Με πήρε χθες τηλέφωνο ένα από τα παλιά κορυφαία στελέχη του Τσιπρικού κύκλου που είχε κάτσει και σε υπουργική καρέκλα. Είχαμε προσωπικές σχέσεις από τον καιρό που μπαινοβγαίναμε νεολαίοι στη Χαριλάου Τρικούπη, αλλά μετά χώρισαν οι δρόμοι μας. Θεώρησα ότι ήθελε να πάρει τη γνώμη μου για όσα συμβαίνουν στο κόμμα του ή απλώς να μου δώσει κάποιες πληροφορίες για τον Συριζαϊκό εμφύλιο στον οποίον εμπλέκεται και να τις δημοσιεύσω κατά τον τρόπο που βολεύει την ομάδα του. Έκανα λάθος.
Απόμεινα κυριολεκτικά με ανοικτό το στόμα όταν τον άκουσα να μου λέει. «Εσύ είσαι από τα Χανιά, ξέρεις κόσμο εκεί κάτω, μπορείς να μου δώσεις μια εικόνα τι γίνεται με τον γάμο αυτές τις μέρες;» Ειλικρινά δεν ήξερα τι να απαντήσω. «Σαν τι θέλεις να μάθεις δηλαδή;» τον ρώτησα αφελώς. «Ρε παιδί μου, τι γίνεται εκεί. Τι θα κάνει ο Κασσελάκης το τετραήμερο, ποιους περιμένουν, τι σώου σχεδιάζουν, πόσοι θα ναι, που θα τους πάνε… τέλος πάντων, όλο και κάτι παραπάνω θα ξέρεις εσύ».
Πραγματικά απροετοίμαστος για τέτοια συζήτηση, έκανα μια προσπάθεια να ανιχνεύσω τους βαθύτερους λόγους που οδηγούν ένα πολιτικό στέλεχος πρώτης γραμμής να κάνει τέτοιου είδους ερωτήσεις. «Δεν μπορεί να κάνει καθαρό κουτσομπολιό» σκέφτηκα, «κάτι άλλο πολιτικό τον απασχολεί ή ίσως κάτι σχεδιάζει να κάνει, γι αυτό ρωτά». Πλην και πάλι διαψεύστηκα. «Τι πολιτικό να ψάχνω;» με αποστόμωσε, «θέλω απλώς να μάθω πράγματα σχετικά με τον γάμο για να σπάσουμε πλάκα».
Τον ενημέρωσα ότι δυστυχώς γι αυτόν, δεν διέθετα inside information για το τριήμερο wedding party που γίνεται στην ευρύτερη περιοχή των Χανίων. Μήτε για τις τελετές, μήτε για τους στολισμούς, μήτε για το μενού, μήτε για τις μουσικές ή τα πυροτεχνήματα. Ούτε πρόσβαση στις λίστες καλεσμένων έχω, ούτε ξέρω που θα μείνουν και τι ακριβώς θα κάνουν οι επισκέπτες και οι νεόνυμφοι τις τρεις αυτές μέρες που θα ξεφαντώσουν στην ιδιαίτερη πατρίδα μου.
Ψιλοστεναχωρήθηκε. Είχε φαίνεται απόλυτη ανάγκη αυτές τις πληροφορίες. Του εξήγησα ότι πολύς κόσμος θα κατέβει στα Χανιά για να καλύψει το μέγα γεγονός, ότι τα σαΐνια θα ξετρυπώσουν και θα ξεψαχνίσουν οποιονδήποτε έχει την παραμικρή σχέση με το νταβαντούρι, άρα θα μάθει πολλά από τα ρεπορτάζ. Δεν απέφυγα όμως τον πειρασμό, πριν κλείσουμε το τηλέφωνο, να επαναφέρω το θέμα στην πολιτική του διάσταση. «Τι ανακατεύεστε βρε παιδάκι μου με τους γάμους του; Αυτός κάνει life style κι εσείς κάνετε πολιτική. Αυτό άλλωστε δεν είναι το πλεονέκτημα σας απέναντι του; Γι' αυτό δεν τον αντιπολιτεύεστε;».
Μου απάντησε με μια κοφτή φράση, πικρόχολα μάλλον και αυτοσαρκαστικά. «Κανένας πια στον Σύριζα δεν κάνει πολιτική, Δημήτρη…».
