπος είναι μετρ της μικροπολιτικής.
Η μικροπολιτική έχει ορισμό; Ας αποπειραθούμε. Η μικροπολιτική είναι η τέχνη της πολώσεως, των ασύστολων θρασέων μισερών ψευδών και, κυρίως, της δηλητηριώδους διαχύσεως αλληλοσυγκρουομένων μικροσυμφερόντων σε κλίμα «παραγοντισμού» και υποσχέσεων ατομικού πλουτισμού. Παραγοντισμός άνευ παραγωγής . Πλουτισμός άνευ πλούτου. Η λουμπενοποίηση είναι απαραίτητο και αναπόσπαστο στοιχείο. Όσο πιο λούμπεν είσαι, τόσο πιο ευεπίφορος σε «ηγέτες».
Η «τσίπρεια» υπεράσπιση του κ. Πολάκη απέναντι στον κ. Κυμπουρόπουλο, μία μικρή νίκη για τους οπαδούς. Η συγκινησιακή αναφορά στον φερόμενο αντιστασιακό αγώνα του πατρός του, ένας θρίαμβος για τους οπαδούς. Η κορύφωση είναι η εξής: Αι διακοπαί στο γιοτ, ένα κομψοτέχνημα για τους οπαδούς. Εκεί που οι «σώφρονες» βλέπουν σκάνδαλο, οι «οπαδοί» βλέπουν την ποιητική εκδίκηση του «μάγκα καταφερτζή ηγέτη». «Ρε φίλε τον παραδέχομαι». «Άσε ρε φιλαράκι, τον φθονείς, λες και δεν θα ήθελες να είσαι στην θέση του » κλπ.
Το παιγνίδι έχει στηθεί. Αριστουργηματικά και αδιέξοδα. Συμμετέχουμε όλοι. Οι καταγγέλλοντες, οι απηυδισμένοι, οι υποστηρικτές, οι υβριστές, οι σιωπηλοί. Η χαίνουσα παρακμή της μεταπολιτεύσεως στα καλλίτερά της. Και στα χειρότερα όλων μας. Υπάρχει λοιπόν ένα μεγάλο τίποτε στην πολιτική ζωή. Και είμαστε οι αυταπάτες που το επιβεβαιώνουν.
Η μετριοκρατία είναι πλέον θεσμός. Δεν είναι μία ενοχική σκέψη σε μία κοινωνία που αποπειράται ή υποκρίνεται περί αριστείας. Είναι το θέσφατο, το ορθό, το έξυπνο. Ένας λυσσώδης πείσμων της μετριοκρατίας δεν μπορεί παρά να είναι ο πρωθυπουργός μας. Του αξίζει και μας αξίζει.
Περιμένουμε όλοι την «αλλαγή των συνθηκών». Λάθος. Οι «συνθήκες» είναι εμείς. Είμαι εγώ, είσαι συ, είναι αυτός, είναι αυτή. Η πραγματική απειλή στο «σύστημα της μεταπολιτεύσεως» όπως το βιώνουμε στην πλέον διαστροφική του μορφή σήμερα, είναι η ενασχόληση όλων των σοβαρών και ηθικών, μη σας πω και ενάρετων και το βαρύνω, ανθρώπων με την πολιτική. Γιατί η πολιτική ασχολείται μαζί μας από το παράνομο παρκάρισμα μέχρι την γεωστρατηγική στα ενεργειακά οικόπεδα της Κύπρου.
Σε μία χώρα ραγδαίως θνήσκουσα δεν έχουμε βαρεθεί να κάνουμε πλάκα; Δεν έχουμε βαρεθεί να καταγγέλλουμε ; Δεν έχουμε βαρεθεί να σοκαριζόμεθα; Δεν έχουμε βαρεθεί να παίζουμε το παιγνίδι λυσσωδών μετριοκρατών από την βολική απόσταση του θεατή; Ενεργή συμμετοχή, εντιμότητα και αρετή η μόνη λύση από όπου και αν προέρχεται, κόμμα, σωματείο, σύλλογος, συλλογικότητα. Δεν υπάρχει καλλίτερη πατρίδα για να καλημερίσουμε. Δεν υπάρχει καλλίτερη Ευρώπη για να συνδιαλλαγούμε. Η ομφαλοσκόπηση και η επανανοηματοδότηση εννοιών και ηθών είναι η μόνη λύση για όσους, λίγους ή πολλούς ενδιαφέρονται και πονούν αυτόν τον τόπο. Αυτή είναι η μόνη πραγματική επανάσταση και η πλέον πολιτική στάση. Η λυσσώδης επιμονή δεν μπορεί να είναι προσόν μόνον μετρίων. Δεν μπορεί να είναι προσόν μόνον ανθρώπων γεμάτων κενά ουσιαστικού περιεχομένου.
Άλλως ας αφήσουμε απροσχημάτιστα τους Τσίπρες να θριαμβεύουν . Χωρίς οιμωγές όμως. Ειλικρίνεια πάνω από όλα όταν ιδιωτεύουμε. Ειλικρίνεια.
*Ο Βασίλης Φασούλας είναι Υπεύθυνος Οργανωτικού στην Δημοκρατική Ευθύνη
