Μοιάζει εξωπραγματικό και μυστηριώδες, όμως –ως φαίνεται από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις- η κυβέρνηση όχι μόνο αντέχει στα ποσοστά της, αλλά όπως είχε γίνει και μετά τις φωτιές στην Εύβοια αντιστρέφει οριακά και την τάση που είχε διαμορφωθεί τους προηγούμενους μήνες. Σε προηγούμενο σημείωμα μου τους είχα προειδοποιήσει να μην επαναπαύονται, καθότι ουδείς άχαστος, αλλά από την άλλη δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω ότι τα σημάδια αυτού του νέου ξεπετάγματος αποτελούν κοινό τόπο όλων των δημοσκόπων.
Δεν αποκλείεται, την ώρα που ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ αναλώνονται μονοθεματικά στο ζήτημα των παρακολουθήσεων, η κυβέρνηση με τα οικονομικά της μέτρα να αντεπιτίθεται σιωπηρά και υπογείως δίχως οι αντίπαλοι της να το παίρνουν χαμπάρι. Πάντως, υπάρχουν αξιόπιστες αναφορές που επιμένουν ότι η πτώση των κυβερνητικών ποσοστών έχει σταματήσει και ότι παρατηρείται ελαφρά στροφή τους προς τα πάνω. Όχι εις βάρος του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά εις βάρος του ΠΑΣΟΚ.
Θα μου πείτε ότι υπάρχει σκληρότατος χειμώνας μπροστά μας και ότι το χρήμα στα κρατικά ταμεία δεν είναι ατέλειωτο. Αν δίνει 2 δις ευρώ κάθε μήνα για το ρεύμα και τα καύσιμα, ο λογαριασμός δεν θα βγει ως τον Μάιο. Δεν αντιλέγω, αρχίζω πάντως να ψυλλιάζομαι ότι άλλο είναι η μουρμούρα για να πάρει ο καθένας μας κάτι παραπάνω από τον κρατικό κορβανά κι άλλο η εκλογική του συμπεριφορά. Διαφορετικά δεν εξηγείται αυτή η απόσταση ανάμεσα στη γενικευμένη μουρμούρα και στη δημοσκοπική εικόνα της ΝΔ.
Εντάξει ο ΣΥΡΙΖΑ θα πει ότι οι δημοσκοπήσεις είναι πειραγμένες και θα καθαρίσει. Αν όμως δεν είναι, τότε τι συμβαίνει; Πως το εξηγεί όλο αυτό η πολιτική επιστήμη; Πώς διάβολο όπου κι αν γυρίσεις το κεφάλι ακούς διαμαρτυρίες για την ακρίβεια και τις λειψές κρατικές ενισχύσεις, αλλά μόλις φτάσουμε στην πρόθεση ψήφου βλέπεις την ΝΔ πέριξ του 33-34%; Έλα μου ντε. Ο δημοσκόπος, ως άλλος ποιητής, σηκώνει τα χέρια.
Μάλλον, ο Μητσοτάκης είναι τυχερός που έχει απέναντι του τον Αλέξη. Ο Τσίπρας τελικά φαίνεται ότι έχει ταβάνι στην αποδοχή του, πιθανότατα ιστορικό ταβάνι και άρα αδύνατο να μεταβληθεί. Τώρα αρχίζω να πιστεύω ότι ο Κυριάκος μάλλον είναι τυχερός που έχει ως αντίπαλο και τον Ανδρουλάκη. Θα δούμε το επόμενο δίμηνο πως πάει το πράγμα, όμως ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ μάλλον έχει αυτοεγκλωβιστεί σε μια στρατηγική που τον βγάζει εκτός τροχιάς επηρεασμού των εξελίξεων. Για το τρίτο κόμμα, δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα. Αναιρεί τους λόγους για τους οποίους πρέπει να υπάρχει.
