Δικαιούται ο ΣΥΡΙΖΑ -και ο Αλέξης Τσίπρας- να παρουσιάσει σήμερα την «αντιπρότασή» του για το πώς θα αντιμετωπιστεί με τον καλύτερο τρόπο για τη χώρα η οικονομική κρίση συνεπεία της πανδημίας του κορονοιού και του lock down;
Η απάντηση είναι απερίφραστα «ναι». Όχι μόνο δικαιούται αλλά και επιβάλλεται, προκειμένου οι πολίτες να μάθουν την εναλλακτική πρόταση της αξιωματικής αντιπολίτευσης και η κυβέρνηση να έχει τη δυνατότητα, αν σ αυτή περιλαμβάνεται κάποια καλή ιδέα, να την υιοθετήσει.
Κι ενώ όλα αυτά είναι και φυσικά και αυτονόητα, στην Κουμουνδούρου βάζουν «αυτογκόλ» από τα αποδυτήρια υπονομεύοντας, μέσω της αναμόχλευσης της μνήμης, τη σημαντική αυτή αντιπολιτευτική πρωτοβουλία. Ακόμη και φιλικές στον ΣΥΡΙΖΑ δημοσιογραφικές πένες υπογράμμιζαν τις προηγούμενες ημέρες τον αρνητικό για τον Αλέξη Τσίπρα, συμβολισμό του Ζαππείου.
Εκεί όπου εμφανίστηκε τελευταία φορά τον Ιούνιο του 2018 φορώντας μια κατακόκκινη γραβάτα, για να πανηγυρίσει «τη ρύθμιση του χρέους» μαζί με τον Πάνο Καμμένο και τη γαλάζια περλέ γραβάτα του.
Σε αυτή τη μεγάλη φιέστα ο τότε πρωθυπουργός άκουγε χαμογελώντας φαρδιά πλατιά τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ να λέει με πάθος : «Είναι μια ιστορική μέρα για το έθνος διότι η πατρίδα έσπασε τα δεσμά, χωρίς να χυθεί αίμα μεταξύ του λαού της όπως έγινε στις περισσότερες περιπτώσεις που το ΔΝΤ ανέλαβε τη διοίκηση…αποφύγαμε τον εμφύλιο, το καταφέρατε εσείς τα μέλη των Κ.Ο. Συριζα και ΑΝΕΛ…".
Από την «γιορτή της γραβάτας», όπως δηκτικά κατεγράφη η εκδήλωση, είχαν λάμψει δια της απουσίας τους, ο τότε τσάρος της οικονομίας Ευκλείδης Τσακαλώτος και ο αναπληρωτής του Γιώργος Χουλιαράκης, οι οποίοι προτίμησαν να μην μπουν στο κάδρο μιας τέτοιας πανηγυρικής οικογενειακής φωτογραφίας ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ.
Εξάλλου λίγες ώρες νωρίτερα ο πρώην ΥΠΟΙΚ σε συνέντευξη τύπου στο Λουξεμβούργο, όπου είχαν γίνει και οι σχετικές συζητήσεις είχε αποτυπώσει με ακρίβεια ότι η συμφωνία που επετεύχθη για το χρέος ούτε κούρεμα ήταν, ούτε αυτόματη ελάφρυνση, ούτε άλλαζε το επίπεδο λιτότητας στη χώρα.
Σήμερα το απόγευμα ο Αλέξης Τσίπρας θα έχει δίπλα του στο Ζάππειο και τον Ευκλείδη Τσακαλώτο. Ως υπεύθυνο των οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και ως… εσαεί αρχηγό των 53 που εμφανίζονται ως εσωκομματική αντιπολίτευση χωρίς ποτέ μέχρι σήμερα να έχουν αμφισβητήσει την απόλυτη εξουσία του κ. Τσίπρα.
Οι δυο τους μαζί, με τους Νίκο Παππά, Εφη Αχτσιόγλου και Αλέξη Χαρίτση θα παρουσιάσουν το σχέδιο « Μένουμε ‘Ορθιοι Νο 2» το οποίο ευελπιστούν να λειτουργήσει όπως το αλήστου μνήμης «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης». Αυτό για το οποίο οι ίδιοι, αποδεχόμενοι τον απολογισμό της τρόικας Δραγασάκη, Μπαλτά και Δρίτσα, παραδέχθηκαν ως ανεδαφικό και χωρίς αντιστοίχιση στην πραγματικότητα.
