Του Γιάννη Σιδέρη
Στη Λισαβόνα συναντώνται σήμερα για δεύτερη φορά οι ηγέτες των 7 μεσογειακών χωρών, που προ τετραμήνου με πρωτοβουλία του έλληνα πρωθυπουργού, συγκρότησαν το άτυπο Μέτωπο του Νότου. Ητοι, οι ηγέτες Πορτογαλίας, Γαλλίας, Ιταλίας, Ισπανίας, Ελλάδας, Κύπρου και Μάλτας.
Μια συνάντηση μάλλον άχρωμη, σαν ξεθωριασμένη ανάμνηση των αγωνιστικών ονείρων του ΣΥΡΙΖΑ.
Μόλις δυο χρόνια πριν – καιρός που μοιάζει σα να πέρασαν χρόνια πολλά – ο Αλέξης έβλεπε τους Ποδέμους να αρμενίζουν με ούριο άνεμο στην επικράτεια της Ισπανίας και φανταζόταν ότι με πρωταγωνιστή τον ΣΥΡΙΖΑ οι λαοί του Νότου θα σήκωναν κεφάλι στους γραφειοκράτες της Ε.Ε., την Ευρώπη θα σάρωνε ο άνεμος της νέας ριζοσπαστικότητας, η λιτότητα – συνάμα με τους γκρίζους εμπνευστές της – θα έμπαιναν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, μέσα στην καταισχύνη των ευρωπαϊκών λαών. Η εποχή της ριζοσπαστικής Αριστεράς είχε ανατείλει στον ορίζοντα.
Φευ, ίσως και με την ευγενική χορηγία της ανεκδιήγητης ελληνικής κυβέρνησης του πρώτου εννεαμήνου – ή ίσως επειδή οι ισπανοί είναι πιο νουνεχείς από τον «εξυπνότερο λαό του κόσμου» – η εκλογική κατάληξη των Ποδέμος δεν επιβεβαίωσε τις προσδοκίες του Αλέξη, ενώ ο ίδιος αιχμαλωτισμένος από την αμείλικτη πραγματικότητα – αφού λεφτά δεν υπήρχαν πουθενά αλλού – υπέγραψε το εντελώς δικό του μνημόνιο (κι ας το χαρακτηρίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ αποπαίδι, ότι δηλαδή δεν έχουν την ιδιοκτησία του).
Το περιρρέον περιβάλλον της Ε.Ε. έχει ήδη επιβαρυνθεί ενόψει των κρίσιμων εκλογικών αναμετρήσεων, το ξάφνιασμα του brexit και η αναπάντεχη εκλογή Τραμπ, ρίχνουν τη σκιά τους στην Ευρώπη, ενώ η ατζέντα της Συνόδου των επτά, έχει ιδιαίτερο φιλόδοξο στόχο: Να συντονίσουν τις θέσεις τους, ενόψει των άτυπων συνόδων κορυφής της Ε.Ε. στις 3 Φεβρουαρίου στη Μάλτα, και στις 25 Μαρτίου στη Ρώμη για τα 60 χρόνια από την ομώνυμη ιδρυτική συνθήκη.
Μεταξύ των θεμάτων που θα συζητηθούν, εξέχουσα θέση θα έχουν η μεταναστευτική κρίση, η ασφάλεια, η άμυνα, και η εμβάθυνση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης. Ο οικοδεσπότης σοσιαλιστής πορτογάλος πρωθυπουργός, Αντόνιο Κόστα, δήλωσε την Τρίτη πως η Ε.Ε. «έχει ανάγκη από έναν νέο ενάρετο κύκλο ανάπτυξης και σύγκλισης, μπροστά στην άνοδο του εθνικισμού, του προστατευτισμού και της ξενοφοβίας». Παράλληλα αιτήθηκε τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Νομισματικού ταμείου και την ενίσχυση του σχεδίου Γιούνκερ (στήριξη επενδύσεων και θετική πολιτική διακρίσεων υπέρ των χωρών που έχουν πληγεί από την κρίση, όπως η Πορτογαλία κι η Ελλάδα).
Η συνάντηση γίνεται στον απόηχο του δύσκολου για την Ελλάδα Eurogroup (παρότι το Μαξίμου θεωρεί ότι τα ΜΜΕ υπερβάλουν), και θεωρείται δεδομένο ότι ο κ. Τσίπρας θα θέσει στο τραπέζι και το ελληνικό ζήτημα, ζητώντας από τους συνομιλητές του – κυρίως από Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία – στήριξη, ώστε να κλείσει η αξιολόγηση και να γίνουν δεκτές οι «παράλογες απαιτήσεις των δανειστών».
Ανεξαρτήτως προθέσεων, δύσκολο να τη βρει στο μέγεθος που την επιθυμεί και τη χρειάζεται. Το «Μέτωπο» είναι περεταίρω αποδυναμωμένο. Ο υποστηρικτής μας Ματέο Ρέντσι δεν βρίσκεται πλέον στο πρωθυπουργικό θώκο της Ιταλίας, ενώ ο Ολάντ σε δύο μήνες αποχαιρετά τον αντίστοιχο προεδρικό της Γαλλίας.
Όσο για τη σύμπνοια μεταξύ των αδύνατων χωρών του Νότου, και αυτή δεν είναι στα καλύτερά της. Την Τετάρτη η Μάλτα προχώρησε στη διπλωματική αναγνώριση της ΠΓΔΜ με το συνταγματικό όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Παντού επιτυχίες!
