Το αμερικανικό δολάριο βρίσκεται σε χαμηλό σχεδόν 3 ετών, έχοντας απωλέσει περίπου το 13% της αξίας του από τα υψηλά του 2020 και χωρίς να εμφανίζει προς το παρόν σημάδια ανάκαμψης.
Για την ακρίβεια ο δείκτης δολαρίου- μετρά την αξία του δολαρίου σε σχέση με ένα καλάθι σημαντικών ξένων νομισμάτων-είναι πέριξ των 89,90, αποκαλύπτοντας ένα ιδιαίτερα bearish διάγραμμα, ενώ σε σχέση με τον βασικό του ανταγωνιστή, το ευρώ, είναι 15% πιο κάτω σε σχέση με τα υψηλά του 2020. Και όσο το ευρώ ίπταται του 1,2130, η αλήθεια είναι ότι οι στόχοι του 1,2330, 1,2540 και 1,2635 παραμένουν ορθάνοιχτοι.
Ως εκ τούτου, οι περισσότεροι αναλυτές όχι μόνο προβλέπουν την περαιτέρω εξασθένιση του δολαρίου, αλλά κάποιοι από αυτούς προβλέπουν την πλήρη κατάρρευση του.
Συμφωνούμε με τους πρώτους- άλλωστε από τον Ιούλιο, όταν ανακοινώθηκε το ταμείο ανάκαμψης είχαμε προβεί σε εκτιμήσεις για την πορεία του δολαρίου διαφωνούμε όμως με τους δεύτερους.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα ένα ένα.
Οι λόγοι που εξασθενούν το δολάριο
-Τα μηδενικά επιτόκια των ΗΠΑ τα οποία βρέθηκαν στο ναδίρ των τελευταίων 50 ετών, ήταν αυτά που εξαρχής κατήργησαν έναν από τους υποστηρικτικούς παράγοντες για το δολάριο, καθώς ώθησαν τους επενδυτές να «τραβήξουν» χρήματα από τις ΗΠΑ και να αναζητήσουν υψηλότερες αποδόσεις σε άλλες αγορές. Στην ουσία η FED έσωσε για άλλη μια φορά τον κόσμο, θυσιάζοντας ως νέα Ιφιγένεια το δολάριο. (σ.σ:Άλλωστε, όπως θα δούμε και παρακάτω, αυτό εξασφάλισε έναν ούριο άνεμο για τις εξαγωγές των ΗΠΑ).
Μάλιστα, τα τελευταία στοιχεία που αποκαλύπτουν μια σχετικά περιορισμένη εμπιστοσύνη των καταναλωτών στις προοπτικές της αμερικανικής οικονομίας, παρά το δυναμικό ρυθμό ανάπτυξής της, «διαβεβαιώνουν» την επενδυτική κοινότητα ότι η FED θα διατηρήσει για καιρό τα επιτόκια σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα, καθώς ουδείς θα τολμούσε για τους επόμενους μήνες και ενόσω η πανδημία είναι ακόμα σε εξέλιξη, να καταστήσει επαχθέστερους τους όρους δανεισμού των νοικοκυριών και επιχειρήσεων.
- Η τεράστια νέα δεξαμενή ομολόγων που σηματοδότησε το Ταμείο Ανάκαμψης στις διεθνείς αγορές. Η νέα κατηγορία ομολόγων σε ευρώ υψηλής ποιότητας και κάτω από το ειδικό βάρος της αυξημένης αξιοπιστίας του κοινού νομίσματος σαν παγκόσμιο νόμισμα- καταφύγιο, αποτελεί μια δυνατή νέα επιλογή για πολλούς διαχειριστές προκειμένου να διαφοροποιηθούν από το δολάριο. Από αυτή την οπτική γωνία, δεν πρέπει απαραίτητα να εστιάζουμε στην πτώση του δολαρίου, όσο στην άνοδο του ευρώ και των λοιπών νομισμάτων.
-Η αισιοδοξία ότι ο εκτεταμένος εμβολιασμός θα ελέγξει την πανδημία και θα προκαλέσει παγκόσμια οικονομική ανάκαμψη. Βλέπετε, το δολάριο θεωρείται συνήθως καταφύγιο σε περιόδους αβεβαιότητας και έτσι όσο η όρεξη των επενδυτών για πιο ριψοκίνδυνα περιουσιακά στοιχεία διατηρείται, το δολάριο θα ωθείται σε εκ νέου χαμηλότερα επίπεδα. Δείτε το σαν βαρόμετρο: αδύναμo δολάριο =διάθεση για ρίσκο =άνοδος των χρηματιστηριακών αγορών.