Η πρώτη εκδοχή του σχεδίου «Μένουμε Ορθιοι» παρουσιάστηκε σε συνέντευξή από τον κ. Τσίπρα στις αρχές Απριλίου ως απάντηση στα πρώτα μέτρα που έλαβε τότε η κυβέρνηση. Και είχε στον πυρήνα του, το μαξιλάρι των 37 δισ. ευρώ που εμφανίζεται από την αξιωματική αντιπολίτευση ως το «υπερόπλο» που άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ στην ελληνική οικονομία. Αυτό που έμεινε από το πρώτο «Μένουμε ‘Ορθιοι » ήταν η γκρίνια της Κουμουνδούρου και ο αφορισμός (ξανά) των…κακών ΜΜΕ που δεν έδωσαν την αναγκαία προβολή για να εξυπηρετήσουν(!) την κυβέρνηση. Τώρα έρχονται στο Ζάππειο να απαντήσουν όπως λένε στην Κουμουνδούρου, «με υπευθυνότητα» στην «αδιάφορη και κυνική κυβέρνηση Μητσοτάκη» με ένα πρόγραμμα που προτείνει την ίδια στιγμή «έκτακτο εισόδημα ανάγκης» για 2,2 εκατομμύρια Ελληνες, κάλυψη του μισθού των εργαζομένων στο 100% από το κράτος και διατήρηση των θέσεων εργασίας τους, όπως αυτές ήταν διαμορφωμένες τον Φεβρουάριο του 2020.
Το 2015 και το σήμερα
Μέτρα που προσομοιάζουν σε εκείνα που είχε εμφανίσει ο Αλέξης Τσίπρας ως σχέδιο διακυβέρνησης το 2015, βέβαιος για την εκλογική του νίκη. Σήμερα το πολιτικό και κυρίως το κοινωνικό τοπίο είναι εντελώς διαφορετικό για να προσβλέπει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι θα πάρει την παρτίδα με τον ίδιο τρόπο.
Η ρευστοποίηση του πολιτικού σκηνικού ακόμη κι αν «κάτσει η μεγάλη στραβή» στην οικονομία δεν θα συμβεί με τον ίδιο τρόπο όπως το 2012. Ούτε η κοινωνία είναι ίδια. Ούτε καν ο ίδιος δεν είναι …ίδιος. Ο κ. Τσίπρας δεν είναι ο νεαρός αντισυστημικός πολιτικός που εμπνέει με το λευκό του πουκάμισο άνευ γραβάτας. Φέρει στις πλάτες του μια βαριά κυβερνητική κληρονομιά με μνημόνιο, παράδοση της δημόσιας περιουσίας στους δανειστές για 99 χρόνια, θεσμική αποψίλωση, διοικητική ανικανότητα, χαλαρή αίσθηση κυβερνητικής ευθύνης. Φέρει μαζί του και τα πρόσωπα που δεν αφήνουν να ξεχαστούν πολλές σκοτεινές και περίεργες πλευρές της ΠΦΑ (Πρώτης Φορά Αριστερά).
Η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς την ευρωσοσιαλδημοκρατία μοιάζει «φύλο συκής» όσο υπάρχουν ακόμη στελέχη του, που υποστηρίζουν ότι από τα μεγαλύτερα λάθη της κυβέρνησης ήταν ότι τον Αύγουστο το 2015 «δεν άνοιξαν τις θυρίδες να πάρουν τα κρυμμένα δισεκατομμύρια». Αυτή ήταν μια ακόμη ενδιαφέρουσα άποψη - παραδοχή του Παύλου Πολάκη κατά την «ανάκρισή» του στην Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής για τον Δ. Παπαγγελόπουλο.
Λέτε αυτή η πρόταση να ξαναπέσει στο τραπέζι κομματικών συζητήσεων στο ΣΥΡΙΖΑ αν υλοποιηθούν οι προσδοκίες «να πέσει πείνα» μήπως και πέσει ο Μητσοτάκης ; Δυστυχώς για τη χώρα το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον ταυτοτικό. Δεν είναι πρόβλημα στρατηγικής. Ούτε εσωστρέφειας ούτε εσωτερικής αναδιανομής της κομματικής του ισχύος. Αυτά είναι τα προβλήματα του προέδρου Τσίπρα που αργά ή γρήγορα θα χρειαστεί να τα αντιμετωπίσει, σε ένα συνέδριο. Προς το παρόν τα πράγματα στην Κουμουνδούρου θα κυλούν μεταξύ πλειοδοσίας μέτρων και υποσχέσεων, προσμονής για ραγδαία κυβερνητική φθορά και κρυφής ελπίδας να μην κάνει εκλογές το Σεπτέμβρη ο Κ. Μητσοτάκης.
