Του Σάκη Μουμτζή
Το υβρεολόγιο του Π. Καμμένου κατά της Φ. Γεννηματά είναι νομίζω ανάξιο σχολιασμού. Ούτε η απάθεια με την οποία αντιμετώπισε το σχετικό tweet ο έτερος συγκυβερνήτης Α. Τσίπρας, αξίζει να αποτελέσει αντικείμενο κριτικής. Είναι κοινός τόπος πως ο Αλέξης σταδιακά έχει γίνει Πάνος και ο Πάνος έχει γίνει Αλέξης. Πλήρης απορρόφηση της προσωπικότητας του ενός από την προσωπικότητα του άλλου. Αυτή η ψυχοδραματική κατάσταση παρουσιάζει ενδιαφέρον για την ψυχιατρική επιστήμη. Εγώ θα προσπαθήσω να αναδείξω τις πολιτικές παραμέτρους αυτής της θλιβερής συμπεριφοράς των δύο συγκυβερνητών.
Καθ΄όλη την διάρκεια της συζήτησης στην Βουλή για τον εκλογικό νόμο, ήταν έκδηλη η οργή και το πάθος των αγορητών του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ και του καινούργιου συνεργάτη τους, του Β. Λεβέντη, κατά του ΠΑΣΟΚ και της Φ. Γεννηματά. Γνωρίζουν άριστα οι σχεδιαστές την πολιτικής στου Μαξίμου, πως ο πολιτικός προσανατολισμός του άλλοτε κραταιού Κινήματος θα προσδιορίσει και τις εξελίξεις τόσον αυτής της περιόδου, όσο κυρίως της μετεκλογικής. Πίστευαν, αφελώς, πως τα αντιδεξιά σύνδρομα της Προέδρου του ΠΑΣΟΚ θα υπερτερούσαν των τραυματικών βιωμάτων που προκάλεσαν στα στελέχη του οι χυδαίες συμπεριφορές των νυν υπουργών και βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ εναντίον τους, την περίοδο 2011-2014.
Πίστευαν, αφελώς, πως η Φ. Γεννηματά είναι σαν τον Γ. Παπανδρέου, που αναζητώντας ρόλο και χώρο, λησμόνησε πως τον αποκαλούσαν «δολοφόνο» και «Πινοσέτ» και προσήλθε ικέτης στο Μέγαρο Μαξίμου για να δώσει γη και ύδωρ στον Α. Τσίπρα. Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ δεν συνεκτίμησε πως η βάση του ΠΑΣΟΚ διακατέχεται-δικαιολογημένα- από βαθύτατα αντι-ΣΥΡΙΖΑ αισθήματα, που καθιστούν την οποιαδήποτε προσέγγιση των δύο κομμάτων αδύνατη. Συγχρόνως, η αποτελεσματική και επιτυχημένη συγκυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την Νέα Δημοκρατία την περίοδο 2012-2014, παρά τα προβλήματα και τις εγγενείς δυσκολίες, αποτελεί τον εφιάλτη για τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ γιατί προδικάζει την πιθανή επανεμφάνιση της στο μέλλον. Και καθώς ο αδύνατος κρίκος σε αυτήν την πολιτική σχέση είναι το ΠΑΣΟΚ, έχει γίνει και ο στόχος των πρωτοφανών, σε αηδία, επιθέσεων.
Όμως υπάρχει και ένας άλλος λόγος πίσω από αυτήν την συμπεριφορά. Επειδή γνωρίζει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ πως ο κύριος όγκος των ψηφοφόρων του κόμματος τους προέρχεται από την μεγάλη δεξαμενή του ΠΑΣΟΚ, φοβάται μήπως αυτοί, απογοητευμένοι από την διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αρχίσουν να επαναπατρίζονται. Ετσι, με τις επιθέσεις αυτές και με την απόπειρα να εξομοιώσουν το ΠΑΣΟΚ με την Νέα Δημοκρατία προσπαθούν να υψώσουν αντιδεξιά αναχώματα για να περιφρουρήσουν τον χώρο τους και να εμποδίσουν αυτήν την μετακίνηση.
Ο πόνος και η οργή ήταν έκδηλη στα πρόσωπα και στις συμπεριφορές των δύο συνεταίρων της εξουσίας και του «μπακαλόγατου» τους, μετά την λήξη της ψηφοφορίας. Για πρώτη φορά, εδώ και 3 χρόνια υφίστανται τέτοιας εκτάσεως ήττα. Για πρώτη φορά οι κινήσεις τους δεν διαθέτουν περιθώρια επιλογών. Για πρώτη φορά δεν μπορούν να δημιουργήσουν γεγονότα-και αν το επιχειρήσουν αυτά θα στραφούν εναντίον τους-αλλά ακολουθούν τα γεγονότα που είναι πολύ δύσκολα στην διαχείριση τους. Για πρώτη φορά ο Ελληνικός λαός γνωρίζει –και με την δική τους παραδοχή- πως θα ηττηθούν στις επόμενες εκλογές. Είναι λογικό λοιπόν ο Α. Τσίπρας και ο Π. Καμμένος να βρίσκονται σε κατάσταση πανικού και να παραφέρονται. Τα νερά στα οποία εισέρχονται πλέον είναι πολύ βαθιά και σωσίβια δεν υπάρχουν.