-Το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών των ΗΠΑ. Υπενθυμίζουμε ότι το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών αποκαλύπτει εάν μια χώρα είναι καθαρός δανειστής ή οφειλέτης. Το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών των Ηνωμένων Πολιτειών, υπέστη επιδείνωση ρεκόρ στο δεύτερο τρίμηνο, καθώς διευρύνθηκε κατακόρυφα στις ΗΠΑ στο β΄ τρίμηνο στα 170 δισ. δολάρια, έναντι του αναθεωρημένου ποσού των 111,5 δισ. δολαρίων στο α΄ τρίμηνο!
Η μεγάλη διεύρυνση δεν αντανακλά μόνο το εκτεταμένο έλλειμμα αγαθών, αλλά και τα μειωμένα πλεονάσματα σε πρωτογενές εισόδημα και υπηρεσίες. Αν τώρα συνδυάσουμε τα στοιχεία για το λεγόμενο καθαρό εθνικό ποσοστό αποταμίευσης –ήτοι το άθροισμα των αποταμιεύσεων ατόμων, επιχειρήσεων και του κυβερνητικού τομέα- το οποίο κατέγραψε επίσης ρεκόρ μείωσης το δεύτερο τρίμηνο, για πρώτη φορά μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση, η εικόνα σκοτεινιάζει ακόμα περισσότερο για τον εξής λόγο: Από τη μια δεν έχουμε αποταμίευση, από την άλλη πρέπει να τονωθεί η ανάπτυξη. Ποια είναι η αναγκαστική επιλογή λοιπόν; Να φουσκώσουμε εκ νέου τα ελλείμματα τρεχουσών συναλλαγών, εξέλιξη που ωθεί συνήθως τα νομίσματα χαμηλότερα.
-Η νίκη του Μπάιντεν. Ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ έχει υποσχεθεί μεγάλες δημοσιονομικές δαπάνες- άρα αύξηση του δημοσιονομικού ελλείμματος, που εν έτη 2020 εξαιτίας της πανδημίας τριπλασιάστηκε, φτάνοντας τα 3,13 τρισ. δολάρια-και άρση των δασμών στο εμπόριο, κάτι που θα προσφέρει νέα ώθηση στα ξένα νομίσματα, λειτουργώντας εκ νέου εις βάρος του δολαρίου.
Είναι εντυπωσιακό πώς το δολάριο έχει παγιδευτεί στον απόλυτο πτωτικό κύκλο ακόμα και από διαφορετικά σενάρια εκκίνησης: τόσο η παρατεταμένη αδυναμία της αμερικανικής οικονομίας και οι επιπτώσεις της ύφεσης εξαιτίας της πανδημίας, όσο και η αισιοδοξία ότι στο δεύτερο εξάμηνο του 2021 η πανδημία θα φτάσει στο τέλος της και θα εκτοξευτεί η ανάπτυξη, καταλήγουν αμφότερες να λειτουργούν σαν βαρίδια.
Συνοψίζοντας λοιπόν, τα μηδενικά επιτόκια που συμπίεσαν τις αποδόσεις των αμερικανικών κρατικών ομολόγων, η βαθιά ύφεση και η υψηλή ανεργία λόγω της πανδημίας, το δίδυμο αυξανόμενου δημοσιονομικού ελλείμματος και ελλείματος τρεχουσών συναλλαγών, αλλά ταυτόχρονα και η αισιοδοξία ότι το 2021 η ανάπτυξη θα εκτοξευτεί, αποτρέπουν τους επενδυτές να επενδύσουν σε δολάρια, ενώ οι διαχειριστές έχουν βρει το νέο τους Eldorado στη νέα δεξαμενή ομολόγων σε ευρώ υψηλής ποιότητας του Ταμείου Ανάκαμψης καθώς και στα ομόλογα του αναδυόμενου κόσμου.
Το αδύναμο δολάριο βολεύει τους πάντες...
Το υποτιμημένο δολάριο είναι μια κατάσταση που βολεύει, προς το παρόν, τους πάντες.
Καταρχήν όσον αφορά τις ΗΠΑ, οι βασικότεροι τομείς που επηρεάζονται από το αδύναμο δολάριο είναι ο προϋπολογισμός και το εμπόριο. Το αδύναμο δολάριο κάνει τα αμερικανικά προϊόντα περισσότερο ανταγωνιστικά και τους εξαγωγείς περισσότερο ευτυχισμένους.
