Του Θανάση Χειμωνά
Σήμερα, Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2017 τα Νέα δεν κυκλοφόρησαν. Δεν είναι η πρώτη φορά τον τελευταίο καιρό και πρόκειται για ένα ακόμη επεισόδιο (ας ελπίσουμε όχι το τελευταίο) στο σίριαλ της επιβίωσης της ιστορικής αυτής εφημερίδας αλλά και του ΔΟΛ γενικότερα. Χωρίς υπερβολή, τα Νέα είναι μια εφημερίδα που έχει σημαδέψει τη ζωή μου. Καταρχήν είναι η εφημερίδα ΜΟΥ. Όλοι έχουμε την εφημερίδα ΜΑΣ. Αυτή που αγοράζουμε κάθε πρωί στο περίπτερο. Αυτή από την οποία ενημερωνόμαστε για τα πολιτικά, τα αθλητικά, τα πολιτιστικά. Εκεί που ψάχνουμε τα διανυκτερεύοντα φαρμακεία και τα σινεμά (αν και τα δεύτερα τα έχουν κόψει τα Νέα).
Θυμάμαι πως όταν έφυγα φοιτητής στο Στρασβούργο στα 18 μου είχα γραφτεί συνδρομητής. Βλέπετε μιλάμε για το ξεκίνημα της δεκαετίας του '90. Τότε δεν υπήρχε ίντερνετ ούτε καλωδιακή τηλεόραση. Οριακά μπορούσες να ακούσεις τα ελληνικά ματς στο ραδιόφωνο στα βραχέα. Έτσι, έπρεπε να περιμένω κάθε μέρα εκείνο τον μεγάλο πράσινο φάκελο για να ενημερωθώ για το τι συνέβαινε στη «μητέρα-πατρίδα». Έστω και με τρεις έως πέντε μέρες καθυστέρηση.
Στα Νέα ήταν το 1997 (πριν ακριβώς είκοσι χρόνια) όπου δημοσιεύτηκε το πρώτο μου διήγημα (το «Άλλοθι») θέτοντας την βάση για την συγγραφική μου καριέρα η οποία γνώρισε μεγάλη άνθιση πριν αρχίσω να πλακώνομαι στο Facebook. Δυόμιση χρόνια αργότερα, τον Δεκέμβριο του 1999 –πάντα στα Νέα- έκανα τα πρώτα μου βήματα στη δημοσιογραφία πιάνοντας δουλειά στο αθλητικό τμήμα της, γράφοντας διεθνή αθλητικά μαζί με τον συνάδελφο Γιώργο Νασμή και πιο μετά πίνοντας ποτάρες με τον κολλητό, Πάτροκλο Πανανίδη που έφυγε τόσο άδοξα από τη ζωή.
Το 2002 έφυγα από το αθλητικό αλλά συνέχισα, για δύο ακόμα χρόνια, να γράφω για σπορ στον «Ταχυδρόμο», την αναβίωση του ιστορικού περιοδικού που κυκλοφορούσε ως ένθετο με τα Νέα του Σαββάτου με κορυφαία στιγμή την συνέντευξη που πήρα από τον γίγαντα Τάκη Τσουκαλά!
Τα Νέα σημάδεψαν και την δεκαετία που διανύουμε αφού από το 2010 έως το 2012 αρθρογράφησα εκεί, με θέματα πλέον πολιτικού περιεχομένου. Εκείνα τα άρθρα ήταν που με έκαναν για πρώτη φορά «αντιπαθή» σε συγκεκριμένο κομμάτι των νεοελλήνων με αποτέλεσμα τις πρώτες επιθέσεις εναντίον μου από το παρακράτους των συριζοταλιμπάν αλλά και με «παράσημο» ένα πρωτοσέλιδο στην εφημερίδα της Χρυσής Αυγής με τη φάτσα μου και τίτλο: «Αυτός είναι ο αρθρογράφος των Νέων που ζητά να βγει εκτός νόμου η Χρυσή Αυγή».
Το 2012 έφυγα οριστικά (;) και αντιμετώπισα πρόβλημα (άγνωστο γιατί) με άτομο που βρισκόταν ψηλά στην ιεραρχία της εφημερίδας. Συνέχισα όμως να αγοράζω τα «Νέα». Εφημερίδα δεν αλλάζεις εύκολα. Σήμερα δεν αγόρασα πολιτική εφημερίδα. Μόνο το –επίσης αγαπημένο μου- Φως των σπορ.
Δεν γνωρίζω αν τελικά τα Νέα θα την σκαπουλάρουν. Οι οιωνοί δεν είναι καλοί και θα πρόκειται για μια τεράστια απώλεια για την ενημέρωση αλλά και για ένα ακόμα ισχυρό χτύπημα στην παραπαίουσα Ελλάδα της κρίσης. Δεν πήρα θέση σε όλη την παραφιλολογία για τα αίτια που οδηγούν στο κλείσιμο ολόκληρου του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη. Φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ; Ο Ψυχάρης; Η ανάπτυξη του ίντερνετ και των σόσιαλ μίντια; Δεν είμαι θέση να απαντήσω. Χθες όμως ακούστηκε μια σοβαρότατη και επώνυμη καταγγελία. Πιο συγκεκριμένα, ο διευθυντής του VimaFM, Παναγιώτης Λάμψιας, δήλωσε σε εκπομπή του σταθμού πως κάποιοι παίρνουν στο τηλέφωνο επιχειρηματίες, και εταιρείες και απειλούν: « Αν στείλετε διαφήμιση στον ΔΟΛ θα σας στείλουμε το ΣΔΟΕ». Ισχύει κάτι τέτοιο; Γιατί αν ναι, έχουμε να κάνουμε με μια ακόμα προσπάθεια της κυβέρνησης να «φιμώσει» τα δημοκρατικά ΜΜΕ. Κάποια στιγμή πρέπει να το ψάξουμε σοβαρά το θέμα και να πάψουμε να ασχολούμαστε με το αν ο Καρανίκας γνωρίζει ποιος είναι ο Πασκάλ Μπρυκνέρ.
