search icon
menu icon
10ος χρόνος
ημέρα 3491η

Παρασκευή ,
23 Μαΐου 2025
Liberal Market logo
Xrimatistirio Live logo
Τα παρατράγουδα του «ψεκασμού»

Τα παρατράγουδα του «ψεκασμού»

Στους καιρούς των αντιμνημονιακών πλατειών, νέα αστέρια της πολιτικής ανέτειλαν. Γνωστοί ως τότε σε περιορισμένο κύκλο ανθρώπων, είδαν τη φήμη τους να απογειώνεται, καθώς αυτά που έλεγαν ακούγονταν ως εξαίσια μουσική στα αυτιά της μάζας. 

Οι μεν υπόσχονταν μετάβαση σε μια ευτυχισμένη εποχή… απελευθερωμένης αξιοπρέπειας, όπου θα… «απέδρα οδύνη, λύπη και στεναγμός» αλλά κυρίως… ΕΝΦΙΑ, ενώ η σεισάχθεια θα απελευθέρωνε τους κυρτούς ώμους από το άχθος του προσωπικού και κρατικού χρέους. Το πλήθος έκθαμβο τους έδωσε τα ηνία της εξουσίας, με τα γνωστά αποτελέσματα. 

Οι δε εμφανίζονταν ως τροπαιοφόροι εκδικητές, ετοίμαζαν κρεμάλες για τους ξένους κατακτητές και τους ντόπιους υποστηρικτές τους, και ο λαός με επίγνωση τους έστειλε στη Βουλή, για να πλακώνουν στα χαστούκια τους υποταγμένους. 

Κορυφαίο έκπαγλο αστέρι που αναδείχτηκε εκείνη την εποχή, ο οιηματίας Γιάνης με το ένα «ν». Παρόλο που στοίχισε δεκάδες δις στη χώρα, η γοητεία του παρέμεινε αναλλοίωτη, και ο σοφός λαός τον ξαναέστειλε στη Βουλή, ενθυμούμενος με νοσταλγία τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις του για κουπόνια, με τα οποία θα περνούσαμε ζωή χαρισάμενη.

Η τωρινή σύναξη των αλαφροΐσκιωτων δεν έχει τόσο κλέος. Λείπουν τα πολλά πτυχία και κυρίως η μυθοποιητική αύρα της Αριστεράς. Συγκεντρώνει επιπροσθέτως και μια καταφρόνια εκ μέρους της άλλης πλευράς. Είναι η σύναξη των ψεκασμένων.

Φωτεινό αστέρι της ο τραγουδιστής Γρηγόρης Πετράκος. Μπρος στη φωτογένεια και την όποια καλλιτεχνική αναγωρισιμότητά του, τι να φτουρήσουν άλλα ονόματα όπως ο καρδιολόγος Φαίδων Βόβολης, επικεφαλής του κινήματος «Ελεύθεροι ξανά», που πριν μια εβδομάδα οργάνωσε την αντιεμβολιαστική συγκέντρωση στην Ομόνοια, απέναντι στην «υγειονομική χούντα που έχει επιβάλει η κυβέρνηση Μητσοτάκη».

Πόσο μάλλον ο ναύαρχος Παπαντωνίου που έκανε τη συγκέντρωση στη Θεσσαλονίκη (στο άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου φυσικά), και κατακεραύνωσε τα εμβόλια, υποστηρίζοντας ότι η ιστορία με τον κορονοϊό είναι κατασκευασμένη, και η χώρα είναι υπό κατοχή! 

Εχει και αυτός τις φιλοδοξίες του. Δήλωσε «θέλουμε τα κλειδιά της εξουσίας εδώ και τώρα», και… προειδοποίησε: «Ας μας τα δώσουν ειρηνικά και τα δικαστήρια θα αποφασίσουν για την τύχη τους μετά την απελευθέρωση»!

Στο ημίφως της δημοσιότητας παρέμεινε και ο Μιχάλης Πατσίκας, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Κινήματος «Ελεύθεροι Άνθρωποι». Διαδήλωνε και δήλωσε ότι πρέπει να πέσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, και ο διαχωρισμός για τα εμβόλια είναι φασισμός.

Κανείς τους δεν φτάνει τον Γρηγόρη Πετράκο. Μπορεί να μην είναι λοιμωξιολόγος, ούτε καν γιατρός. Φυσικοθεραπευτής σπούδασε ο άνθρωπος, ως τραγουδιστής ψωμίζεται, αλλά κατάφερε σε ένα μήνα, στη διάρκεια της περσινής καραντίνας, να εισχωρήσει στα ανώτατα επιστημονικά επίπεδα της λοιμωξιολογίας, να κατακεραυνώσει αρχικά τον εγκλεισμό και στην συνέχεια τα εμβόλια.

