Στα ελληνικά πανεπιστήμια συντελείται μια μεγάλη επανάσταση, μεθοδικά και κατά βάση αθόρυβα, καθώς η υπουργός Παιδείας κάνει σπουδαία δουλειά «μυρμηγκιού», για να χρησιμοποιήσω τον όρο Τσακαλώτου, καθώς τελώ ακόμη υπό την επήρεια του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ.
Εξαιρείται από το «αθόρυβα» το ΑΠΘ, όπου μια χούφτα φοιτητές του αντιεξουσιαστικού χώρου, συνεπικουρούμενοι από συνδικαλιστές του Αριστοτελείου, δημοτικούς συμβούλους και λιγοστούς πανεπιστημιακούς προσπαθεί να εμποδίσει μια…ιεροσυλία.
Τη δημιουργία της νέας σύγχρονης βιβλιοθήκης για τους φοιτητές, η οποία θα αντικαταστήσει την κατάληψη «Στέκι στο Βιολογικό» που μετρούσε αισίως 34 χρόνια ζωής και ντροπής!
Καμιά διακοσιαριά αντιεξουσιαστές νεολαίοι βρίσκουν παράλογο το σχέδιο του πρύτανη Νίκου Παπαϊωάννου να φτιαχτεί βιβλιοθήκη. Στο πλευρό τους, σπεύδουν μειοψηφίες των μειοψηφιών που διαμαρτύρονται για την αντικανονικότητα να εμποδίσει η αστυνομία τους φοιτητές να εμποδίσουν τη δημιουργία της βιβλιοθήκης.
Πού ακούστηκε ένα πανεπιστήμιο να γκρεμίζει μια τσαντιρο-κατάληψη.
Η νέα μεγάλη βιβλιοθήκη στο ΑΠΘ θα γίνει.
Όχι διότι το θέλει και θα το επιβάλει ο πρύτανης του ΑΠΘ και η αστυνομία.
Η διασύνδεση της ανώτατης εκπαίδευσης και της έρευνας με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας με στόχο και τον μετασχηματισμό του παραγωγικού μοντέλου της χώρας, θα γίνει.
Όχι διότι το θέλει ο ΣΕΒ, η Νίκη Κεραμέως και ο Κ. Μητσοτάκης.
Αλλά επειδή η πλειοψηφία των νέων Ελλήνων - ευρωπαίων, τα θέλουν.
Θέλουν καλύτερη παιδεία, δεν θέλουν επιδόματα, θέλουν αξιοκρατία, θέλουν καλές δουλειές και καλύτερους μισθούς.
Δεν έχουν καμιά επαφή με τον παραδοσιακό άξονα διαχωρισμού «Δεξιά – Αριστερά». Δεν τους λέει πολλά ούτε ο άξονας «πρόοδος – συντήρηση».
Η απομάγευση από τα αριστερά δόγματα και τσιτάτα, τα οποία κυριάρχησαν στα ελληνικά πανεπιστήμια για δεκαετίες με αποτέλεσμα να θεωρείται ντροπή η βιβλιοθήκη και όχι η κατάληψη, είναι ευδιάκριτη σε όλες τις έρευνες.
Στην ηλικιακή κατηγορία 17-34 ετών η πλειοψηφία (23,4%) ζητάει από το κράτος (σ.σ κυβέρνηση) δουλειά, θέσεις εργασίας και επαγγελματικές ευκαιρίες. Το 12,3% καλύτερη παιδεία. Και μόλις το 6,3% επιδόματα, παροχές, χρήματα. Όσα επιχειρούνται στα Πανεπιστήμια, από τα μικρά μέχρι τα μεγάλα, βρίσκονται σε αρμονία με αυτά που δηλώνουν ως ανάγκες οι νέοι άνθρωποι.
Η τολμηρή συνέργεια με τον - αφορισμένο από την Αριστερά - ΣΕΒ για τη δημιουργία προγραμμάτων απόκτησης των νέων δεξιοτήτων που έχει ανάγκη η αγορά εργασίας, τα πρωτοποριακά βιομηχανικά διδακτορικά που νομοθετούνται, και μια σειρά αντίστοιχες μεταρρυθμίσεις έρχονται να εκφράσουν ένα διαφορετικό αλλά εξίσου ρωμαλέο «επαναστατικό» φοιτητικό κίνημα.
Στο οποίο θα στρατευτούν οι νέοι άνθρωποι που θέλουν να διατηρήσουν το προνόμιο να απολαμβάνουν την ποιότητα ζωής στην Ελλάδα αλλά να σπουδάζουν και να εργάζονται σαν κανονικοί Ευρωπαίοι.
