Η Μυρσίνη δεν σας αρέσει. Ο Πέτρος δεν σας αρέσει, να δούμε τι είναι αυτό που τελικά σας αρέσει. Ειδικά για τον Πέτρο τον Κόκκαλη, τον γιο του Σωκράτη, δεν θα έπρεπε να έχετε θέματα εσείς του αστικού χώρου. Να ήσασταν τίποτα σταλινικοί, μαοϊκοί ή τροτσκιστές, να το καταλάβω. Τι θα θέλατε, δηλαδή; Έναν καθαρόαιμο κομμουνιστή κατευθείαν από τα λευκώματα του Δημοκρατικού Στρατού;
Αν ο Πέτρος ο Κόκκαλης κατέβαινε με την Νέα Δημοκρατία ή με το ΠΑΣΟΚ οι σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ θα είχαν να λένε για την διαπλοκή, για το παλιό που εκπροσωπεί ο Πέτρος της ολιγαρχίας και το οποίο (παλιό) αναλαμβάνει πρωταγωνιστική δράση σε μία περίοδο που οι πολιτικοί του εκφραστές βρίσκονται σε προφανή αδυναμία να ποδηγετήσουν τον λαό. Κι επειδή οι πολιτικοί - υπάλληλοι της άρχουσας τάξης δεν μπορούν να εκπληρώσουν τον φυσικό τους ρόλο, γι αυτό η άρχουσα τάξη αναλαμβάνει με τα πιο επίλεκτα στελέχη της απευθείας την εξουσία.
Αλλά ο Πέτρος ο Κόκκαλης δεν κατεβαίνει ούτε με το ΠΑΣΟΚ ούτε με την Νέα Δημοκρατία. Κατεβαίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ. Για να είμαι απολύτως ειλικρινής την βρίσκω μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα υποψηφιότητα. Για πολλούς λόγους. Επειδή ο Πέτρος είναι ένας άνθρωπος που έχει δώσει θετικά δείγματα γραφής, επειδή είναι άνθρωπος της επιχειρηματικότητας, επειδή τον προτιμώ από πολλούς άλλους. Ο Πέτρος θα μπορούσε να είναι στο ψηφοδέλτιο οποιουδήποτε κόμματος. Τα ίδια πράγματα θα έλεγα!
Και από μια πλευρά είναι προτιμότερο να υπάρχουν στα ψηφοδέλτια των κομμάτων άνθρωποι σαν τον Πέτρο από άλλους υποψηφίους που το μόνο προσόν τους είναι ότι ήξεραν να κλοτσούν καλά το τόπι. Τουλάχιστον ο Πέτρος ήταν πρόεδρος εταιρείας που είχε για υπαλλήλους πολλούς τέτοιους που κλοτσούσαν το τόπι.
Λένε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε αυτή την επιλογή επειδή ήθελε να έχει μια «άκρη» στους φιλάθλους του Ολυμπιακού. Λογικό το βρίσκω, πολιτική κάνουν οι άνθρωποι. Όπως και οι άλλοι!
Ένα μικρό θεματάκι υπάρχει με το γεγονός ότι η οικογένειά του, όπως και άλλες μεγάλες οικογένειες των Αθηνών, στηρίζουν τον Αλέξη Τσίπρα. Δεν είναι απλά υποκριτικό να βγαίνει ένα κόμμα στην εξουσία με συνθήματα κατά της διαπλοκής και της πλουτοκρατίας και στη συνέχεια να αποδεικνύεται ότι όλα ήταν ένα θέατρο, ότι και μαζί τους τα έχει μια χαρά! Ότι είναι το κατεξοχήν κόμμα της διαπλοκής. Αυτό είναι μια καθαρή πολιτική απάτη.
Όσο για την δήλωση του Πέτρου ότι θα πολεμήσει τον συντηρητισμό στην Ευρώπη; Τον καταλαβαίνουμε. Έπρεπε κάτι να πει! Τι άλλο να πει, δηλαδή; Ότι έρχεται για να αποκαταστήσει την τιμή της εργατικής τάξης; Σε κάθε περίπτωση, μεταξύ του Παπαδημούλη και του Κόκκαλη, προτιμούμε τον Κόκκαλη. Τον Πέτρο του Σωκράτη. Μεταξύ πολλών άλλων και του Πέτρου προτιμούμε τον Πέτρο. Δεν ξέρουμε τι προτιμούν οι σύντροφοι. Η αλήθεια είναι ότι δείχνουν να συμβιβάζονται σιγά – σιγά με την ιδέα ότι το κόμμα τους είναι το κόμμα που προτιμά η ελληνική ολιγαρχία. Η εξουσία απαιτεί στο τέλος και κάποιες υποχωρήσεις...
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