Κατατρόπωσε και τον ίδιο τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, λέγοντας πως ιός υπάρχει αλλά πανδημία δεν είναι. Πρόσφατα δε, συμπέρανε ότι δεν υπάρχει 4ο κύμα, και «διέταξε» πολιτικούς και λοιμωξιολόγους «φύγετε από τον σβέρκο μας».

Αυτή την ... ανυποχώρητη αντιστασιακή πορεία, εκτίμησε ο άλλος λαϊκός αντιστασιακός αρχηγός, ο Γιώργος Τράγκας, και όχι μόνο τον ενέταξε στο κόμμα του «Κίνημα Ελευθέρων Ανθρώπων» (ΚΕΛΑΝ), αλλά τον όρισε κατευθείαν αναπληρωτή γραμματέα και εκπρόσωπο του κόμματος.

Φυσικά όλοι αυτοί δεν εκπροσωπούν τους ανθρώπους που φοβούνται είτε τη βελόνα είτε το εμβόλιο, αυτούς που έχουν μια φυσική ανθρώπινη επιφύλαξη για τις όποιες παρενέργειες και σκέπτονται αν θα το κάνουν (13% -MRB), ακόμη και αυτούς που έχουν μια ενστικτώδη αλλά μετριοπαθή άρνηση σε κάθε καινούργιο επίτευγμα. 

 Εκπροσωπούν τους αποφασισμένους, εκείνο το τμήμα της κοινωνίας που βγήκε πρόσφατα σε Αθήνα (και χθες), Θεσσαλονίκη, Σέρρες, Πάτρα ,και αλλού, με συνθήματα και πανό όπως «τα εμβόλια είναι φόλα», «Ήρθε η ώρα μας, ξεσηκωθείτε», «Η μετάλλαξη των Ελλήνων λέγεται ενότητα», «Ναζιστικά εμβόλια και τσιπάκια», «Ελευθερία, όχι στους διαχωρισμούς, στους εκβιασμούς, την τρομοκρατία». 

Ενα κράμα δεισιδαιμονίας, δογματικής αμορφωσιάς, κοινωνικού και θρησκευτικού παλαιοημερολογιτισμού, ακροδεξιών (και ενίοτε ακροαριστερών) πεποιθήσεων, μεταφυσικών δοξασιών, μυθομανίας, πηγάζει από τα έγκατα της κοινωνίας. 

Περίμενε τους νέους αποστόλους του παράλογου, για να κάνει εμφατική την παρουσία του.

Δεν είναι και λίγοι. Σύμφωνα με την τελευταία έρευνα της MRB το 12,7% δήλωσε ότι δεν πρόκειται να κάνει το εμβόλιο. Είναι πρόοδος από τον Νοέμβριο του 2020, όπου στην ίδια εταιρία το 37,7% δήλωνε άρνηση. Όμως πλέον βρισκόμαστε στον σκληρό πυρήνα των αρνητών.

Σε αυτούς που θα στηρίξουν ψεκασμένους ή λαοπλάνους αρχηγούς οι οποίοι τους εκμεταλλεύονται προκειμένου να αναδειχθούν. Θα ζήσουμε και με αυτούς. 


Αποδυναμώνοντας τη Ρωσία: Πώς μπορεί η ΕΕ να αντιμετωπίσει το Κρεμλίνο
Ανάλυση Politico

Αποδυναμώνοντας τη Ρωσία: Πώς μπορεί η ΕΕ να αντιμετωπίσει το Κρεμλίνο

Η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζει μια ρωσική απειλή που υπερβαίνει κατά πολύ τον πόλεμο της Μόσχας κατά της Ουκρανίας. Κάθε μέρα, οι ενέργειες του Κρεμλίνου βλάπτουν τα ευρωπαϊκά συμφέροντα σε βασικές περιοχές και τομείς. Ωστόσο, το μπλοκ δυσκολεύεται να βρει τον τρόπο να αντιδράσει, παγιδευμένο μεταξύ της υπερεκτίμησης της δύναμης της Μόσχας και της υποτίμησης της εχθρότητάς της, αναφέρει σε ανάλυσή του ο διευθυντής του Ινστιτούτου Μελετών Ασφάλειας της ΕΕ, Στίβεν Έβερτς.

Το άρθρο, βασίζεται σε μια νέα έκθεση με τίτλο «Αποδυναμώνοντας τη Ρωσία: Πώς μπορεί η ΕΕ να αντιμετωπίσει το Κρεμλίνο» και επικεντρώνεται στους τρόπους με τους οποίους η Ευρώπη πρέπει να μάθει την τέχνη του περιορισμού της ρωσικής επιρροής.

