Το ξεκίνημα της νέας χρονιάς σήμανε την έναρξη της συντονισμένης καμπάνιας του Ιράν διεθνώς, με αφορμή τη δολοφονία του στρατηγού Κασέμ Σολειμανί από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες με εντολή του Ντόναλντ Τραμπ. Σε κάθε δυνατό μέτωπο, από τις οργανώσεις που επηρεάζει ή ελέγχει στο Ιράκ μέχρι τους επίσημους φορείς της διεθνούς κοινότητας, η Τεχεράνη επιζητά αποζημίωση για τις αμερικανικές πράξεις. Η καταγγελία στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ συνάδει προς τις ιρανικές αιτιάσεις για την αναξιοπιστία των Ηνωμένων Πολιτειών, ύστερα από τη μονομερή αποχώρηση τους από τη συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.
Η έκκληση του Ιράν στη Γενική Συνέλευση δείχνει τη στόχευση της Τεχεράνης να χτυπήσει την Ουάσιγκτον στο θεωρητικά δυνατό σημείο της, από τη στιγμή που ανέλαβε ο Τζο Μπάιντεν την προεδρία, τη διεθνή διπλωματία. Ήδη στις συνομιλίες για το πυρηνικό πρόγραμμα, το Ιράν φαίνεται να έχει έρθει πιο κοντά με τη Ρωσία και την Κίνα, αξιοποίησε τις εντάσεις τους με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Τώρα, το ιρανικό καθεστώς επιζητά κάθε δυνατή στήριξη για τη συνέχιση της πολιτικής του. Όλο αυτό το διάστημα βέβαια, τα κράτη της Δύσης έχουν συνειδητοποιήσει πως το καθεστώς της Τεχεράνης εκμεταλλεύεται τον χρόνο και τις παλινωδίες των ΗΠΑ για να προχωρήσει το πυρηνικό πρόγραμμα της.
Η απόπειρα εκτόξευσης πυραύλων που, σύμφωνα με την Τεχεράνη, μετέφερε τρεις συσκευές διαστημικής έρευνας έδειξε για άλλη μία φορά την ιρανική τακτική. Ακόμα και αν δεν ήταν πετυχημένη η εκτόξευση, το Παρίσι αντέδρασε σθεναρά, τονίζοντας πως η Τεχεράνη χρησιμοποιεί τη συνάφεια των τεχνολογιών για την εκτόξευση διαστημικών και βαλλιστικών πυραύλων, για να συνεχίζει το πρόγραμμά των βαλλιστικών πυραύλων.
Βέβαια, η αντιπαράθεση σε αυτό τον τομέα δυσκολεύει τις Ηνωμένες Πολιτείες καθώς η προεδρία Μπάιντεν αντιμετωπίζει ένα αδιέξοδο. Προεκλογικά, είχε δεσμευθεί για την επιστροφή στη συνεννόηση με το Ιράν για το πυρηνικό πρόγραμμα του, αλλά στην πράξη φαίνεται πολύ δυσκολότερο από τη θεωρία. Οι απαιτήσεις του Ιράν παραμένουν πολύ υψηλές και τα περιθώρια παραχωρήσεων από την Ουάσιγκτον είναι πολύ στενά, δεδομένων των εσωτερικών πολιτικών περιορισμών της προεδρίας Μπάιντεν.
Παράλληλα με το πυρηνικό πρόγραμμα του, η Τεχεράνη συνεχίζει να προσπαθεί να επεκτείνει την επιρροή του σε όλη την περιφέρεια. Είναι δύσκολο κάποιος να διακρίνει πως η Ουάσιγκτον μπορεί να αποκρούσει τη διπλωματική αντεπίθεση του Ιράν, αλλά και να το απομακρύνει από τη δυνατότητα να αποκτήσει πυρηνικά όπλα.
