Έχει γούστο να παρακολουθείς τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, από την τηλεόραση της Βουλής, στις αγορεύσεις τους για το ασφαλιστικό. Τέτοια μεταστροφή επιχειρηματολογίας (άρα και συνειδήσεων) δεν έχει υπάρξει στο ελληνικό κοινοβούλιο και την ελληνική κοινωνία, μεταχουντικώς τουλάχιστον. Βρέθηκε βουλευτής να …μαλώνει με στόμφο τους ασφαλισμένους: δηλαδή οι ασφαλισμένοι γι'' αυτό δουλεύουν; Για να πάρουν 50 ευρώ παραπάνω σύνταξη; Δουλεύουν για να δημιουργούν!
Άλλος βουλευτής κατηγορούσε την αντιπολίτευση γιατί δεν υπάρχει λέει, πνεύμα συνεννόησης – ναι αυτοί το λένε, αυτοί που κραύγαζαν «αυτοί ή εμείς», αυτοί που ασκήθηκαν στην ρητορική του μίσους στις πλατείες, αυτοί που η πολιτική - αλλά και προφανώς η πολιτιστική τους κουλτούρα - στο μόνο που τους ώθησε να επινοήσουν, είναι οι κρεμάλες.
Την ίδια στιγμή η «Αυγή της Κυριακής» δημοσιεύει το μηνιαίο πολιτικό βαρόμετρο της Public Issue, όπου η καταλληλότητα στην πρωθυπουργία αφαιρείται (έχει εδώ και καιρό) από τον Αλέξη Τσίπρα και παρέχεται στον Κυριάκο Μητσοτάκη, (38%, έναντι 24%), ενώ το «κανένας από τους δυο» υπολείπεται του Κυριάκου (35%). Ναι, έδωσαν πλεονέκτημα στον Κυριάκο σε 15 μήνες!
Αυτό κατάφεραν με την αμορφωσιά, την ανικανότητα, την ιδεοληψία, το δήθεν ηθικό τους πλεονέκτημα - υπάρχει ηθικό πλεονέκτημα στην παραδοσιακή Αριστερά, αλλά βρίσκεται σε επίπεδο οπαδών, όχι ηγεσίας, και σίγουρα δεν αφορά τους παρωχημένους συνδικαλιστές του Δημοσίου, ή τους καλομαθημένους νεαρούς που «πολιτικοποιήθηκαν» στις καταλήψεις, και νομίζουν ότι κάτι έκαναν, ότι ήταν οι συνεχιστές των μαρτύρων της Μακρονήσου!
Χρησιμοποίησαν το παλιό ηθικό πλεονέκτημα, το κατοχυρωμένο με αίμα, ως εκλογική προίκα. Το εκμεταλλεύτηκαν και το αλλοτρίωσαν - μια παρακαταθήκη που κάποιοι άλλοι, παλιοί, με αίμα, βασανιστήρια, ζόφο, χαμένα όνειρα και χαμένες ζωές, δημιούργησαν.
Για να το κρατούν τώρα ως δαφνοστεφή παντιέρα, καλομαθημένοι, απροβλημάτιστοι, μεγαλωμένοι στις εύκολες εποχές της χαλαρής πασοκοκρατίας, τότε που οι «αγώνες» δεν είχαν καμιά επίπτωση. Αντιθέτως σου πρόσφεραν βήμα στα τηλεπαράθυρα.
Περήφανη διαπραγμάτευση
Τι κάνουν τώρα; Σαρώνουν πάλι τα ταμεία, αυτό δηλαδή που έκαναν και πέρυσι, γιατί η «διαπραγμάτευση» καθυστέρησε από το Νοέμβρη, όπως έχουν γράψει οι συντάκτες του liberal. Και καθυστέρησε γιατί έπρεπε να δείξουν στο πόπολο ότι αντιστέκονται! Σε τι αντιστέκονταν; Σε αυτά που είχαν οι ίδιοι υπογράψει! Και στο ενδιάμεσο της ένδοξης διαπραγμάτευσης η οικονομία βυθιζόταν περισσότερο, σε σημείο που αυτά που νομίζουν ότι έσωσαν, θα χαθούν πολλαπλασίως μέσα στην οικονομική κατρακύλα.
Πλέον υπάρχει και το ερώτημα αν ο ίδιος ο πρωθυπουργός, πέραν του τακτικισμού, έχει τη αναγκαία σφαιρική θεώρηση να αντιληφθεί τη θέση της χώρας, τις υποχρεώσεις της, τους συσχετισμούς δυνάμεων, τις επιπτώσεις που έχει η δήθεν διαπραγμάτευση στη ζωή των πολιτών.
Εκλογές;
Έντονα κυκλοφόρησε τελευταία από το «ράδιο αρβύλα», ότι πάμε για εκλογές το πρώτο δεκαπενθήμερο του Ιουνίου. Δεν γνωρίζουμε αν αληθεύει, αλλά θα ήταν η πλήρης υποταγή, και μετά από αυτό θα κάνουμε χρόνια να ξαναμιλήσουμε για «Κυβερνώσα Αριστερά».
Προσκάλεσαν τις εκλογές ανοήτως, ενώ μπορούσαν να περιμένουν να βγάλουν το φίδι από την τρύπα οι Σαμαροβενιζέλοι, και μετά να έρθουν (οι Τσιπροκαμμένοι) και να ηγεμονεύσουν στη χώρα την στιγμή που θα έβγαινε στο ξέφωτο, έτσι που θα φαίνονταν ως σωτήρες στον κουρασμένο λαό.
Το επέλεξαν και έχουν υποχρέωση να φτάσουν ως το τέρμα. Είτε θα νικήσουν, είτε δεν θα ξαναγίνει ποτέ λόγος γι' αυτούς. Μέση λύση δεν υπάρχει. Το να πάνε στην αντιπολίτευση και να πετροβολούν εκ του ασφαλούς, δεν παίζει. Πλέον έδειξαν τι μπορούν…
The left observer
