Του Χρήστου Κώνστα
Μια περίεργη ευδαίμων γαλήνη επικρατεί στο οικονομικό επιτελείο, αυτές τις μέρες, παρά το γεγονός ότι οι αγορές έχουν βγάλει «απαγορευτικό εξόδου» για τα ελληνικά ομόλογα, με την συνεχή άνοδο του spread έναντι των υπολοίπων ευρωπαϊκών τίτλων.
Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος θεωρεί ότι το «μαξιλάρι ασφαλείας» των 24 δισ. ευρώπου έχει «χτίσει» με τους φόρους των Ελλήνων, θα τον προστατέψει από τις κακοτοπιές των αγορών.
Κατ' αρχήν, είναι καλό να ξεκαθαρίσουμε ότι αυτά τα 24 δισ. του cash buffer δεν βρίσκονται σε κάποιον ελληνικό κουμπαρά και μόλις τα χρειαστεί ο εκάστοτε υπουργός Οικονομικών θα απλώσει το χέρι, για να τα χρησιμοποιήσει.
Υπάρχουν διαδικασίες, υπάρχουν κανόνες, η Ελλάδα πρέπει να αιτηθεί των χρημάτων αυτών, να δικαιολογήσει την αδυναμία πρόσβασης στις αγορές και εφόσον εγκριθεί το απολύτως απαραίτητο ποσό, τότε θα γίνεται η εκταμίευση.
Από την άλλη όμως πλευρά, ως κλασικός κρατικιστής, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος αγνοεί την αρνητική επίδραση των υψηλών επιτοκίων που επιβαρύνουν τα κρατικά ομόλογα, στην πραγματική οικονομία της χώρας, στον ιδιωτικό τομέα.
Η Ελλάδα σήμερα έχει ένα δημόσιο Χρέος 345 δις Ευρώ. Από αυτά, τα 203,8 δισ. ευρώ τα χρωστάμε στην «Ευρωπαϊκή Οικογένεια», τον ESM, και γι' αυτό είναι χαμηλότοκα με ευνοϊκούς όρους, μέχρι το 2060.
Για τα υπόλοιπα όμως, η Ελλάδα πρέπει να αποδείξει ότι είναι ικανή και αξιόπιστη δανειολήπτης, για να χρηματοδοτηθεί.
Από την άλλη πλευρά, υπάρχει και το «σκοτεινό Βουνό».
Το τεράστιο ιδιωτικό χρέος.
Μόνο τα «κόκκινα» δάνεια των τραπεζών ανέρχονται σήμερα σε 95 δις Ευρώ. Επιπλέον τα χρέη προς την Εφορία ξεπέρασαν ήδη τα 100 δισ. ευρώ και άλλα 30 δισ. ευρώ είναι οι οφειλές προς τα Ασφαλιστικά Ταμεία. Πρέπει, επίσης, να προσθέσουμε τα χρέη μεταξύ των επιχειρήσεων όπως και τις οφειλές των επιχειρήσεων προς εργαζομένους, προμηθευτές κλπ.
Το κόστος εξυπηρέτησης, αυτού του τεράστιου ιδιωτικού χρέους που ξεπερνά τα 250 δις Ευρώ, επηρεάζεται άμεσα από το επίσημο κόστος δανεισμού του Κράτους, τα επιτόκια δηλαδή των ομολόγων.
Ο κ. Τσακαλώτος κοιμάται ήσυχος. Αν δεν μπορεί να δανειστεί από τις αγορές λόγω υψηλών επιτοκίων, θα πάρει τα λεφτά - λέει - από το «μαξιλάρι» του.
Οι υπόλοιποι όμως πως θα δανειστούν; Από πού και με τι κόστος θα χρηματοδοτήσουν όχι την ανάπτυξη αλλά την στοιχειώδη επιβίωσή τους;
Απλά ερωτήματα, λογικών ανθρώπων που δεν απασχολούν τον «πιο αριστερό υπουργό Οικονομικών της Ευρωζώνης», για όσο καιρό ακόμη κάθεται στην καρέκλα που ουδέποτε τίμησε καθήμενος ο Γιάνης Βαρουφάκης…
