Της Σοφίας Νικολάου
Αλαζονεία μεγατόνων, αυτοεπευφημίες, προσωπικοί διθύραμβοι: Μία υπερτετραετία, γεμάτη υπεροψία, έκλεισε – τηλεοπτικά τουλάχιστον – με την πρωθυπουργική συνέντευξη στον ΣΚΑΪ, επιλογή που κατέδειξε την πανωλεθρία που αντιμετωπίζει ο ΣΥΡΙΖΑ και ο απερχόμενος πρωθυπουργός.
Ήδη από τις πρώτες του κουβέντες, έδωσε το στίγμα και τους λόγους της μεταστροφής: «Δεν έκανε καλό στον ΣΥΡΙΖΑ το εμπάργκο». Είμαι ένας τιτάνιος οπορτουνιστής, εννοούσε. Τώρα που αντιλαμβάνομαι ότι αντιμετωπίζω τον απόλυτο εκλογικό καταποντισμό, ήρθε η ώρα να παίξω τα ρέστα μου.
«Δεν ήξερα για νεκρούς στο Μάτι, δεν ήξερα για την κάμερα». Όταν τα λογικοφανή σενάρια δεν βγαίνουν, πετάς τη μπάλα στην εξέδρα. Και φυσικά, ούτε δείγμα συγγνώμης. Ούτε στο ελάχιστο μετανιωμένος. Και το χειρότερο όλων: κάποιος έπρεπε να είχε ενημερώσει τον κ. Τσίπρα ότι ο αρχηγός ενός κράτους δεν μπορεί να στηρίζεται σε «πληροφορίες» και μάλιστα για τόσο σοβαρά ζητήματα. Ο αρχηγός ενός κράτους πρώτα βεβαιώνεται και μετά απευθύνεται στον λαό. Δεν θυσιάζει τον πόνο και το αίμα των συνανθρώπων του στον βωμό της επικοινωνιακής φιέστας.
«Δεν μας μαύρισε ο κόσμος στις ευρωεκλογές». Θύμισε λίγο συνέντευξη τύπου προπονητή ποδοσφαιρικής ομάδας, μετά από ήττα με λίγα γκολ. Χάσαμε, αλλά πέσαμε μόνο δύο μονάδες. Ανάγνωση δικιά του. Το άσπρο – μαύρο.
Και τέλος, η μεσαία τάξη. «Αργήσαμε να αποκαταστήσουμε τις αδικίες. Θύμωσαν». Είναι υπέροχη η εξήγηση, αν είχε πράγματι έστω δρομολογήσει αυτήν την πολυθρύλητη «αποκατάσταση». Εις μάτην, όμως. Εξήγγειλε κάποια μέτρα που θα εφαρμόσει άλλος.
Έκλεισε εισάγοντας δύο καινούριες έννοιες στην πολιτική μας ζωή: πρώτον αυτόν της «αφέλειας» – παλιά ήταν «αυταπάτη», για εκείνο το περιβόητο πρώτο εξάμηνο. Δεύτερον, αυτόν του «ανεύθυνου», όταν μας μήνυσε ότι δεν έχει να απολογηθεί για κανέναν και για τίποτα.
Όταν τα περιθώρια στενεύουν, όταν οι λέξεις δεν φτάνουν για να περιγράψουν τον όλεθρο, έχεις δύο επιλογές: Πρώτα πας στο γήπεδο εκείνου που έχεις βαφτίσει μόνος σου «αντίπαλο». Όπως και να παίξεις εκτός έδρας, φαίνεσαι ο καλός κι ο αδύναμος που τον χτυπάνε οι εχθροί. Και δεύτερον, παίζεις καθυστερήσεις, μήπως μπορέσεις να πάρεις έστω τον βαθμό της ισοπαλίας.
Το ατυχές για τον κ. Τσίπρα, αλλά ευτυχές για όλους τους υπόλοιπους, είναι ότι το παιχνίδι παίζεται την Κυριακή.
Η Σοφία Νικολάου είναι υποψήφια βουλευτής της ΝΔ στην Α'' Αθήνας
