Οι ανασχηματισμοί συνήθως συμβολίζουν την επανεκκίνηση του κυβερνητικού έργου, άλλες φορές πάλι τη διόρθωση λαθών που έγιναν στο παρελθόν. Συνήθως καταδεικνύουν την αντίληψη της εκάστοτε κυβέρνησης να αντιλαμβάνεται τις ανάγκες της κοινωνίας. Ο ανασχηματισμός της 31ης Αυγούστου, ιδιαίτερα μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του τελευταίου μήνα, φάνταζε επιτακτική ανάγκη.
Λάθη και αστοχίες του παρελθόντος έπρεπε να διορθωθούν άμεσα, όπως και έγινε. Οι επικοινωνιακές αστοχίες του πρώην υπουργού Προστασίας του Πολίτη επιτάχυναν τις διαδικασίες.
Οι πρωτόγνωρες συνθήκες όμως, που βιώνει ολόκληρος ο πλανήτης λόγω του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής έθεσε ως επιτακτική ανάγκη τη δημιουργία ενός νέου αυτόνομου υπουργείου που θα είχε ως πρωταρχικό σκοπό την προστασία των πολιτών έναντι των ακραίων καιρικών φαινομένων και των συνεπειών τους.
Η συγκεκριμένη κίνηση απέδειξε ότι η παρούσα κυβέρνηση, αφουγκράζεται τις κοινωνικές ανάγκες και δρα άμεσα
Η επιλογή για τη θέση του υπουργού, σε αυτό το νέο υπουργείου του τέως Α/ΓΕΕΘΑ Ευάγγελου Αποστολάκη, προφανώς είχε σκοπό να διασφαλιστεί η διακομματική συναίνεση στο ύψιστο θέμα της Πολιτικής Προστασίας.
Από την άλλη θα έπρεπε να θεωρηθεί δεδομένο πως ως επιλογή, θα δημιουργούσε εσωκομματικούς τριγμούς ειδικά στον σκληρό πυρήνα του κυβερνώντος κόμματος από τη στιγμή που ο κ. Αποστολάκης υπηρέτησε ως υπουργός της κυβέρνησης Τσίπρα - Καμμένου.
Οι αντιδράσεις όμως εκ δεξιών φάνηκε να είναι ελάχιστες ως μηδαμινές μιας και οι όποιοι τριγμοί απορροφήθηκαν γρήγορα, αφού η Κουμουνδούρου από την άλλη πλευρά άρχισε να ασκεί με το τρόπο της πιέσεις, μιλώντας για «αποστασίες» και «εξαγορά στελεχών»
Οι αντιδράσεις διαδέχθηκαν η μία την άλλη, έχοντας ως αποτέλεσμα ο κ. Αποστολάκης να οδηγηθεί ή να «συρθεί» από τον κ. Τσίπρα στο να μην αποδεχθεί τον υπουργικό θώκο, λέγοντας πως η διακομματική συναίνεση που είχε θέσει ως όρο για να δεχθεί, δεν υπάρχει.
Αυτό σημαίνει, για ακόμη μια φορά πως η αξιωματική αντιπολίτευση δεν συμφώνησε να συνταχθεί με την εθνική προσπάθεια αντιμετώπισης φυσικών φαινομένων, αποδεικνύοντας για ακόμη φορά πόσο κατώτερη των περιστάσεων είναι αλλά και πόσο δίγλωσσος είναι ο κ. Τσίπρας.
Ενώ τόσο καιρό καμώνεται πως ενδιαφέρεται για το περιβάλλον, για την κλιματική αλλαγή αλλά και για το καλό της χώρας, τελικά ο εγωισμός του δεν τον άφησε να συναινέσει, ακόμη και για το πρόσωπο ενός ανθρώπου που συνεργάστηκε στο παρελθόν, για να διασφαλιστεί πως δεν θα καούν ποτέ ξανά δέντρα, σπίτια ή και άνθρωποι, παρότι τώρα δεν υπήρξαν νεκροί, όπως φώναζε τόσο καιρό.
Από την άλλη αν αληθεύουν όσα γνωστοποίησε το Μέγαρο Μαξίμου ότι δηλαδή ο κ. Αποστολάκης είχε απαντήσει μέχρι και στην Προεδρία της Δημοκρατίας ότι στην ορκωμοσία θα συνοδεύεται από τη σύζυγό του, μιλάμε για μια μεγάλη πολιτική απάτη με τις ευλογίες του κ. Τσίπρα εις βάρος του Πρωθυπουργού.
Φυσικά η μόνη συναίνεση που θα πρέπει να ψάχνει ο εκάστοτε πρωθυπουργός είναι αποκλειστικά και μόνο με τους πολίτες.
Αν κρίνω δε και από τους πανηγυρισμός και του ΚΙΝΑΛ που έφυγε ο κ. Χρυσοχοϊδης και που δεν ήρθε ο κ. Αποστολάκης, η εθνική συναίνεση ή συνεννόηση φαντάζει ένα μακρινό όνειρο
Από εδώ και εμπρός η κλιματική αλλαγή για τον ΣΥΡΙΖΑ και την ελάσσονα αντιπολίτευση δεν υπάρχει. Είναι μόνο ένα μέσο πολιτικής ψευδολογίας και όχι ένα πραγματικό πεδίο ενδιαφέροντος.
Η στάση τους απέναντι στην υπουργοποίηση Αποστολάκη το καταδεικνύει περίτρανα.
* Η Ελισσάβετ Ζητουνιάτη είναι δημοσιογράφος