Σύμφωνα με μια νέα έκθεση του Ινστιτούτου Μελετών Ασφάλειας της ΕΕ, αυτό που χρειάζεται η Ευρώπη είναι μια στρατηγική όχι μόνο για τον περιορισμό ή την οικοδόμηση ανθεκτικότητας, αλλά και για την «απενεργοποίηση της Ρωσίας» - μειώνοντας συστηματικά την ικανότητα του Κρεμλίνου να βλάψει το μπλοκ.

Ας είμαστε ρεαλιστές, αναφέρει ο διευθυντής του Ινστιτούτου Μελετών Ασφάλειας της ΕΕ: Ναι, η Ρωσία είναι μια παγκόσμια δύναμη που μπορεί, και πράγματι βλάπτει, τα βασικά συμφέροντα της ΕΕ. Αλλά χάνει επίσης οικονομικό, διπλωματικό και δημογραφικό έδαφος.

Όπως σημειώνει, η  «απεριόριστη συνεργασία» της με την Κίνα γίνεται ολοένα και πιο ανισόρροπη, με το Πεκίνο να έχει τον έλεγχο. Μεγάλο μέρος του λεγόμενου παγκόσμιου νότου παραμένει επιφυλακτικό στο να γίνει πιόνι στα γεωπολιτικά του παιχνίδια. Και σε όλο τον κόσμο, συχνά πρέπει να αντισταθμίζει τις στρατηγικές αδυναμίες με θράσος και αυτοσχεδιασμό.

Ωστόσο, ο κίνδυνος της Μόσχας έγκειται ακριβώς στην ευκινησία της. Μπορεί να αναμειχθεί στις ευρωπαϊκές δημοκρατίες, να τροφοδοτήσει την αστάθεια στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή και να υποστηρίξει αυταρχικά καθεστώτα σε όλο τον κόσμο με μόνο περιορισμένους πόρους.

Είναι καιρός η ΕΕ να αντιδράσει - και να χτυπήσει το Κρεμλίνο εκεί που πονάει, τονίζει.

Μία από τις πιο άμεσες απειλές που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει η ΕΕ είναι ο λεγόμενος «σκιώδης στόλος» της Ρωσίας - δεξαμενόπλοια που μεταφέρουν πετρέλαιο μέσω ευρωπαϊκών υδάτων υπό ασαφή ιδιοκτησία, αποφεύγοντας τις κυρώσεις και χρηματοδοτώντας την πολεμική μηχανή του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν.

Το μπλοκ θα μπορούσε να δράσει χωρίς καθυστέρηση αστυνομεύοντας επιθετικά τα χωρικά ύδατα και τις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες, ειδικά στη Μεσόγειο, τη Βαλτική και τη Βόρεια Θάλασσα. Εάν τα πλοία δεν διαθέτουν έγκυρη ασφάλιση ή ενέχουν περιβαλλοντικούς κινδύνους, θα πρέπει να τα κατάσχει ή να τα απομακρύνει.

Πρόκειται για επιβολή - όχι για κλιμάκωση. Είναι νόμιμο, αποτελεσματικό και θα ανέτρεπε τα δεδομένα στις υβριδικές τακτικές της Ρωσίας, υπογραμμίζει.

Οι μέθοδοι αποτροπής και η μάχη των αφηγήσεων

Η ΕΕ πρέπει να ενεργήσει πιο έξυπνα και στον τομέα της αποτροπής. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να εκφοβίζεται από τις επαναλαμβανόμενες πυρηνικές απειλές και τις μπλόφες της Ρωσίας, αλλά να επικεντρώνεται στην αύξηση της πρακτικής στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία - από πυροβολικό μέχρι μη επανδρωμένα αεροσκάφη και άλλα οπλικά συστήματα - χωρίς να προετοιμάζει εκ των προτέρων τις κινήσεις της για να τις χειραγωγήσει η Μόσχα.

Έπειτα, υπάρχει η Κίνα. Καθώς το Πεκίνο και η Μόσχα πλησιάζουν, η ΕΕ θα πρέπει να αρχίσει να χρησιμοποιεί οικονομική μόχλευση - είτε με την αυστηροποίηση των ελέγχων των επενδύσεων είτε με την απειλή στοχευμένου παγώματος των εξαγωγών αγαθών διπλής χρήσης.

Η διπλωματία της Ευρώπης θα πρέπει επίσης να συνεχίσει να αποκαλύπτει την αντίφαση μεταξύ του δηλωμένου σεβασμού της Κίνας για την κυριαρχία και της ανοχής της στον αυτοκρατορικό ρεβανσισμό του Πούτιν.

