Του Χρήστου Ν. Κώνστα
Από σήμερα και μέχρι την παραμονή πρωτοχρονιάς, το πιο δημοφιλές χριστουγεννιάτικο παραμύθι, θα περιγράφει τις «άοκνες προσπάθειες της κυβέρνησης» να «πείσει τους Θεσμούς» ώστε να μπει στον πλειστηριασμό η ιερή πρώτη κατοικία των «κόκκινων δανειοληπτών».
Η αλήθεια είναι ότι δεν καταργείται από 1ης/1ου/2019 ο νόμος Κατσέλη. Καταργείται μόνο η προστασία της πρώτης κατοικίας, από πλειστηριασμούς, για τους «κόκκινους δανειολήπτες» που υποβάλλουν αίτηση υπαγωγής στις ευεργετικές διατάξεις του ν. 3869/2010.
Η κυβέρνηση δεν μπορεί να παρατείνει το ν. Κατσέλη. Ούτε να τον καταργήσει μπορεί φυσικά.
Το μόνο που επιδιώκουν, απεγνωσμένα, οι κυβερνητικοί διαπραγματευτές, είναι να ανακοινώσουν στο εύπιστο προεκλογικό ακροατήριο, ένα «πλαίσιο προστασίας της πρώτης κατοικίας» το οποίο ούτε πλαίσιο θα είναι ούτε προστασία θα παρέχει, παρά μόνο για τους εύπιστους ψηφοφόρους.
Το περιβόητο «κυπριακό μοντέλο» που θέλει δήθεν να εφαρμόσει στην Ελλάδα η κυβέρνηση, με το οποίο το Κράτος θα επιδοτεί το 30% της δόσης που θα επιδικάζουν τα δικαστήρια στους «κόκκινους δανειολήπτες», θα είναι ένα εργαλείο περιορισμένης εμβέλειας. Απλώς θα ενισχύει (και σωστά) τους εξαιρετικά φτωχούς δανειολήπτες αφήνοντας όλους τους υπόλοιπους εκτεθειμένους στις διαθέσεις των funds και των εταιρειών διαχείρισης που έχουν ήδη αποκτήσει τα «κακά κόκκινα δάνεια» από τις τράπεζες.
Οι Τράπεζες έχουν ήδη απαλλαγεί από τα δάνεια που δεν θεωρούν εισπράξιμα. Τα έχουν τιτλοποιήσει, τα έχουν πακετάρει και τα έχουν πουλήσει σε επαγγελματίες διαχειριστές ληξιπρόθεσμων οφειλών. Αυτοί όμως χρειάζονται ένα αποτελεσματικό μοχλό πίεσης για να εισπράξουν ένα μικρό έστω μέρος των «κόκκινων δανείων» που έχουν αγοράσει σε εξαιρετικά ευτελείς τιμές.
Αυτό λοιπόν που η κυβέρνηση τελικά θα νομοθετήσει, είναι η δυνατότητα των «κόκκινων δανειοληπτών» να ζητούν από το Δικαστήριο την εξαίρεση της κατοικίας τους από το μέτρο της ρευστοποίησης.
Τα Δικαστήρια, με βάση συγκεκριμένα κοινωνικά και εισοδηματικά κριτήρια, θα εκδίδουν, με σύντομες διαδικασίες, ένα είδος «ασφαλιστικών μέτρων προστασίας» μόνο στις περιπτώσεις εκείνες που η οικονομική και κοινωνική κατάσταση του δανειολήπτη το επιβάλλει.
Όλα τα υπόλοιπα είναι ωραίες χριστουγεννιάτικες ιστορίες που όλοι θέλουν να διαβάζουν αλλά ουδείς πραγματικά πιστεύει…
