Του Θανάση Παπαδή
Αν άκουγε κανείς τον πρωθυπουργό της χώρας στην Βουλή πριν από λίγες ημέρες και μόλις είχε ξυπνήσει από πολυετές κώμα, θα έλεγε ότι επιτέλους η Ελλάδα είχε βρει έναν χαρισματικό ηγέτη και μία κυβέρνηση που μπόρεσε μέσα σε 3,5 χρόνια να κάνει, όσο οι άλλοι δεν μπορούσαν για 10ετίες.
Η ανεργία υποχώρησε, οι επενδύσεις αυξήθηκαν, το spread «βούτηξε»... η ανάπτυξη ήρθε, τα μνημόνια φεύγουν. Όλα αυτά τα ωραία συμβαίνουν στην Ελλάδα και εμείς οι αχάριστοι ιθαγενείς έχουμε παράπονα και αφήνουμε το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ που πρεσβεύει το νέο και άφθαρτο, να υπολείπεται καμιά 10αριά μονάδες από τη ΝΔ που αντιπροσωπεύει το παλαιό και διεφθαρμένο.
Πως μπορούμε να συμπεριφερόμαστε έτσι σε μία τέτοια κυβέρνηση; και όμως η αχαριστία είναι ένα από τα μεγαλύτερα και διαχρονικά ελαττώματα των κατοίκων αυτής της χώρας.
Και επειδή όλα τα παλαβά μπορούν να συμβούν σε αυτή την δύσμοιρη γωνιά του πλανήτη, μην πέσετε από τα σύννεφα εάν στις 20 Αυγούστου, ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τον κυβερνητικό του εταίρο τους ΑΝΕΛ, ετοιμάσουν φιέστα στην Πλατεία Συντάγματος με αρνιά, νταούλια και ζουρνάδες για την έξοδο από το Μνημόνιο.
Τώρα θα πει κάποιος δύσπιστος τι σόι έξοδος είναι αυτή, που συνοδεύεται από μειώσεις στις συντάξεις, αυξήσεις στον ΕΝΦΙΑ, κατάργηση του ΕΚΑΣ, κατάργηση του ειδικού καθεστώτος ΦΠΑ στα νησιά, μείωση του αφορολόγητου, επιτόπιους συνεχείς ελέγχους της τρόικας, και χωρίς λεφτά κλπ,... αλλά αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο.
Το ζήτημα είναι βέβαια το πόσοι θα πάνε σε αυτή την φανταστική (ή μήπως δεν είναι) φιέστα στο Σύνταγμα. Σίγουρα κάποια θα πάνε. Είναι εκείνοι που αποθεώνουν μέσα από στα social media κάποιους γενίτσαρους και οι οποίοι βέβαια ανήκουν στην κοινωνική ομάδα αυτών που έχει αλώσει το δημόσιο, μέσα από «αξιοκρατικές» διαδικασίες διορισμού τους.
