Η εύστοχη υπόμνηση έγινε από την π.Επιμελήτρια της Εθνικής Πινακοθήκης Μαριλένα Κασιμάτη: είχαμε πολλά χρόνια να δούμε πρωθυπουργό σε έκθεση Σύγχρονης Τέχνης μια τυχαία μέρα στον ελεύθερο χρόνο του και όχι σε επίσημα εγκαίνια. Είχαμε να το δούμε από την εποχή του Κώστα Σημίτη για την ακρίβεια.
Όπως έχουμε ξαναγράψει, ο πρωθυπουργός φροντίζει να μην επιδεικνύει τη σχέση του με το διάβασμα, τη σύγχρονη τέχνη καθώς και το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του για την αρχαιολογία. Μάλλον θεωρεί ότι ως πρόεδρος ενός μεγάλου, λαϊκού κόμματος δεν πρέπει να «ελιτίζει». Σωστό βέβαια, αν υποθέσουμε ότι είναι ελιτισμός να διαβάζεις βιβλία και να επισκέπτεσαι δημόσια μουσεία που τα συντηρούμε ως κράτος ακριβώς προς όφελος του λαού.
Όμως, δεν είναι αυτό το θέμα του σημερινού σημειώματος.
Η επίσκεψη του πρωθυπουργού στο ΕΜΣΤ συμπίπτει με τη συγκυρία μιας διαμαρτυρίας που κυκλοφορεί με τη μορφή petition και αφορά το μέλλον του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τράπεζας, του εμβληματικού ΜΙΕΤ και την αιφνιδιαστική, ομαδική, παραίτηση του ΔΣ μέλη του οποίου ήταν οι κκ. Νικηφόρος Διαμαντούρος, Τάσος Γιαννίτσης, Δημήτρης Κυρτάτας, Αλέξης Πολίτης και Βασίλης Κάλφας, μετά την εκδήλωση της πρόθεσης της Διοίκησης της Εθνικής Τράπεζας για «εκσυγχρονισμό» «αναδιάρθρωση», ανασυγκρότηση, αναγέννηση και προσαρμογή «υποτυπωδώς στις τρέχουσες συνθήκες»,
Δεν γνωρίζουμε τι έχει συμβεί, γνωρίζουμε όμως πάρα πολύ καλά το έργο του οργανισμού ως ωφελούμενοι πολίτες, από τις μυθικές εκδόσεις του αλλά και τις εκθέσεις που διοργανώνει και είμαστε σίγουροι ότι οι παραιτηθέντες από το ΔΣ του ΜΙΕΤ δεν θα έπαιρναν την απόφαση να αποχωρήσουν, εάν δεν υπήρχε σοβαρός λόγος.
Το επεισόδιο στο ΜΙΕΤ που φυσικά δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητα της κυβέρνησης, είναι το δεύτερο μετά την τραγική αστοχία στην επιλογή του Διευθυντή του Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας που συμβαίνει κατά τη διακυβέρνηση της χώρας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Και αυτά τα «επεισόδια» σε εμβληματικούς πολιτιστικούς οργανισμούς είναι του είδους που μπορούν να αμαυρώσουν την υστεροφημία μιας πρωθυπουργίας στα μάτια των ολίγων μεν αλλά αυτών που η γνώμη τους μετράει πολύ δε.
«Άλλη δουλειά δεν έχει ο πρωθυπουργός από το να παριστάνει την εποπτεύουσα αρχή στα ιδρύματα!», θα μας αντιγυρίσουν κάποιοι, εύλογα. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο πρωθυπουργός και το ιδιαίτερο γραφείο του ασχολούνται κυριολεκτικά με όλα. Μόνο που πρέπει να ασχοληθούν και με αυτά τα φαινομενικά άσχετα προς την αρμοδιότητά τους, κατεξοχήν.
Ακόμα κι αν η κυβέρνηση επιτύχει στα πιο δύσκολα θα είναι κρίμα να θυμόμαστε ότι το ΜΙΕΤ απαξιώθηκε «τον καιρό του Μητσοτάκη».
Μιας και ο πρωθυπουργός έχει αποφασίσει να είναι διακριτικός στην επίδειξη των προσωπικών του ενδιαφερόντων για θέματα πολιτισμού, μπορεί να έχει το νου του για όλα αυτά που συμβαίνουν και να παρεμβαίνει εξίσου διακριτικά, όταν χρειάζεται και στην περίπτωση του ΜΙΕΤ φαίνεται ότι χρειάζεται. Κανείς δεν θα το παρεξηγήσει σε μια χώρα που όλα γίνονται «με εντολή πρωθυπουργού».
Ο πρωθυπουργός και οι στενοί του συνεργάτες αντιλαμβάνονται την αξία κάποιων πραγμάτων. Ας τα προστατεύσουν από τις αστοχίες. Είναι κι αυτός ένας τρόπος να χτιστεί η υστεροφημία του.
