Ως ολοκληρωτική καταστροφή χαρακτηρίζει το Bloomberg την εμπλοκή του ΔΝΤ στην Ελλάδα τονίζοντας πως η αποτυχία του έχει οδηγήσει στην ταλαιπωρία του ελληνικού λαού, ενώ ο αρθρογράφος προτείνει στα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του Ταμείου που θα συνεδριάσει τη Δευτέρα «να συμφωνήσουν να διαγράψουν τα χρέη της Ελλάδας στο ταμείο και να αποχωρήσουν».
Όπως τονίζει στο άρθρο του ο Ασόκα Μόντι, ο οποίος έχει διατελέσει αναπληρωτής διευθυντής των τμημάτων έρευνας και Ευρώπης του ΔΝΤ το Ταμείο δεν θα έπρεπε να έχει εμπλακεί καθόλου όσον αφορά το ελληνικό χρέος. Ωστόσο, μέχρι τον Μάρτιο του 2010 που επικρατούσαν ανησυχίες για την ικανότητα της Ελλάδας να πληρώσει τα χρέη της οι Ευρωπαίοι ηγέτες επιθυμούσαν να απομακρυνθεί το ΔΝΤ καθώς αυτό θα σηματοδοτούσε την αδυναμία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ανταποκρίνεται στα εσωτερικά της προβλήματα.
Η Άνγκελα Μέρκελ, όμως, θεώρησε πως η παρουσία του ΔΝΤ θα κατάφερνε να πείσει τους γερμανούς πολίτες πως η Ελλάδα χρειαζόταν επειγόντως οικονομική στήριξη. Έτσι, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και το ΔΝΤ δάνεισαν στην Ελλάδα ένα μεγάλο ποσό για να αποπληρώσει τους υπάρχοντες δανειστές της. Το χρέος της Ελλάδας παρέμεινε απαράλλαχτο και επονείδιστο, και οι πιο ευάλωτοι Έλληνες αναγκάστηκαν να αποδεχθούν αυστηρή λιτότητα για να αποπληρώσουν τους νέους επίσημους δανειστές της χώρας. Η οικονομία, γρήγορα και προβλέψιμα, πήρε την κάτω βόλτα, αναφέρει το ο κ. Μόντι.
Το τεράστιο λάθος του Ταμείου ήταν ότι συμφώνησε στην κατάρτιση ενός προγράμματος διάσωσης που, αντίθετα με τους κανονισμούς του Ταμείου, δεν επέβαλλε καμία απώλεια στους ιδιώτες πιστωτές της Ελλάδας, με το επιχείρημα ότι αυτό θα μπορούσε να πυροδοτήσει μία παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση.
Ωστόσο, το ΔΝΤ δεν πήρε ποτέ την ευθύνη, αντίθετα απαίτησε ακόμα περισσότερη λιτότητα το 2014. Τον Δεκέμβριο ο λαός επαναστάτησε και έφερε στην εξουσία τον ΣΥΡΙΖΑ εξέλιξη που έκανε τις απαιτήσεις του ΔΝΤ πιο επίμονες. Σε αυτό το σημείο οι αποδείξεις ότι η στρατηγική αυτή έσπρωχνε την Ελλάδα στην οικονομική κατάρρευση εντείνονταν. Ήταν σαν να απαιτούσες από έναν τραυματία να κάνει μια βόλτα στο τετράγωνο πριν να μπει στη μονάδα εντατικής θεραπείας. Ωστόσο για αυτή την εξέλιξη η ευθύνη αποδόθηκε στην απροθυμία της Ελλάδας να συνεργαστεί, αναφέρει το δημοσίευμα.
Ο παραλογισμός αυτής της κατάστασης έφτασε το απόγειό του στα μέσα του 2015 καθώς το ΔΝΤ έβγαλε μία έκθεση στην οποία δήλωσε ξεκάθαρα πως με βάση τις τελευταίες προτάσεις λιτότητας της Ευρώπης, η Ελλάδα θα χρειαζόταν ένα θαύμα για να αποπληρώσει τα χρέη της. Τότε, η έρευνα του ΔΝΤ έδειχνε ότι η καλύτερη πορεία θα ήταν να χαριστεί το χρέος και να εγκαταλειφθεί η περαιτέρω δημοσιονομική λιτότητα. Αυτό θα επέτρεπε στη χώρα κάποια ελευθερία για να αναπτυχθεί ξανά και ενδεχομένως να προσελκύσει ακόμα και νέες επενδύσεις. Και όταν αυτή η διαδικασία θα ήταν σε εξέλιξη, η Ελλάδα θα ήταν ελεύθερη από τους επίσημους δανειστές της και θα βασιζόταν και πάλι στους ιδιώτες επενδυτές.
Αν και το ΔΝΤ έχει έκτοτε προσπαθήσει να κινηθεί προς την σωστή κατεύθυνση καλώντας επανειλημμένα τους ευρωπαίους ηγέτες να διαγράψουν ένα μέρος του χρέους οι γερμανοί αρνούνται συστηματικά συνεχίζοντας να επιβάλουν μια λιτότητα η οποία εμποδίζει την οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας.
Ο κ. Μόντι καταλήγει αναφέροντας πως η αγωνία αυτή δεν θα τελειώσει μέχρι το ΔΝΤ να επιβάλει τη θέση του για το θέμα. Ένα απλό mea culpa δεν είναι αρκετό. Η πραγματική ανάληψη ευθύνης θα απαιτήσει από τους μετόχους του ΔΝΤ να αποδεχθούν έντιμα τις απώλειες. Αυτό σημαίνει να χαρίσουν τα χρέη της Ελλάδας στο ταμείο και να αφήσουν τους Έλληνες και τους Ευρωπαίους να βρουν αυτοί μια λύση σε αυτό το χάος. Αν το ΔΝΤ παραμείνει εμπλεκόμενο το μόνο που θα καταφέρει θα είναι να βλάψει έτι περαιτέρω την αξιοπιστία του.