Στη συνέχεια, υπάρχει η μάχη των αφηγήσεων. Ο πόλεμος πληροφοριών της Ρωσίας μπορεί να είναι φθηνός, αλλά είναι αποτελεσματικός, κατακλύζοντας τα ραδιοφωνικά κύματα με ψέματα, τροφοδοτώντας τη δυσαρέσκεια και χειραγωγώντας τη συζήτηση. Εν τω μεταξύ, η αντίδραση της Ευρώπης ήταν αποσπασματική και δειλή. Αυτό πρέπει να τελειώσει.

Το μπλοκ χρειάζεται μια πραγματική στρατηγική επικοινωνιακή ικανότητα για να ενδυναμώσει πρωτοβουλίες όπως το EUvsDisinfo, να υποστηρίξει ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης σε ευάλωτες περιοχές και να εργαστεί σε τοπικές γλώσσες. Το μήνυμα; Η δημοκρατία, η αυτοδιάθεση και η κυριαρχία δεν είναι δυτικές έννοιες. Είναι παγκόσμιες αρχές - και η Ρωσία τις καταπατά.

Τέλος, η ΕΕ πρέπει να εμβαθύνει την περιφερειακή της δέσμευση προκειμένου να εκτοπίσει την επιρροή της Ρωσίας.

Στα Δυτικά Βαλκάνια, αυτό σημαίνει επιβράβευση των μεταρρυθμιστών και τιμωρία όσων κωλυσιεργούν, πιθανώς σε μικρότερες ομάδες πρόθυμων, εάν δεν υπάρχει συναίνεση σε επίπεδο μπλοκ. Στη Νότια Μεσόγειο, σημαίνει συνεργασία και με την Τουρκία για την επίλυση συγκρούσεων που εκμεταλλεύεται η Ρωσία.

Στην Αφρική, σημαίνει στροφή από την αντιμετώπιση κρίσεων στο να γίνει πραγματικά ο συχνά αποκαλούμενος «εταίρος επιλογής», επενδύοντας σε κοινές προσπάθειες για υποδομές, εκπαίδευση και κρίσιμες πρώτες ύλες, υποστηρίζοντας παράλληλα τη δράση της ηπείρου σε φόρουμ παγκόσμιας διακυβέρνησης.

Και στον Ινδο-Ειρηνικό, σημαίνει αξιοποίηση των δυνατοτήτων της Ευρώπης ως αξιόπιστου εταίρου που είναι ανοιχτός στο εμπόριο και τη συνεργασία στα ζητήματα και τις προκλήσεις που θα διαμορφώσουν το μέλλον: κυβερνοασφάλεια, Τεχνητή Νοημοσύνη και καθαρή τεχνολογία.

Σε όλες αυτές τις περιοχές, η ΕΕ πρέπει επίσης να υπερβεί τους κύκλους που είναι ήδη εξοικειωμένοι με αυτήν, όπως οι κυβερνήσεις και οι επιχειρήσεις, και να επενδύσει στην οικοδόμηση δεσμών με την κοινωνία των πολιτών και τους μελλοντικούς ηγέτες.

Το κύριο συμπέρασμα εδώ είναι ότι η Ευρώπη απέχει πολύ από το να είναι ανίσχυρη - απλώς υποχρηματοδοτείται. Η ΕΕ διαθέτει διπλωματική εμβέλεια, οικονομική ισχύ, εργαλεία ασφαλείας και ιστορικό αναζήτησης συνεργασιών αντί για τη δημιουργία σφαιρών επιρροής. Ωστόσο, πρέπει να χρησιμοποιήσει αυτά τα πλεονεκτήματα με προθυμία και στρατηγική πρόθεση.

Αν πρόκειται να «αποδυναμώσει» τη Ρωσία, η ΕΕ πρέπει να σκέφτεται και να ενεργεί με όρους ισχύος - και να έχει το θάρρος να τη χρησιμοποιήσει. Το πιο σημαντικό, η ΕΕ δεν χρειάζεται την άδεια κανενός άλλου για να το κάνει αυτό. Μπορεί να κατάσχει πετρελαιοφόρα, να αποκαλύψει ψεύδη και να εμφανιστεί σε μέρη που η Ρωσία θεωρεί εδώ και καιρό δεδομένα.

Σε αντίθεση με τόσα άλλα πράγματα στην Ευρώπη, η «αποδυνάμωση» της Ρωσίας δεν θα ξεκινήσει με μια μεγάλη Σύνοδο Κορυφής - θα ξεκινήσει με δράση. Το Κρεμλίνο παίζει ήδη το παιχνίδι. Είναι καιρός η ΕΕ να το παίξει καλύτερα, καταλήγει ο διευθυντής του Ινστιτούτου Μελετών Ασφάλειας της ΕΕ.

 

Διαβάστε Περισσότερα