Κάλλιο αργά, παρά ποτέ. Με αντιδράσεις που θα ζήλευε ο συμπαθέστατος σκύλος Ρανταπλάν, και με την πάροδο μισού και πλέον αιώνα (57 χρόνια για την ακρίβεια), το ΚΚΕ, μέσω των επίσημων κειμένων του παραδέχτηκε πως η χούντα των συνταγματαρχών, δεν ήταν αμερικανοκίνητη. Ο λόγος για τον τόμο Γ2 του «Δοκιμίου ιστορίας του ΚΚΕ» που παρουσιάστηκε πρόσφατα σε ειδική εκδήλωση και αναλύθηκε το περιεχόμενό του από τους ιστορικούς του κόμματος.
Κρίμα για τις σόλες των παπουτσιών που έλιωσαν στις πορείες προς την αμερικανική πρεσβεία, όταν κάθε χρόνο με μία τελετουργική, στα όρια της μεταφυσικής, πορείας, τα μέλη και οι φίλοι αυτού του κόμματος ξελαρυγγίζονταν φωνάζοντας: «Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι». Το επόμενο βήμα θα είναι, ίσως, η αποκήρυξη του τεύχους Νο 8 της εφημερίδας «Πανσπουδαστική», στο οποίο το ΚΚΕ κατήγγειλε την εξέγερση του Πολυτεχνείου ως έργο προβοκατόρων της Ασφάλειας. Στη συνέχεια, ωστόσο, έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να αποδείξει πως αυτό ήταν η «πρωτοπορία» του φοιτητικού κινήματος και καπηλεύτηκε τις ελπίδες και τους αγώνες μίας ολόκληρης γενιάς.
Είναι γνωστή η σκόπιμη βραδύτητα και τα αργά αντανακλαστικά του ΚΚΕ ως προς την αποτίμηση διαφόρων γεγονότων της πρόσφατης ελληνικής ιστορίας. Το αποδεικνύει η «αποκατάσταση» του Ν. Ζαχαριάδη, για τον οποίο σιωπούσε επί σειρά δεκαετιών, αλλά και άλλων αμφιλεγόμενων προσωπικοτήτων της τραγικής δεκαετίας 1940 - 1950.
Όπως και με άλλες περιπτώσεις, έτσι και με τη δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967, η οποία έστειλε την χώρα πίσω μισό αιώνα, το ΚΚΕ αναθεώρησε ή καλύτερα ρετούσαρε τις απόψεις του, προκειμένου να δείξει πως είναι ένα σύγχρονο κόμμα.
Πόσο σύγχρονο μπορεί να είναι ένα κόμμα, το οποίο πολιτεύεται με βάση μία ιδεολογική εργαλειοθήκη του 19ου αιώνα και, επιπλέον, διεκδικεί την απόλυτή αλήθεια, ιδίως μετά τη διατύπωση της θεωρίας των Κβάντα και της σχετικότητας;
Πόσο επίκαιρη και αντίστοιχη με τον σημερινό κόσμο μπορεί να είναι η πολιτική πρόταση που καθαγιάζει κάθε ερυθρό ολοκληρωτισμό που επιβλήθηκε σε διάφορες
χώρες, ενώ δεν διστάζουν ξεδιάντροπα να ξεπλένουν την μεγάλη ανθρωπιστική τραγωδία των Γκουλάγκ στην ΕΣΣΔ, την Πολιτιστική Επανάσταση στην Κίνα και την οργανωμένη δολοφονία του πληθυσμού της Καμπότζης από το αιμοσταγές καθεστώς του Πολ Ποτ;
Παρά τις ιδεολογικές πιρουέτες και τις πολιτικές παλινωδίες, προς άγραν ψήφων, το ΚΚΕ παραμένει ένα απολίθωμα του ολοκληρωτισμού του 20ου αιώνα, προσπαθώντας ματαίως να συντονίσει το βήμα του με την εποχή. Η ξεπερασμένη του από την ιστορία πολιτική πρόταση, οι αλλεπάλληλες καταρρεύσεις των καθεστώτων που υποστήριξε, αλλά και η στείρα υποστήριξη σε κάθε τι δυτικό, το αναγορεύουν σε πρωταγωνιστή του αντιδυτικού, αντιδημοκρατικού μετώπου στη χώρα μας. Άρχι καιρού.
