Η κυβέρνηση είναι κυνική και θα βρει φόρμουλα να κλείσει την αξιολόγηση γιατί οτιδήποτε άλλο θα είναι μια κόλαση εκτιμά σε συνέντευξή του στο Liberal ο καθηγητής οικονομικής ανάλυσης του Πανεπιστημίου Πειραιά Θοδωρής Πελαγίδης. Δεν βλέπει σενάριο εξόδου από το ευρώ, ούτε και 4ο μνημόνιο και καλεί τον ΣΥΡΙΖΑ να πιστέψει στην ανάπτυξη για να μην πέσει σε μονοψήφια ποσοστά. Θεωρεί ότι χρήματα θα ξαναμπούν στην Ελλάδα μόνο με νέα κυβέρνηση «κοινής λογικής», προκαλεί τους «ντεμέκ Καραμανλικούς» να παραδεχτούν δημοσίως ότι λατρεύουν τη δραχμή και πιστεύει ότι αν το ΠΑΣΟΚ προσπαθήσει να γίνει μια παραλλαγή του ΣΥΡΙΖΑ ο Τσίπρας θα το κάνει μια χαψιά…
Συνέντευξη στον Βασίλη Γεώργα
- Ποιο είναι το πραγματικό πρόβλημα με το ΔΝΤ; Γιατί βάζει στο τραπέζι όλα αυτά τα επώδυνα μέτρα όπως η περικοπή των συντάξεων και του αφορολόγητου; Είναι μια ένδειξη πως το Ταμείο δεν έχει εμπιστοσύνη πως η Ελλάδα μπορεί να βγει στις αγορές το 2018 ή υπάρχει κάτι άλλο πίσω από την επιμονή του;
Το Ταμείο βλέπει το αφορολόγητο ως διαρθρωτικό πρόβλημα και σωστά κατά τη γνώμη μου. Δεν μπορούμε να έχουμε υψηλότερο αφορολόγητο από την Γερμανία, έχοντας ούτε καν το μισό εισόδημα. Από την άλλη, το αφορολόγητο πρέπει να είναι και λογικό, ορθολογικό. Να εξασφαλίζει τον χαμηλόμισθο. Το 5.000 ευρώ που προτείνει είναι οπωσδήποτε χαμηλό, πρέπει να πάμε σε υψηλότερο ποσό, φυσικά με χαμηλό συντελεστή. Αυτό όμως που δεν θίγει κανείς είναι ότι, ναι μεν ισχύει αυτό που υποστηρίζει το ΔΝΤ, αλλά πρώτον η έμμεση φορολογία είναι υψηλή και δεύτερον οι ασφαλιστικές εισφορές στους χαμηλόμισθους μισθωτούς είναι αναλογικά υψηλές. Αλλά η κυβέρνηση πού να τα ξέρει όλα αυτά… για να διαπραγματευτεί;
- Μπορεί να βρεθεί μέχρι τον επόμενο μήνα μια συμφωνία την οποία θα επωμιστεί πολιτικά η σημερινή κυβέρνηση ή θεωρείτε ότι έχουμε πράγματι πλησιάσει πολύ κοντά στο σενάριο των εκλογών;
Η κυνική κυβέρνηση θα βρει μια φόρμουλα πιστεύω, ο κ. Τσακαλώτος καταλαβαίνει ότι όχι μόνο δεν υπάρχει άλλη λύση. Καταλαβαίνει ότι οτιδήποτε άλλο θα είναι μια κόλαση. Αυτό πιστεύω είναι στα υπέρ του. Αυτοί που έχουν απασφαλίσει κανονικά είναι κάτι ντεμέκ ψευτοκαραμανλικοί που ασελγούν στο πτώμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή και προτείνουν βαρουφάκιες μπούρδες. Να βγουν και να πουν ότι λατρεύουν τη δραχμή, το νόμισμα της διαφθοράς και της προσοδοθηρίας. Αν έχουν θάρρος.
- Τι διαφορετικό μπορεί να πετύχει μια άλλη κυβέρνηση από ό,τι έχει καταφέρει μέχρι σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ;
Χρηστή διαχείριση, μια σχετική αξιοκρατία, λιγότερο κράτος και καλύτερο, και κυρίως αλλαγή του κλίματος και της εμπιστοσύνης. Όλα είναι μια εντύπωση, ένας συμβολισμός. Πιστεύω ότι τα χρήματα θα επανέλθουν στη χώρα μόνο με μια κυβέρνηση της κοινή λογικής. Δεν σας κρύβω ότι με ανησυχεί το ΠΑΣΟΚ. Διακρίνω μια αδιόρατη ώσμωση με το παλαιοαριστερό, το παλαιοκομματικό. Θα ήταν ανεύθυνο και λυπηρό να αρχίσει πάλι αυτή η σκιαμαχία ότι ο Μητσοτάκης είναι δεξιός κι άλλα τέτοια κουραφέξαλα. Μην ελπίζουν επίσης να κανιβαλίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ με το να γίνουν μια… παραλλαγή του. Ο Τσίπρας θα τους κάνει μια χαψιά.
