Η 15χρονη συμμαχία της Helleniq Energy με την ιταλική Εdison είναι ίσως η πιο μακράς διάρκειας κοινή επιχειρηματική πορεία στην ελληνική αγορά, όχι μόνο μεταξύ εγχώριου και ξένου παίκτη, αλλά συνολικότερα τις τελευταίες δεκαετίες.
Το «διαζύγιο» είναι προεξοφλημένο, τα δύο μέρη καιρό τώρα συμφωνούν ότι οι δρόμοι τους πρέπει να χωρίσουν, καθώς επίσης ότι το σίριαλ πρέπει να έχει λήξει το αργότερο μέχρι τα τέλη Ιουλίου, ωστόσο διαφωνούν ως το ποιος πρέπει να αποχωρήσει.
Αμφότερες οι πλευρές δηλώνουν ότι θέλουν να αγοράσουν όχι να πουλήσουν, στο πλαίσιο και μιας διαπραγματευτικής τακτικής που κρατά πλέον μήνες, ωστόσο όταν και οι δύο θέλουν να αγοράσουν το 50% του άλλου για να αποκτήσουν τον πλήρη έλεγχο της εταιρείας, κάποιος πρέπει να πληρώσει υψηλότερο τίμημα.
Σε αυτή τη φάση προπαρασκευής, λίγο προτού ξεκινήσει η τελική μάχη των προσφορών για την επόμενη μέρα της εταιρείας βρίσκεται η υπόθεση Elpedison, με αμφότερα τα μέρη να θεωρούν ότι όλα πρέπει να έχουν τελειώσει μέσα στο επόμενο δίμηνο.
Βάσει της συμφωνίας μετόχων όποιος από τους δύο κάνει πρώτος προσφορά, ο άλλος είτε οφείλει να την αποδεχτεί, είτε να κάνει αντιπροσφορά. Αμφότεροι διαθέτουν το δικαίωμα πώλησης (put option) του δικού τους 50% και το δικαίωμα αγοράς (call option) του 50% της άλλης πλευράς. Αν επαληθευτεί το σενάριο που θέλει και τους δύο να διεκδικούν μέχρι τέλους την Elpedison αυτό σημαίνει ότι το call option θα διαμορφωθεί σε υψηλά επίπεδα.
Το ποσό αυτό θα κρίνει που θα καταλήξει ο 4ος μεγαλύτερος πάροχος ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα με μερίδιο 5,95%, περίπου 315.000 πελάτες και δύο μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με καύσιμο το φυσικό αέριο.
Είναι αναμφίβολα ένα από τα μεγαλύτερα deals που πρόκειται να γίνει φέτος στην Ελλάδα και μια από τις μεγαλύτερες συναλλαγές των τελευταίων ετών, όχι μόνο στον ενεργειακό, αλλά συνολικά στον επιχειρηματικό τομέα.
Ένα είναι βέβαιο. Μπορεί το ξεκαθάρισμα μεταξύ των μετόχων να δείχνει ότι έχει ακόμη δρόμο, ωστόσο σε παρόμοιες περιπτώσεις, από ένα σημείο και μετά, όταν δεν υπάρχει επιστροφή και κανένας κοινός τόπος, τα πράγματα εξελίσσονται πολύ γρήγορα.
Αμφότερες οι πλευρές ανιχνεύουν ακόμη προθέσεις, ανταλλάσσουν κείμενα επί της διαδικασίας και των συμβατικών όρων της συμφωνίας, αλλά οι πληροφορίες επιμένουν ότι πλησιάζει η ώρα αποτίμησης της αξίας της εταιρείας, για την οποία άλλες πηγές, την ανεβάζουν στα 600 εκατ. ευρώ και άλλες την κατεβάζουν στα 400 εκατ. ευρώ, απόδειξη ότι ακόμη αυτή δεν έχει ολοκληρωθεί.
Αν και οι αρχικές πληροφορίες ήθελαν οι διαπραγματεύσεις για τον έλεγχο της Elpedison να έχουν ολοκληρωθεί το αργότερο εντός του μήνα, προκειμένου το αποτέλεσμα να επικυρωθεί από την ετήσια γενική συνέλευση της Helleniq Energy στις 27 Ιουνίου, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι αυτό είναι εφικτό.
