Δεν περιμένω οι Αμερικανοί να στείλουν τον στόλο τους για να σώσουν την Ελλάδα. Απέχουν κάποια χιλιάδες μίλια. Περίμενα, όμως, η ΕΕ να έχει ήδη αναλάβει δράση για να υπερασπιστεί τα δίκαια της Κύπρου. Δεν ξέρω τι μπορούμε να περιμένουμε ως βοήθεια και από ποιόν. Καλό, όμως, είναι να μην κάνουν οι Ευρωπαίοι σαν να έχουν ισχύ και εμείς σαν να απολαμβάνουμε προστασίας.
Αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς κοινή εξωτερική και αμυντική πολιτική, δεν μπορεί να έχει μέλλον. Την ίδια ώρα, για μας είναι σαφώς καλύτερη επιλογή να είμαστε μέσα σε αυτή την ΕΕ, την χωρίς «μέλλον», παρά να ήμασταν μόνοι μας ελπίζοντας στην επέμβαση του από μηχανής Θεού. Είναι μία ακόμη παραδοξότητα. Αναμφισβήτητα. Αλλά είναι μία σταθερά μέσα σε ένα κόσμο που έχει να επιδείξει ακόμη περισσότερες και μεγαλύτερες παραδοξότητες.
Η Ελλάδα έχει να αντιμετωπίσει την ολοένα και αυξανόμενη επιθετικότητα της Τουρκίας. Η Κύπρος βιώνει το ίδιο έργο στην πιο δραματική του version. Όποιος θέλει να υποστηρίξει ότι βρισκόμαστε στην αρχή του Αττίλα 3 δεν θα είναι μακριά από την πραγματικότητα.
Η επιλογή της κυβέρνησης Τσίπρα να δώσει περισσότερη έμφαση στις σχέσεις μας με τις ΗΠΑ ήταν ορθή. Το να περιμένουμε, όμως, ότι ο πρόεδρος Τράμπ θα βάλει στην θέση του τον Ταγίπ Ερντογάν, μπορεί να μας φέρει σύντομα στην θέση που βρίσκονται σήμερα οι Κούρδοι, οι οποίοι έχουν κάθε λόγο να αισθάνονται προδομένοι.
Είμαστε μόνοι! Η δική μας ισχύς και μόνο μπορεί να πετύχει την μέγιστη δυνατή ασφάλειά μας. Δύναμη οικονομική και στρατιωτική. Δεν μπορούμε να στηριχτούμε στις πλάτες των άλλων. Δεν θα είναι συνεπείς σε αυτά που εμείς προσδοκούμε απ' αυτούς.
Έγιναν σημαντικά λάθη από εμάς. Δεν ανοίγεις, για παράδειγμα, το θέμα των ΑΟΖ αν δεν έχει φρεγάτες για να το υποστηρίξεις. Δεν δαπανάς το πολιτικό σου κεφάλαιο «εκβιάζοντας» την Ευρώπη ότι θα της στείλεις τους τζιχατζιστές στις αυλές των σπιτιών της. Δεν απειλείς να σπείρεις την δική σου οικονομική κρίση σε όλες τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
Υπάρχει χρόνος. Επειδή πάντα υπάρχει. Ο στρατηγικός στόχος παραμένει πάντοτε ο ίδιος: Να μπορέσουμε να ισχυροποιήσουμε την Οικονομία μας. Χωρίς μία ισχυρή Οικονομία δεν μπορείς να αγοράσεις όπλα και χωρίς όπλα δεν μπορείς να έχεις καλές σχέσεις με τις μεγάλες δυνάμεις. Κυνικό; Είναι! Αλλά και πραγματικό. Στις διεθνείς σχέσεις δεν κερδίζει αυτός που έχει το δίκιο, αλλά εκείνος που έχει την ισχύ για να το επιβάλλει. Μέχρι τότε ελπίζουμε να αλλάξουν τακτική οι Ευρωπαίοι και να κρατήσουν τον λόγο τους οι Αμερικάνοι.
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
