Τον Φεβρουάριο του 2013 ένας εισαγγελέας, ο Γρηγόρης Πεπόνης, που κάποιοι αποκαλούσαν "περίεργο", κάλεσε τους άλλοτε γενικούς διευθυντές της ΝΔ, Μενέλαο Δασκαλάκη και του ΠΑΣΟΚ Ροβέρτο Σπυρόπουλο σε εξηγήσεις σχετικά με δανειοδοτήσεις των δυο μεγάλων κομμάτων της περιόδου 2000-2011 που άγγιζαν τα 250 εκατομμύρια.
Πιθανόν ο εν λόγω εισαγγελέας είχε ελαττωματική ακοή και δεν αντιλαμβανόταν τα μηνύματα των καιρών. Λίγες μέρες αργότερα, στις αρχές Απρίλιου του 2013, τα μηνύματα έγιναν σαφείς αποφάσεις και ο εισαγγελέας και όσοι τον διαδέχτηκαν είχαν ως μόνο δρόμο να βάλουν τις εν λόγω δανειοδοτήσεις των κομμάτων, που είχαν μόνη εγγύηση τα εκλογικά τους ποσοστά, στο αρχείο, απαλλάσσοντας τράπεζες και κόμματα από κάθε ευθύνη. Τα πράγματα έγιναν με τον συνηθισμένο απλό τρόπο.
Η ασυλία στην οποία αναφέρθηκε εκτενώς χθες στη Βουλή ο αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης Δημ. Παπαγγελόπουλος, θεσπίστηκε τον Απρίλη του 2013 με εκπρόθεσμη τροπολογία που ψηφίστηκε από την τότε συγκυβέρνηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Την τροπολογία κατέθεσαν οι βουλευτές της ΝΔ Δ. Χριστογιάννης, Δ. Τσουμάνης, Δ. Σταμενίτης, λίγη ώρα πριν την ολοκλήρωση της συζήτησης του νομοσχεδίου που είχε καταθέσει το υπουργείο Ανάπτυξης για «Διαμόρφωση φιλικού αναπτυξιακού περιβάλλοντος για τις στρατηγικές και ιδιωτικές επενδύσεις και άλλες διατάξεις».
Αναφέρει: «Δεν συνιστά κατά τη έννοια των άρθρων 256 και 390 του Ποινικού Κώδικα για τον πρόεδρο τα μέλη του Δ.Σ και τα στελέχη των τραπεζών, η σύναψη δανείων πάσης φύσεως με νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, του ευρύτερου δημοσίου τομέα, όπως αυτός οριοθετείται κατά νόμο καθώς και η εν γένει παροχή πιστώσεων σε αυτά, εφόσον πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
α) υφίστανται αποφάσεις των θεσμοθετημένων εγκριτικών επιτροπών ή οργάνων κάθε τράπεζας και
β) τηρήθηκαν, κατά τη χορήγησή τους, οι σχετικές κανονιστικές πράξεις της Τράπεζας της Ελλάδος». Όπως αναφέρεται μάλιστα στην εισηγητική έκθεση «… η διάταξη καταλαμβάνει και τα ήδη χορηγηθέντα ή εκκρεμή δάνεια». Δηλαδή η τροπολογία που έχει αναδρομική ισχύ, εκτός από τα δάνεια των κομμάτων αφορά δανειοδοτήσεις ΜΚΟ ή άλλων ιδρυμάτων μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, όπως π.χ. του Μεγάρου Μουσικής, το οποίο ήταν επίσης πολλών εκατομμυρίων.
Λίγους μήνες αργότερα, αναπόφευκτα, κι αφού κάλεσε την Τράπεζα της Ελλάδος να γνωμοδοτήσει για το κανονιστικό πλαίσιο (αν τηρήθηκε δηλαδή) ο οικονομικός εισαγγελέας έβαλε την υπόθεση στο αρχείο. Εν ολίγοις απαλλάχτηκαν από τυχόν ποινικές ευθύνες οι διοικήσεις των τραπεζών που χορήγησαν δάνεια ύψους 270 εκατ. ευρώ σε κόμματα, αλλά και άλλα δάνεια σε ιδρύματα και ΜΚΟ.
Από τα 270 εκατ., τα 250 εκατ. έχουν καταλήξει στα ταμεία της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ και τα περισσότερα (περί τα 200 εκατ.) ήταν από την Αγροτική Τράπεζα. Τα κόμματα είχαν δανειοδοτηθεί από τις τράπεζες Αγροτική, Marfin Egnatia Bank, Τράπεζα Αττικής, Εθνική Τράπεζα, Eurobank και Τράπεζα Πειραιώς. Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ, είχαν δάνεια περίπου 20 εκατ., τα οποία όπως φαίνεται εξυπηρετούσαν κανονικά και καταψήφισαν την τροπολογία και μάλιστα σήκωσαν μεγάλη ένταση στη Βουλή.
Τέλος έχει σημασία ποιες είναι οι εγγυήσεις που δίνονταν ενόψει των δανείων εκατομμυρίων: Με τα εκλογικά τους ποσοστά που θα τους εξασφάλιζαν μελλοντική κρατική επιχορήγηση από τον προϋπολογισμό. Μετά την εκλογική συρρίκνωση όμως τα κόμματα, αδυνατούσαν να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους και οι τράπεζες βρέθηκαν εκτεθειμένες και έναντι των καταθετών τους. Αλλά η τροπολογία τα τακτοποίησε όλα και έτσι… έζησαν αυτοί καλά και μείς καλύτερα.
