Ως πότε θα ανεχόμαστε την ανυπακοή του ΚΚΕ;

Ένα στοιχειωδώς σοβαρό κράτος είτε ψηφίζει νόμους που έχει την θέληση και την ικανότητα να τους επιβάλει  είτε απέχει από την λήψη οποιουδήποτε μέτρου, διασώζοντας τουλάχιστον την αξιοπρέπεια του. Η κυβέρνηση έλαβε μέτρα που δεν μπόρεσε ή δεν θέλησε να τα τηρήσει. 

Πέρασε πανηγυρικά κάτω από τον πήχη. 

Τόσο το ΚΚΕ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, αψηφώντας την κυβερνητική απαγόρευση, γιόρτασαν την επέτειο του Πολυτεχνείου με συγκεντρώσεις άνω των τεσσάρων ατόμων. 

Το ΚΚΕ εκλαμβάνοντας την αδικαιολόγητη πρωινή ανοχή της κυβέρνησης ως αδυναμία, θέλησε να συνεχίσει να παρανομεί διοργανώνοντας στην συνέχεια πορεία στο κέντρο της Αθήνας. Τότε και μόνον τότε επενέβησαν οι δυνάμεις της τάξεως. 

Η κυβέρνηση μετέτρεψε μιαν εύκολη πολιτική νίκη, λόγω της εμμονής της Αριστεράς να καταστρατηγήσει την καραντίνα, σε μιαν ήττα, καθώς φάνηκε ασυνεπής στις δικές της αποφάσεις. 

Δεν έχουν αντιληφθεί οι κυβερνώντες πως στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι υπόλογοι απέναντι στους «προοδευτικούς» δημοσιογράφους, ούτε απέναντι στην πολιτική τάξη της χώρας, ούτε απέναντι σε ασπόνδυλους διαμορφωτές της κοινής γνώμης. 

Είναι υπόλογοι απέναντι στους εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που αναγκάστηκαν να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους, απέναντι σε όλους αυτούς που ζουν με βοηθήματα, απέναντι στους γιατρούς και στο νοσηλευτικό προσωπικό, απέναντι στους ασθενείς και στους οικείους τους. 

Όλοι αυτοί απαιτούν ισονομία. Απαιτούν να τηρηθούν τα υγειονομικά πρωτόκολλα για να βγούμε μια ώρα αρχύτερα από αυτόν τον εφιάλτη. Δεν συγχωρούν εξαιρέσεις. 

Είμαι σίγουρος πως από το πρωί, τα κυβερνητικά στελέχη θα έγιναν δέκτες της οργής των πολιτών για την ανοχή που έδειξε το κράτος απέναντι στους παραβάτες. 

Οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας βράζουν. 

Είναι επιεικώς αφελείς όσοι πίστευαν πως το ΚΚΕ θα συμμορφωνόταν με τις κυβερνητικές αποφάσεις. Το προσβλητικό, για την δημοκρατία, σύνθημα της «ανυπακοής» ακούγεται πάνω από τριάντα χρόνια.

Σήμερα θα υπάκουαν; 

Ακόμα πιο αφελείς ήταν αυτοί που διατείνονταν πως τα μέλη του ΚΚΕ, το καλοκαίρι του 2011 υπερασπίστηκαν το κοινοβούλιο από τους αναρχοαυτόνομους, συμπλεκόμενοι με αυτούς. 

Λάθος!

Το ΚΚΕ συνεπλάκη για να αποδείξει πως αυτό ελέγχει τους δρόμους και τις πλατείες. Η δράση των αναρχοαυτόνομων απειλούσε την κυριαρχία του και οι ομάδες κρούσης του κόμματος ανέλαβαν  την αποκατάσταση της τάξης. 

Όπως οι μαφιόζικες συμμορίες που αλληλοσκοτώνονται για τον έλεγχο των περιοχών. 

Σήμερα η κυβέρνηση έχασε μιαν ανεπανάληπτη ευκαιρία να καταγάγει μια συντριπτική πολιτική και επικοινωνιακή νίκη. Απεναντίας ενέγραψε μιαν ανόητη και απρόσμενη ήττα. 

Έχασε μιαν ευκαιρία να καθαρίσει τους λογαριασμούς της φιλελεύθερης δημοκρατίας με το ΚΚΕ. Έχασε την ευκαιρία να άρει την σαραντάχρονη ασυλία της Αριστεράς. Και όταν χάνει κάποιος ευκαιρίες στο τέλος ηττάται. 

Τουλάχιστον για να σωθούν τα προσχήματα και να αποκτήσει ένα πρόσωπο η κυβέρνηση προς τους πολίτες, ας καταλογίσει το προβλεπόμενο πρόστιμο τόσο στο ΚΚΕ όσο και στους παραβάτες. 

Διαφορετικά με τι κύρος θα επιβάλλει το 300άρι στον απλό πολίτη;