Ένα αδύναμο δολάριο ταυτόχρονα είναι μια εξαιρετική χείρα βοηθείας για τις αναδυόμενες αγορές που έχουν εκτεταμένο χρέος σε δολάρια. Η αλήθεια είναι ότι το ασθενέστερο δολάριο είναι αυτό ακριβώς που χρειάζεται η παγκόσμια οικονομία για να επανέλθει σε τροχιά σταθερής ανάκαμψης, καθώς αποτρέποντας το ενδεχόμενο μαζικών κεφαλαιακών εισροών προς το νόμισμα, επιτρέπει στις αναδυόμενες οικονομίες να «ανασάνουν».
Επιπλέον, πολλοί διαχειριστές είναι στην ευχάριστη θέση να έχουν μειώσει δραματικά ένα μεγάλο μέρος του κόστους αντιστάθμισης.
Εν ολίγοις, αυτή τη στιγμή κανείς δεν θέλει ένα ισχυρό δολάριο.
...αλλά μέχρι ποιο σημείο;
Όλα αυτά έχουν ωθήσει πολλούς αναλυτές να προβλέπουν την απόλυτη κατάρρευση του δολαρίου και να αμφισβητούν τον ρόλο του ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος.
Όσο αφορά το asset που έχει ουσιαστικά τον αποθεματικό ρόλο πλέον, καθώς αποτελεί το απόλυτο αντίβαρο της διατήρησης της αγοραστικής δύναμης, έχουμε μιλήσει εδώ και καιρό. Ο χρυσός -όπως και το ασήμι και το bitcoin - είναι οι μοναδικές νομισματικές μορφές που δεν μπορούν να εκτυπωθούν με πολιτική απόφαση. Στο υπόκωφο πληθωριστικό υπόβαθρο το οποίο διατρέχει στην ουσία όλη την παγκόσμια οικονομία, είναι τα μέσα που η αγορά ποντάρει ότι θα διατηρήσουν την αγοραστική δύναμη. (σ.σ: Όσοι επιθυμούν, μπορούν να διαβάσουν περισσότερα εδώ).
Για το πρώτο όμως, ήτοι την κατάρρευση του δολαρίου, η στήλη διατηρεί σοβαρές αντιρρήσεις.
Η χρυσή τομή βλέπετε, είναι μια αξία που διατρέχει σχεδόν τα πάντα. Συμπεριλαμβανομένου και του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Αυτή τη στιγμή, ο κόσμος χρειάζεται το αδύναμο δολάριο. Αλλά από ένα σημείο και μετά, η τωρινή ισορροπία θα αρχίσει να κλονίζεται.
Όπως είπαμε και στην αρχή, η υποτίμηση του δολαρίου είναι ταυτόχρονα η άνοδος των υπόλοιπων νομισμάτων. Το ευρώ έχει αναρριχηθεί στο 1,2250 έναντι του δολαρίου, το γιεν διαπραγματεύεται περίξ των 103 έως 104 , το κινεζικό γιουάν σημείωσε υψηλό δυόμισι ετών έναντι του δολαρίου πριν λίγες ημέρες, ενώ το γουόν της Νότιας Κορέας έχει ενισχυθεί σχεδόν 6% έναντι του δολαρίου και η ρουπία της Ινδίας έχει ανατιμηθεί έναντι του δολαρίου από το Νοέμβριο. Μέχρι τώρα, Ευρώπη και Ασία παρέμεναν ψύχραιμες με την άνοδο των νομισμάτων τους έναντι του δολαρίου. Όμως, εξάγουν και αυτές.
Αυτή τη στιγμή λόγω της πτώσης της ζήτησης εξαιτίας της πανδημίας σε διεθνές επίπεδο, ο πόνος του ισχυρότερου ευρώ ή του γιεν για παράδειγμα, δεν είναι αισθητός. Όταν όμως το τέλος της πανδημίας απελευθερώσει την ζήτηση, τότε το πρόβλημα θα αποκαλυφθεί.
Για τους προσεκτικούς της αγοράς, ήδη οι Ασιάτες εξαγωγείς αρχίζουν να ανησυχούν καθώς το δολάριο ΗΠΑ συνεχίζει να υποτιμάται, μειώνοντας την ανταγωνιστικότητα των περιφερειακών προϊόντων τους στην αμερικανική αγορά.
