Πάμε λοιπόν για σχεδόν 5% ανάπτυξη μέσα στο 2021. Καλό είναι αυτό, κακό ή αδιάφορο; Επειδή δυσκολεύομαι να φανταστώ κάποιον που το θεωρεί κακό, υποθέτω βασίμως ότι είναι αδιάφορο αφού δεν βλέπω κανέναν να ασχολείται μ’ αυτό. Μας απασχολούν χιλιάδες άλλα «σημαντικά» πράγματα όπως «τι του ήρθε του Κυριάκου και διάλεξε Αποστολάκη» ή «πόσο θα ακριβύνει ο φρέντο», το γεγονός όμως ότι αυτό το 5% ανάπτυξη θα φτιάξει 30.000 καινούριες θέσεις εργασίας περνάει στο ντούκου.
Μη με παρεξηγήσετε, δεν σνομπάρω την ανησυχία του κοσμάκη για πιθανές ανατιμήσεις, ξέρω πολύ καλά ότι υπάρχουν πολλοί που το οικογενειακό τους πορτοφόλι είναι τσίμα-τσίμα ή ελλειμματικό. Από την άλλη όμως καλό είναι να συγκρατήσουμε τον αρνητικό ενθουσιασμό μας. Γύρω στο 1,5%-1,7% αναμένεται ο πληθωρισμός, δεν έφτασε δα σε κανένα δυσθεώρητο 20% ώστε να κονιορτοποιήσει τους προϋπολογισμούς των νοικοκυριών. Ψυχραιμία παιδιά.
Αν ως κοινωνία θέλουμε να δούμε το ποτήρι μισοάδειο, θα βρούμε χίλιες αφορμές. Αν αποφασίσουμε να το δούμε μισογεμάτο θα βρούμε άλλες τόσες ή και περισσότερες. Είναι θέμα οπτικής των πραγμάτων και διάθεσης. Η οποία οπτική και διάθεση θα καθορίσει εν πολλοίς τους συλλογικούς και ατομικούς τρόπους δράσης και συμπεριφοράς μας. Τι θέλω να πω.
Υπάρχουν εκείνοι που κοιτάζοντας την οδό Πανεπιστημίου βλέπουν δέκα νταλίκες φορτωμένες με ευρωπαϊκό χρήμα παρκαρισμένες μπροστά στο γραφείο του Σκυλακάκη, να περιμένουν εκείνους που θα πάνε να το πάρουν και να το αξιοποιήσουν. Υπάρχουν κι εκείνοι που προσπερνάνε τις νταλίκες αδιάφορα, μπαίνουν στο μικρό καφέ του ισογείου, ρωτάνε πόσο θα ακριβύνει ο καπουτσίνο, ακούνε τα 20 λεπτά και πέφτουν τ' ανάσκελα για την φτώχεια και την ανέχεια που θα χτυπήσουν τη χώρα.
Θα μου πείτε, γιατί δηλαδή να μην γίνει και το ένα και το άλλο; Και η ανάπτυξη να πάει στον ουρανό και η αναμενόμενη ακρίβεια να αντιμετωπιστεί; Και να μην είχε γίνει η στραβοτιμονιά με τον ναύαρχο, θα συμπληρώσω εγώ. Επίσης, να μην είχαν εκδηλωθεί οι πυρκαγιές και να μην ήταν τόσο ερμαφρόδιτη και υπονομευτική η στάση της αντιπολίτευσης στο μέγα θέμα των εμβολιασμών. Θέλετε κι άλλα; Από «ευχές» και «μακάρι», να σας γεμίσω το σπίτι ως επάνω.
Αλλά επειδή δεν ζούμε στον ιδανικό κόσμο κι επειδή ποτέ δεν θα πάψουν να ξεφυτρώνουν προβλήματα, καλό θα είναι να πάρουμε όλοι μαζί μια βασική απόφαση. Θα τρέξουμε προς τα εμπρός ή θα κάτσουμε σ’ ένα αγκωνάρι στην άκρη του δρόμου και θ’ αρχίσουμε τις κλάψες και τις κατάρες; Αν λύσουμε αυτό το βασικό δίλημμα, συζητάμε στη συνέχεια ό,τι γουστάρετε, απλώς να έχουμε ξεκαθαρίσει σε ποιο γήπεδο παίζουμε.