Η ιταλική πλευρά εμφανίζεται κατηγορηματική ότι ενδιαφέρεται για την Elpedison, επιμένει ότι θέλει να παραμείνει στην Ελλάδα, καθώς τη θεωρεί στρατηγικής σημασίας για την ίδια αγορά και δηλώνει πρόθυμη να προβεί σε επενδύσεις για να αναπτύξει την ελληνική θυγατρική. Αν και προφανώς όλα αυτά μπορεί να γίνονται στο πλαίσιο μιας διαπραγμάτευσης, να επιχειρούν να ζυγίζουν τις αντιδράσεις της άλλης πλευράς και να δημιουργήσουν κλίμα, εντούτοις έχουν τη σημασία τους.
Εδώ φυσικά ένα ερώτημα είναι τι λέει για όλα αυτά το Δημόσιο. Τι στάση θα τηρήσει, καθώς μέσω του ΤΑΙΠΕΔ ελέγχει το 31,18% της Helleniq Energy. Αναγκαστικά θα κληθεί να πάρει θέση στο θέμα. Για την ώρα, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι παρακολουθεί τις εξελίξεις, χωρίς τίποτα περισσότερο, ωστόσο κάποια στιγμή μέσα στο επόμενο διάστημα θα πρέπει να τοποθετηθεί.
Το «διαζύγιο» πέρασε στην τελική του φάση μετά τη συνάντηση που είχε γίνει στις 22 Απριλίου στην Αθήνα, όπου οι δύο πλευρές συμφώνησαν ότι θέλουν να αποκτήσουν η κάθε μια το μερίδιο της άλλης, χωρίς απ' ότι λέγεται η κουβέντα να μπει σε νούμερα.
Η διάσταση απόψεων σιγοκαίει εδώ και χρόνια με βασικά σημεία τριβής το τι θα συμβεί με την ανάπτυξη της Elpedison, την καθυστέρηση για την κατασκευή της νέας μονάδας ηλεκτροπαραγωγής ισχύος 826 MW στη Θεσσαλονίκη, την ενεργοποίηση της άδειας για το FSRU στα ανοιχτά του Θερμαϊκού Κόλπου, το αν και πότε θα γίνουν επενδύσεις σε μπαταρίες.
Το παιχνίδι είναι αρκετά πιο σύνθετο. Το αίτημα για διαζύγιο φέρεται να έχει θέσει στους Ιταλούς η Helleniq Energy βάσει μιας συνολικότερης στρατηγικής, που επιδιώκει την ανάπτυξη στην παραγωγή και προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας μέσω ενός οχήματος αντί για δύο.
Στον τομέα έχει επεκταθεί πλέον και η ΔΕΠΑ Εμπορίας (μέσω της εταιρείας «Φυσικό Αέριο»), το 35% της οποίας ελέγχεται από την Helleniq Energy. Και υπό μια έννοια η ΔΕΠΑ, μέσω της «Φυσικό Αέριο» ανταγωνίζεται τον ίδιο της το μέτοχο, δηλαδή την Elpedison, θυγατρική της Helleniq Energy.
Το δεδομένο ελληνο-ιταλικό διαζύγιο θα είναι η πρώτη από τις μεγάλες συναλλαγές, μετά από την εξαγορά της ρουμανικής Enel από τη ΔΕΗ το 2022, που αναμένονται στην αγορά ενέργειας, προκαλώντας ευρύτερες ανακατατάξεις στον επιχειρηματικό χάρτη. Το άλλο μεγάλο deal που αναμένει η αγορά αφορά τις διαπραγματεύσεις γύρω από το πλούσιο χαρτοφυλάκιο ΑΠΕ της ΤΕΡΝΑ Ενεργειακής και κατά πόσο αυτό θα αποτελέσει το όχημα για τη δυναμική είσοδο της αραβικής Masdar στην Ελλάδα.
Δύο μεγάλα deals, ένα στον βαρύ χώρο της προμήθειας ρεύματος και το άλλο στις ΑΠΕ, που θα φέρουν νέες ισορροπίες, οι οποίες ακόμη δεν είναι ορατές και τα οποία σηματοδοτούν τη νέα φάση συγκέντρωσης του ελληνικού ενεργειακού κλάδου.
