Μία αεροπειρατεία, που ενορχηστρώνεται από ένα κράτος μάλλον, είναι ένα απρόσμενο γεγονός. Πόσο μάλλον όταν αγγίζει ένα «ευαίσθητο νεύρο» της Δύσης, την ασφάλεια των επιβατών και αναγκάζει εν πολλοίς τους Ευρωπαίους να αντιδράσουν απέναντι στο Μiνσκ. Τι ώθησε τον «τελευταίο δικτάτορα της Ευρώπης» να φτάσει τόσο μακριά για μία σύλληψη;
Μέχρι τώρα οι απαγωγές αντιφρονούντων από ένα δικτατορικό καθεστώς γίνονταν με πράκτορες στο κράτος όπου είχε βρει καταφύγιο ο πολιτικός πρόσφυγας. Ωστόσο, αυτό απαιτεί κονδύλια για την εκτέλεση και τη μεταφορά, καθώς και έγκριση της παρουσίας του κρατικού πράκτορα στη χώρα. Για τη Λευκορωσία και το πρώτο, αλλά και το δεύτερο δεν είναι σε αφθονία. Τα κεφάλαια της εξαντλούνται, ενώ τα ευρωπαϊκά κράτη είναι υποψιασμένα για τις πρακτικές που ακολουθούνται στο Μίνσκ.
Ωστόσο, γιατί να προχωρήσει σε μία τόσο απροκάλυπτη αεροπειρατεία ένα καθεστώς που θα φέρει στο προσκήνιο πάλι την κατάσταση στην «τελευταία δικτατορία της Ευρώπης;» Πρώτα απ’ όλα, διότι ο πρόεδρος της Λευκορωσίας, Αλεξάντερ Λουκασένκο είναι σε θέση να το κάνει.
Έχοντας μείνει για 27 χρόνια ως απόλυτος δικτάτορας μίας χώρας, πιστεύει πως ότι γίνεται στη χώρα του, θα πρέπει να παίρνει τη δική του έγκριση. Και ότι πετάει από πάνω από τη χώρα του, προφανώς. Ας μην ξεχνάμε, πως ούτε καν η πανδημία του κορωνοϊόυ δεν συγκινούσε τον Λουκασένκο.
Αντιθέτως, η Λευκορωσία ήταν η μόνη χώρα της Ευρώπης που δεν λάμβανε μέτρα προστασίας, παρά μόνο ο Λουκασένκο επιτίθονταν σε όσους ζύγιζαν παραπάνω κιλά ή όσους ήταν 70 ετών και είχαν το «θράσος» να θέλουν να επιβιώσουν από μία τέτοια ασθένεια.
Οι τεράστιες συγκεντρώσεις ωστόσο που ακολούθησαν μετά τις τελευταίες «εκλογές», που έγιναν δίχως παρατηρητές βέβαια, ήταν ένα μεγάλο σοκ για εκείνον. Ενδεχομένως να θεωρούσε πως με τον αποκλεισμό και τις φυλακίσεις των πολιτικών του αντιπάλων θα σταματούσε τις αντιδράσεις.
Με αντίπαλο, μία γυναίκα, όπως η Σβετλάνα Τιχανόφσκαγια, που δεν είχε ασχοληθεί με την πολιτική και βγήκε στο προσκήνιο επειδή φυλακίστηκε ο σύζυγός της, ο λόγος για τις αντιδράσεις είναι, για εκείνον, η δυνατότητα των αντιπάλων του να κινητοποιούν κόσμο εναντίον του.
Όσο γενναία κι αν φέρεται μια εργαζόμενη μητέρα κι εσχάτως πολιτικός όπως η Τιχανόφσκαγια, ο Λουκασένκο θα συνεχίσει να την υποτιμά. Δεν υποτιμά όμως το επιχειρησιακό σκέλος των αντιπάλων του.
Ο σύζυγος της Τιχανόφσκαγια, Σεργκέι είχε ξεσηκώσει το κύμα οργής με το κανάλι του στο YouTube εναντίον του Λουκασένκο, που έφερε περίπου 60 χιλιάδες Λευκορώσους στους δρόμους, ίσως και παραπάνω. Ο Ραμάν Πρατάσεβιτς, που συνελήφθη με την αεροπειρατεία, είχε ενεργό ρόλο στις μεγάλες συγκεντρώσεις με το κανάλι του στο Telegram και τη δυνατότητα άμεσης επικοινωνίας με μηνύματα σε μεγάλο πλήθος νέων.
Η σύλληψη και η τιμωρία όσων έχουν δείξει αυτή τη δυνατότητα κινητοποίησης είναι πολύ σημαντική για τον Λουκασένκο. Άλλωστε όλο αυτό το διάστημα, έχει φυλακίσει μπλόγκερ στη χώρα, αναγκάζοντας τους σε άθλιες συνθήκες κράτησης και συγκλονιστικά ψυχολογικά βασανιστήρια, μέχρι να ομολογήσουν τα δήθεν εγκλήματα τους.
Οι δύσκολες οικονομικές συνθήκες, η αυταρχικότητα και η κάθε έλλειψη προοπτικής δεν είναι οι λόγοι για τις αντιδράσεις εναντίον του, σύμφωνα με τον Λουκασένκο. Ο λόγος είναι οι «πράκτορες ξένων συμφερόντων» που «υποκινούν ταραχές».
Με αυτό το αφήγημα, μέχρι τώρα ο Λουκασένκο κατόρθωνε να επιβιώσει, καταφεύγοντας στη Ρωσία στις κρίσιμες στιγμές. Θα θελήσει η Μόσχα να τον ακούσει όμως αυτή τη φορά;