- Βγαίνει το πρόγραμμα με στόχους για πρωτογενή πλεονάσματα στο 3,5% ετησίως όπως έχει συμφωνήσει η Ελλάδα με τους ευρωπαίους πιστωτές ; Θα βρεθούμε με πλεονάσματα 8-10 δισ. ευρώ και το κράτος να χρωστάει παντού για να το πετύχουμε;
Ναι, μια χαρά βγαίνει εάν η χώρα έχει ανάπτυξη και βγει στις αγορές. Μην ξεχνάτε ότι το γενικό δημοσιονομικό ισοζύγιο είναι ακόμη αρνητικό! Για να μην αναφερθώ στις κρατικές δαπάνες, 55% του ΑΕΠ. Να σας πω αμέσως για την σπατάλη στην Υγεία από τις 2000 κλινικές (!) και τα 140 νοσοκομεία; Χρειαζόμαστε 800-900 κλινικές και 80-90 νοσοκομεία με πλήρη αναδιάρθρωση του προσωπικού. Τα ίδια να σας πω για τα πανεπιστήμια, τα ΙΕΚ (!), τα σχολεία. Ανορθολογισμός και σπατάλη τεράστια. Η τρόικα εδώ έχει αποτύχει παρά τις προθέσεις της.
- Τι μπορεί να περιμένει η Ελλάδα από τους πιστωτές της σε ό,τι αφορά τη διευθέτηση του χρέους; Η κυβέρνηση ζητάει λύση εδώ και τώρα για τις μεσοπρόθεσμες παρεμβάσεις ώστε να ξέρουν οι αγορές τι θα συμβεί μετά το 2018. Έχει πιθανότητες να κερδίσει κάτι παραπάνω από μια δέσμευση;
Ε, ξεχάστε το, το πρόβλημα της χώρας δεν είναι το χρέος. Μια χρονική εξομάλυνση και επέκταση είναι καλοδεχούμενη, είναι συμφωνημένη το 2012 και είναι διατεθειμένοι όλοι να την κάνουν. Το πολιτικό σύστημα θέλει ελάφρυνση… δηλαδή λεφτά για να πετά από το ελικόπτερο. Ας το ξεχάσει αυτό.
- Πως αντιμετωπίζετε όλη αυτή την συζήτηση που αναπτύσσεται πάλι στο εσωτερικό με άξονα την έξοδο από την ευρωζώνη και την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα; Διαισθάνεστε πως έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα θα βρεθούμε κάποια στιγμή μπροστά στο δίλημμα να επιλέξουμε;
Όσο για τη δραχμή, σας παραπέμπω στις πρόσφατες δηλώσεις του εθνικού ευεργέτη μας, Μάριο Ντράγκι για το κόστος αποχώρησης ενός κράτους μέλους από την ευρωζώνη. Δεν πρόκειται κανένα τέτοιο δίλημμα να υπάρξει, ας χτυπιούνται μερικοί γραφικοί όσο θέλουν. Το ζήτημα είναι ότι η κυβέρνηση πιστεύει ότι το ζήτημα αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως όπλο στη φαρέτρα της για τη λεγόμενη διαπραγμάτευση. Ας πιστέψει η κυβέρνηση στο καλό σενάριο της ανάπτυξης διαφορετικά θα πέσει σε μονοψήφιο. Η μόνη ελπίδα να κρατηθεί σε διψήφιο ποσοστό είναι να γίνει κάπως φυσιολογική. Ο ψηφοφόρος έχει καταλάβει, κατά βάθος, τι συμβαίνει.
- Πόσο πιθανό είναι να καθυστερήσει τόσο πολύ η αξιολόγηση ώστε η χώρα να οδηγηθεί στα πρόθυρα χρεοκοπίας το καλοκαίρι και εν τέλει σε ένα 4ο μνημόνιο;
Δεν υπάρχει τέτοιο, 4ο μνημόνιο. Θα υπάρξει ασφυξία απόλυτη με τραγικά αποτελέσματα. Οι πιστωτές θα πληρώνουν μόνο τις υποχρεώσεις που αφορούν εαυτούς και θα μας αφήσουν χωρίς χρήματα. Μην ξεχνάτε, μέχρι σήμερα, πάνω από 60 δισ. ευρώ έχουν κατευθυνθεί στον κρατικό προϋπολογισμό. Μισθοί και συντάξεις μερικώς πληρώνονται από τους δανειστές. Για να μην πω για τους παιδικούς σταθμούς, το Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης, τα μηχανήματα στα νοσοκομεία. Για σκεφτείτε να λείψουν αυτά. Ποιος θα πληρώνει; Η κυρία με τα γεμιστά;
