Η «οίηση» ως κίνητρο εγκλήματος

Ανοίγω το λεξικό του Μπαμπινιώτη, στο λήμμα «Οίηση». Διαβάζω. «Η μεγάλη ιδέα που έχει κανείς για τον εαυτό του. Συνώνυμα: έπαρση, αλαζονεία, ματαιοδοξία». Γιατί κατέφυγα στο λεξικό; Μα διότι μετά από δυο ολόκληρες βδομάδες πολιτικής αναταραχής, συζήτησης και αντιπαραθέσεων για τα Τέμπη, ο ΣΥΡΙΖΑ βρήκε επιτέλους την απάντηση στο θεμελιώδες ερώτημα «γιατί ο Μητσοτάκης συγκαλύπτει το ‘’έγκλημα’’ των Τεμπών». Η απάντηση τους είναι «λόγω της οίησής του». 

Πρώτη φορά άκουσα να μιλά για «οίηση» κάποιο μέλος της Κ.Ε. της Κουμουνδούρου την Κυριακή (02/02). Θεώρησα ότι είναι δικός του ατυχής αυτοσχεδιασμός, αλλά δυο μέρες αργότερα το ξανάκουσα στην τηλεόραση από άλλον. Όπερ, είναι γραμμή. Επεξεργασμένη και διοχετευμένη στα στελέχη τους, για να τη λένε εδώ και εκεί. Άρα, ο Μητσοτάκης αποπειράται εδώ και δυο χρόνια, να συγκαλύψει κάτι που ξέρει ότι είναι έγκλημα, μόνο λόγω του χαρακτήρα του. Διότι ως προσωπικότητα είναι αλαζονικός, επηρμένος και ματαιόδοξος.

Καλά κάνουν οι Συριζαίοι και προσπαθούν να βρουν μια κάποια απάντηση στο «γιατί να συγκαλύψει;». Μην κοιτάτε που οι κυβερνητικοί κωλώνουν και δεν κάνουν αυτή τη στοιχειώδη ερώτηση στους κατηγόρους τους, όταν βρίσκονται σε τηλεοπτικά τραπέζια. Η ερώτηση υφίσταται από μόνη της. Διότι η συγκάλυψη ενός εγκλήματος, αν υφίσταται, είναι έγκλημα. Αλλά κάθε έγκλημα έχει κίνητρο. Εκτός αν ο εγκληματίας είναι κάποιος μανιακός, οπότε αλλάζει το πράγμα. 

Για να είναι λοιπόν κραταιή η πολιτική κατηγορία ότι «στο θέμα των Τεμπών υπάρχει συστηματική εγκληματική συγκάλυψη», επιβάλλεται να γίνει φανερό και το κίνητρο. Γι αυτό έστυψαν το μυαλό τους εκεί στην Κουμουνδούρου. Να το βρουν και να το τρίβουν στα μούτρα των υπερασπιστών του Μητσοτάκη. Και το ισχυρότερο που κατάφεραν να βρουν είναι η «οίηση». Δηλαδή, ο Μητσοτάκης δεν έχει κάποιο πρακτικό ή πολιτικό όφελος, απλώς αποφάσισε να συγκαλύψει ένα έγκλημα, για να αποδείξει πόσο μάγκας είναι και πως κάνει ό,τι γουστάρει. 

Οι ΠΑΣΟΚοι προτιμούν να μην απαντούν σ’ αυτή την ερώτηση τις σπάνιες φορές που τους γίνεται. Θεωρούν καλύτερο να υπεκφεύγουν, παρά να λένε ανοησίες περί «οίησης». Οι Συριζαίοι αντιθέτως, βρήκαν τη μεγάλη απάντηση και την μπουμπουνίζουν αδιακρίτως με περηφάνια, λες και ανακάλυψαν την Αμερική. Δεν αντιλαμβάνονται (ή δεν θέλουν να αντιληφθούν) ότι μπερδεύουν τραγικά τα γεγονότα και τις έννοιες. 

Η «οίηση» μπορεί να οδηγήσει κάποιον που από συμφέρον κάνει ένα έγκλημα, σε μια προσπάθεια συγκάλυψής του, ενώ όλα καταμαρτυρούν ότι θα αποτύχει. Η οίηση όμως από μόνη της, δεν μπορεί να αποτελέσει αυτοτελές κίνητρο του ίδιου του εγκλήματος, διότι αυτό θα σημαίνει ότι ο εγκληματίας είναι τρελός. Τι κάθομαι και τα ψειρίζω τώρα, θα μου πείτε… ποιος ακούει; Κανένας.