Ενώ λοιπόν το αδύναμο δολάριο είναι επωφελές για τις πιστωτικές συνθήκες των αναδυόμενων χωρών, πολλές από τις οποίες έχουν χρέη σε δολάρια, ταυτόχρονα η υπέρμετρη ενίσχυση των νομισμάτων τους, ροκανίζει τις προοπτικές και το ανταγωνιστικό τους πλεονέκτημα.
Ειδικά οι κλάδοι όπως η αυτοκινητοβιομηχανία, οι ημιαγωγοί, τα ηλεκτρονικά ανταλλακτικά και τα μηχανήματα θα υποφέρουν εάν το δολάριο συνεχίσει να υποτιμάται.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που συλλέγει η Nikkei, το 70% των ιαπωνικών εταιρειών έχουν ορίσει στις προβλέψεις τους τη συναλλαγματική τους ισοτιμία πέριξ των 105 γιεν ανά δολάριο για το δεύτερο εξάμηνο του οικονομικού έτους 2020 που λήγει τον Μάρτιο.
Επί του παρόντος, το γιεν παραμένει ελαφρώς ισχυρότερο από αυτό το επίπεδο, αλλά αν δυναμώσει δραματικά, θα ασκήσει πίεση στα κέρδη των εξαγωγέων, οι οποίοι ήδη υποφέρουν από την πανδημία, παρά την διαφοροποίηση στις αλυσίδες εφοδιασμού τους.
Για παράδειγμα, η Toyota Motor προβλέπει ότι αν το δολάριο αποδυναμωθεί περαιτέρω 2% η αυτοκινητοβιομηχανία θα χάσει κέρδη περίπου 40 δισ. γιεν ή 384 εκατ. δολάρια το δεύτερο εξάμηνο του φορολογικού 2020. Άλλα και άλλες εταιρείες, όπως η Honda και η Subaru θα αντιμετωπίσουν παρόμοιες αντιξοότητες.
Στην Ταϊλάνδη, οι εξαγωγείς επίσης ανησυχούν για την ανατίμηση του μπατ, καλώντας την Κεντρική τράπεζα της χώρας να περιορίσει το ράλι του.
Η Τράπεζα της Ταϊλάνδης έχει ήδη ελευθερώσει τις καταθέσεις σε ξένο νόμισμα και αύξησε το επενδυτικό όριο για μεμονωμένους επενδυτές της Ταϊλάνδης προκειμένου ν’ αγοράσουν ξένα χρεόγραφα, από 200.000 $ σε 5 εκατομμύρια $. Προβλέπονται όμως και περισσότερα μέτρα καθώς το μπατ αναμένεται να συνεχίσει να ανεβαίνει, καθώς το εμβόλια για την COVID-19 ενισχύουν τις προσδοκίες για ανάκαμψη στις αφίξεις ξένων τουριστών, γεγονός που θα ενισχύσει το πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών της Ταϊλάνδης και κατ’ επέκταση τη δύναμη του τοπικού νομίσματος.
Στη δεδομένη χρονική στιγμή λοιπόν, αναμένουμε το δολάριο να συνεχίσει να υποτιμάται έναντι του ευρώ και πολλών νομισμάτων του αναδυόμενου κόσμου, αλλά από ένα σημείο και μετά, οι Κεντρικές Τράπεζες θα αναλάβουν δράση, όπως κάνει τώρα η Ταϊλάνδη, προκειμένου να συγκρατήσουν την ανατίμηση των δικών τους νομισμάτων και να υποστηρίξουν τις εξαγωγές τους. Αυτό θα λειτουργήσει σαν φρένο από ένα σημείο και μετά στην υποτίμηση του δολαρίου.
Αυτό το φρένο άλλωστε, θα το βάλει όπως θα αναλύσουμε αύριο και η ίδια η FED, όταν όμως έρθει η ώρα.
*Αποποίηση Ευθύνης
Το υλικό αυτό παρέχεται για πληροφοριακούς και μόνο σκοπούς. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εκληφθεί ως προσφορά, συμβουλή ή προτροπή για την αγορά ή πώληση των αναφερόμενων προϊόντων. Παρόλο που οι πληροφορίες που περιέχονται βασίζονται σε πηγές που θεωρούνται αξιόπιστες, καμία διασφάλιση δε δίνεται ότι είναι πλήρεις ή ακριβείς και δεν θα πρέπει να εκλάμβανονται ως τέτοιες.
