Οι περισσότεροι επικέντρωσαν την προσοχή τους σχετικά με την σύνοδο του G7, στην απόφαση για την υιοθέτηση του ελάχιστου παγκόσμιου εταιρικού φόρου. Όπως αναλύθηκε εκτενώς, μέσα από τα άρθρα του Liberal Markets, η απόφαση αυτή θα επηρεάσει ασφαλώς την πορεία των χρηματιστηρίων, λόγω της ανατροπής των δεδομένων για τους ψηφιακούς τεχνολογικούς κολοσσούς, από την μεταβολή του φορολογικού καθεστώτος. Όμως το G7, δεν αρκέστηκε σε αυτό. Αποφάσισε να περάσει στην αντεπίθεση και στον χώρο των ψηφιακών νομισμάτων και των κρυπτονομισμάτων.
Οι αποφάσεις του G7, εστιάζονται σε δυο συμπληρωματικούς στόχους. Ο πρώτος είναι αυτός της έκδοσης επίσημων και κεντρικά ελεγχόμενων ψηφιακών νομισμάτων. Ο δεύτερος είναι αυτός της αποτροπής της επιδίωξης των κρυπτονομισμάτων και ειδικότερα του bitcoin, να υποκαταστήσουν τα νομίσματα στα διεθνή συστήματα πληρωμών.
Έτσι η εποχή του ψηφιακού ευρώ, του ψηφιακού δολαρίου και των υπόλοιπων ψηφιακών βασικών κρατικών, πλησιάζει. Στο άρθρο με τίτλο: «Η ώρα της αλήθειας για το ψηφιακό ευρώ - Θα είναι το CBDC ένα ακόμα κρυπτονόμισμα;», είχαμε παρουσιάσει τις σκέψεις, τους σχεδιασμούς της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας του νέου ψηφιακού νομίσματος.
Οι τέσσερις βασικές αρχές που θα διέπουν τα νέα κεντρικά ψηφιακά νομίσματα (Central Bank Digital Currencies) είναι:
Τα ψηφιακά νομίσματα θα είναι εργαλεία διεθνών ψηφιακών πληρωμών και όχι εργαλείο άσκησης νομισματικής πολιτικής.
Οι κεντρικές τράπεζες όπως είναι η Fed και η ECB, δεν προτίθενται να αλλάξουν ούτε τις δομές, αλλά ούτε και τον τρόπο λειτουργίας του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος.
Οι κεντρικές τράπεζες δεν ενδιαφέρονται να αποκομίσουν κέρδη από τις συναλλαγές και τις πληρωμές που θα γίνονται, μέσω των κεντρικών ψηφιακών νομισμάτων.
Τέλος, τα ψηφιακά νομίσματα που θα ελέγχονται και θα ρυθμίζονται από τις κεντρικές τράπεζες, θα λειτουργούν σαν ρευστά στοιχεία ενεργητικού, οι συναλλαγές των οποίων θα εκκαθαρίζονται με ασφάλεια, μέσω κεντρικών μηχανισμών που θα προσφέρουν ασφάλεια και εγγύηση εκκαθάρισης.
Η μόνη ένσταση που εγείρεται απέναντι στην υιοθέτηση των κεντρικών ψηφιακών νομισμάτων, προέρχεται από τις εμπορικές τράπεζες. Και είναι απολύτως λογικό. Το ψηφιακό νόμισμα, θα αντιστοιχεί σε ψηφιακές καταθέσεις που θα «τηρούνται» στις κεντρικές τράπεζες. Επομένως υπάρχει ένας άμεσος ανταγωνισμός ανάμεσα στις κεντρικές τράπεζες και τις εμπορικές τράπεζες, ειδικότερα σήμερα που σε πανευρωπαϊκό επίπεδο οι καταθέτες έχουν στο μυαλό τους την έστω και αμυδρή πιθανότητα κάποιες τράπεζες να «σκάσουν» και να υπάρξει bail in. Η πιθανότητα μεταφοράς των ψηφιακών καταθέσεων από τις εμπορικές τράπεζες προς τiς κεντρικές τράπεζες, είναι υπαρκτή και θα πρέπει να μελετηθεί, ώστε να μην καταλήξουμε σε μια πλήρη ανατροπή του τραπεζικού συστήματος όπως το γνωρίζουμε σήμερα.
Όσον αφορά στην αντεπίθεση των κεντρικών τραπεζών και των κρατών του G7, τα πράγματα είναι απλά. Σε προηγούμενο άρθρο με τίτλο: «Crypto Wars – Η Αυτοκρατορία Αντεπιτίθεται», είχαμε αναφερθεί στις κινήσεις των κεντρικών αρχών απέναντι στον «αντισυστημικό» και στον «αδιαφανή» χαρακτήρα του οικοσυστήματος των κρυπτονομισμάτων.
Η φαρέτρα των όπλων που διαθέτουν σήμερα τόσο οι κυβερνήσεις όσο και οι κεντρικές τράπεζες, έχει πολλά και ποικίλα εργαλεία. Από τον κρατικό φορολογικό έλεγχο, μέχρι την άρνηση των τραπεζών να δεχθούν προϊόν ρευστοποιήσεων από συναλλαγές σε κρυπτονομίσματα και από την ονομαστικοποίηση όλων των πληρωμών και εκκαθαρίσεων των εμπορικών συναλλαγών σε κρυπτονομίσματα, μέχρι τη δίωξη των συναλλαγών που υποκρύπτουν διακίνηση μαύρου χρήματος.
Και σε όποιον πει ότι «αυτά δεν γίνονται», θα απαντήσουμε ότι η άνοδος του κρατισμού και της παρέμβασης των κεντρικών τραπεζών, ως αποτέλεσμα της υγειονομικής και της οικονομικής κρίσης, αποδεικνύει ότι όλα είναι δυνατά, εφ’ όσον ληφθούν οι αντίστοιχες πολιτικές αποφάσεις.
