Η ευθεία σύγκριση, αλλά και αντιπαράθεση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τους αρχηγούς των κομμάτων της αντιπολίτευσης, η παρουσία του πρωθυπουργού στοχευμένα σε περιοχές, που αναδεικνύεται περαιτέρω η ανάγκη συσπείρωσης και η έμφαση στο διακύβευμα της κάλπης, φαίνεται ότι αποτελεί το τρίπτυχο της στρατηγικής επιλογής του Μεγάρου Μαξίμου, κατά τις πρώτες ημέρες της άτυπης προεκλογικής περιόδου, που έχει ήδη αρχίσει.
Με τις κάλπες των ευρωεκλογών να έχουν αναδειχθεί από όλους -και από την κυβέρνηση- ως «καταλύτης» για το πολιτικό σκηνικό και το αποτέλεσμά τους να έχει συσχετισθεί με ενδεχόμενες πολιτικές εξελίξεις, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιχειρεί να αποδομήσει ο ίδιος τη ρητορική, που αναπτύσσουν Στέφανος Κασσελάκης, Νίκος Ανδρουλάκης, αλλά και Κυριάκος Βελόπουλος, αναδεικνύοντας την αναμέτρηση του Ιουνίου ως μία σύγκρουση με τον λαϊκισμό, που αναζωπυρώνεται εντός και εκτός συνόρων.
Την ώρα, που ο Στέφανος Κασσελάκης επιμένει να ζητά πρόωρες εκλογές, ο Κυριάκος Μητσοτάκης προτάσσει την ανάγκη διατήρησης της πολιτικής σταθερότητας και αξιοποιώντας την παραδοχή του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ ότι ο πήχης για το κόμμα του παραμένει στα ποσοστά των εθνικών εκλογών, προσάπτει ως μοναδικό κίνητρο στην Κουμουνδούρου την αποσταθεροποίηση της χώρας. Μπροστά στον κίνδυνο να βρεθεί το πολιτικό σκηνικό να συζητά για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, σενάριο, που θα μπορούσε να έχει αλυσιδωτές αντιδράσεις στην οικονομία, μόλις δέκα μήνες μετά τις διπλές εθνικές εκλογές, ο πρωθυπουργός σπεύδει να δηλώσει κατηγορηματικά ότι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας.
Τη χαμηλή δημοσκοπική αποδοχή προτάσσουν τα κυβερνητικά στελέχη και απέναντι στο αφήγημα του Νίκου Ανδρουλάκη, αφήνοντας την αντιπαράθεση να επικεντρώνεται στη διεκδίκηση της δεύτερης θέσης, μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, αναδεικνύοντας ότι και τα δύο κόμματα δεν διαθέτουν κυβερνητική πρόταση απέναντι στην πολιτική, που εφαρμόζεται από το 2019 έως σήμερα. Η σύγκριση, άλλωστε, του Κυριάκου Μητσοτάκη με τους υπόλοιπους αρχηγούς, αποτελεί και το ισχυρό «χαρτί» για την κυβέρνηση, καθώς η ψαλίδα στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία δεν κλείνει ούτε στις έρευνες εκείνες, που καταγράφουν απώλειες για την κυβέρνηση.
Με στόχο να ανακοπούν οι διαρροές και να ενισχυθεί η συσπείρωση των δυνάμεων της Νέας Δημοκρατίας, θα γίνει και η επιλογή των περιοχών, στις οποίες θα δώσει το παρόν ο Κυριάκος Μητσοτάκης έως τον Ιούνιο. Δεν ήταν τυχαίο ότι η Θεσσαλονίκη επελέγη από τις πρώτες ημέρες, καθώς στη Μακεδονία καταγράφονται απώλειες, που καρπώνονται άλλοι πολιτικοί χώροι, κυρίως στα «δεξιά» της.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται να δημιουργεί πλέον ένα μέτωπο, περιλαμβάνοντας σε κάθε τοποθέτησή του αναφορές σε πραγματικούς πατριώτες, την ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων ή την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού, «δείχνοντας» προς την πλευρά του Κυριάκου Βελόπουλου, χωρίς ποτέ να τον κατονομάζει.
Με ολοένα και μεγαλύτερη έμφαση, ο Κυριάκος Μητσοτάκης περιγράφει και το διακύβευμα της κάλπης. Πολιτική σταθερότητα την επόμενη ημέρα, ώστε να συνεχιστεί η θετική πορεία της ελληνικής οικονομίας και να μην διαταραχθούν όσα έχουν επιτευχθεί έως σήμερα, ανανέωση της εμπιστοσύνης των πολιτών στην κυβέρνηση και επαναβεβαίωση της στήριξής τους, επικράτηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δυνάμεων, που μπορούν να προωθήσουν τις ελληνικές θέσεις και να εξασφαλίσουν ισχυρό ρόλο για τη χώρα, είναι οι άξονες, πάνω στους οποίους περιγράφεται το δίλημμα, που θέτει η κυβέρνηση.
Παράλληλα, με τη διάψευση κάθε σεναρίου περί πρόωρων εκλογών, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιμένει στη δέσμευση, όπως λέει, της κυβέρνησης να υλοποιήσει σειρά μεταρρυθμίσεων και πολιτικών. Η ενίσχυση των εισοδημάτων, με τις αυξήσεις σε κατώτατο μισθό, απολαβές δημοσίων υπαλλήλων και συντάξεις, αλλά και η προώθηση νομοσχεδίων και δράσεων μέχρι το «παρά ένα» των ευρωεκλογών -όπως ο νέος δικαστικός χάρτης, που δημοσιοποιήθηκε και αποτελεί μια μεταρρύθμιση σε εκκρεμότητα από την εποχή του Ελευθέριου Βενιζέλου ή η εθνική καμπάνια για τη βία των ανηλίκων, που τείνει να λάβει μορφή χιονοστιβάδας στην κοινωνία ή η ανακοίνωση, τον Μάιο, του Εθνικού Σχεδίου για το Δημογραφικό- έρχονται να συμπληρώσουν το «παζλ» που το Μέγαρο Μαξίμου επιδιώκει να εμφανίσει στους πολίτες στον ένα χρόνο της δεύτερης θητείας της.
