ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ: Από τα συνθήματα του συνεδρίου στη δοκιμασία της κοινωνίας

ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ: Από τα συνθήματα του συνεδρίου στη δοκιμασία της κοινωνίας

Ο Νίκος Ανδρουλάκης το ονόμασε συνέδριο «αναγέννησης» του ΠΑΣΟΚ και της δημοκρατικής παράταξης. Η επιλογή του όρου δεν είναι τυχαία και φαίνεται να συμπυκνώνει και να εκφράζει καλύτερα τα συνθήματα της «ανανέωσης» ή της «επανεκκίνησης» που κυριάρχησαν αρχικά.

Σύντομα θα φανεί αν ο ενθουσιασμός και η ατμόσφαιρα αισιοδοξίας που επικράτησαν στο τριήμερο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ θα δικαιώσει τις προσδοκίες για τη συγκρότηση μιας ευρείας συσπείρωσης των δυνάμεων του σοσιαλδημοκρατικού και του κεντρώου χώρου.

Την ελπίδα της αναγέννησης ενίσχυσε και η εικόνα της ενότητας που έδωσε η παρουσία των τριών διαδόχων του Ανδρέα Παπανδρέου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, του Κώστα Σημίτη, του Γιώργου Παπανδρέου και του Βαγγέλη Βενιζέλου.

Και οι τρεις φρόντισαν, παράλληλα με τα ενωτικά μηνύματα που εξέπεμψαν, να εκφράσουν τις απόψεις τους για την πορεία και τις προοπτικές της δημοκρατικής παράταξης. Επί της ουσίας, μετέφεραν τις εμπειρίες της προεδρικής τους θητείας επιχειρώντας να τις προβάλλουν στο μέλλον.

Ο Κώστας Σημίτης έδωσε από την πρώτη μέρα μεταρρυθμιστικό ρυθμό στο συνέδριο. Με τη συνέπεια και τη μεθοδικότητά του, υπογράμμισε την ανάγκη να παρουσιάσει η δημοκρατική παράταξη «ένα ολοκληρωμένο σχέδιο στο οποίο θα εντάσσονται επιμέρους στόχοι και επεξεργασμένες μεταρρυθμίσεις».

Ο Γιώργος Παπανδρέου επιχείρησε να δικαιώσει τις αποφάσεις του, ως πρωθυπουργός, αναφερόμενος στις ευθύνες της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ στην περίοδο πριν και κατά τη διάρκεια της κρίσης. Απέκλεισε ουσιαστικά προγραμματικές συγκλίσεις μιλώντας για «κόμματα βολικά, που μπορούν να στραφούν εύκολα πότε δεξιά, πότε αριστερά».

Ο Βαγγέλης Βενιζέλος αναφέρθηκε στις «δύο θεμελιώδεις δημοκρατικές και εθνικές υποχρεώσεις» που ο ίδιος και το ΠΑΣΟΚ υπηρέτησαν στη διάρκεια της κρίσης. Συγκεκριμένα αναφέρθηκε στο «εθνικό καθήκον ολοκληρωμένης και ρεαλιστικής αντίληψης της πραγματικότητας σε διεθνές, ευρωπαϊκό και τοπικό επίπεδο» και στο «εθνικό καθήκον αλήθειας και ειλικρίνειας που έχει πάντα κόστος».

Τέλος, η Άννα Διαμαντοπούλου συμμετέχοντας σε συζήτηση για το ζήτημα της Κοινωνικής Κατοικίας, μαζί με την αρμόδια υφυπουργό της Πορτογαλίας, προχώρησε σε μια εξαιρετική αναλυτική προσέγγιση για το κοινωνικό κράτος στις συνθήκες της ψηφιακής εποχής και της 4ης βιομηχανικής επανάστασης.

Τώρα που τα φώτα του συνεδρίου έσβησαν, μένει να φανεί ο απόηχός του στην κοινωνία. Το ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ έχει μια εξαιρετική ευκαιρία να αξιοποιήσει την ανυπαρξία υπεύθυνου πολιτικού λόγου από την αξιωματική αντιπολίτευση αποδεικνύοντας ότι, στην ολοένα και πιο δύσκολη οικονομική συγκυρία, μπορεί να διατυπώσει σύγχρονες και ρεαλιστικές προτάσεις για την ανακούφιση της κοινωνίας.

Είναι φανερό ότι το κύριο σύνθημα του συνεδρίου «ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΕΝΩΜΕΝΟ ΔΥΝΑΤΟ» που δόνησε την ατμόσφαιρα επί τρεις μέρες δεν αρκεί από μόνο του, για την υλοποίηση αυτού του σύνθετου πολιτικού στόχου. Απαιτείται εξειδικευμένη προγραμματική επεξεργασία και πολιτική συσπείρωση που να ξεπερνάει κατά πολύ τα σημερινά όρια του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ.