Του Δημήτρη Καμπουράκη
Να με συμπαθάτε όσοι καταχεριάζετε την ΕΡΤ (ενώ το καινούριο της πρόγραμμα έχει αρχίσει μόλις δυο-τρεις βδομάδες), αλλά εγώ όταν βλέπω την βραδινή της εκπομπή με την Όλγα Τρέμη χαίρομαι. Διότι είναι εκπομπή χωρίς πολιτική γραμμή. Χωρίς προπαγάνδα. Και μη μου πείτε ότι είναι χαμηλά στις τηλεθεάσεις, διότι όσοι ξέρουν στοιχειωδώς από τηλεόραση αποφεύγουν τέτοιες εύκολες μπούρδες.
Η τηλεοπτική συνήθεια χρειάζεται εξάμηνα για να συγκεκριμενοποιηθεί, η τηλεοπτική αξιοπιστία θέλει χρόνια για να παγιωθεί και η κουρελιασμένη τηλεοπτική αξιοπιστία πενταετίες για να ανακτηθεί. Οπότε ας αφήσουν τους ανθρώπους που μπήκαν σ' αυτό το χάος να κάνουν ανεπηρέαστοι την δουλειά τους, χωρίς να τους την έχουν στημένη στην πρώτη γωνία για να τους πυροβολήσουν στο δόξα πατρί. Αν δουν ξεδιάντροπη προπαγάνδα να τους κατακεραυνώσουν αμέσως, αλλά για όλα τα υπόλοιπα να περιμένουν. Εμείς που δουλεύουμε σ' αυτό το άτιμο μέσο, ξέρουμε ότι η τηλεόραση είναι Μαραθώνιος και κάτι παραπάνω.
Και παρακαλώ να μην διαβάζω εξυπνάδες του τύπου «γιατί δεν απομάκρυναν το μνημείο των πεσόντων;» ή «γιατί δεν ξεδόντιασαν ακόμα την ΠΟΣΠΕΡΤ;» Αυτοί που τα λένε και τα γράφουν αυτά ελαφρά τη καρδία, έχουν μπερδέψει την ΕΡΤ με το Αρκάδι. Ο επικεφαλής δεν πήγε εκεί για να ανατινάξει το συγκρότημα θανατώνοντας εχθρικές και φίλιες δυνάμεις κάτω από τα ερείπια της ΕΡΤ, πήγε να κάνει μια παραγωγική δουλειά, να δείξει κάποιο έργο. Τον λένε βέβαια Κωνσταντίνο, αλλά Ζούλα όχι Γιαμπουδάκη.
Το τελευταίο πράγμα που πρέπει σήμερα να γίνει στο ραδιομέγαρο, είναι να μπει μια μπουλντόζα και να γκρεμίσει το μνημείο ή να το κρύψουν σε κάποιο υπόγειο. Όταν η ΕΡΤ έχει τέσσερα ασανσέρ, τρία από τα οποία έχουν μια τριετία να δουλέψουν και το τέταρτο σταματά κάθε δεύτερη μέρα, πιστεύω ότι ο Ζούλας έχει σοβαρότερα πράγματα ν' ασχοληθεί από το αστείο αυτό «έργο τέχνης». Θα μου πείτε ότι είναι συμβολικό. Ακριβώς αυτό λέω κι εγώ. Έναν τέτοιο συμβολισμό χρειάζονται οι Συριζαίοι για να τα κάνουν λαμπόγυαλο και να ακυρώσουν κάθε προσπάθεια εκλογίκευσης της ΕΡΤ. Κι όταν οι ιδιωτικοί σταθμοί αλλάζουν σκηνικό μέσα σε μια βδομάδα και το κρατικό κανάλι χρειάζεται –με βάση τον νόμο- ενάμισι χρόνο, πώς να ανταγωνιστεί τους άλλους και να πετύχει τηλεθεάσεις;
Οπότε αφήστε τους ανθρώπους ήσυχους να φτιάξουν πρόγραμμα και στην συνέχεια κρίνετε τους. Ξέρετε με τι λεφτά δουλεύουν, σε σύγκριση με τον ανταγωνισμό τους; Για τους δημοσιογράφους μιλώ, που βάζουν το κεφάλι τους στον ντορβά μεταπηδώντας από την ασφάλεια του ιδιωτικού τομέα στις ηλεκτρικές καρέκλες των εκπομπών της δημόσιας τηλεόρασης. Καλύτερα να μην σας πω γιατί θα φρίξετε…
