Του Σάκη Μουμτζή
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως δήλωσε προχθές πως η Νέα Δημοκρατία έχει ιδεολογική εμμονή με το άσυλο.
Ο Α. Τσίπρας έχει και δίκιο και άδικο.
Άδικο, γιατί δεν πρόκειται περί εμμονής. Δεν είναι εμμονή η απαίτηση να λειτουργήσει εύρυθμα ένας κοινωνικός χώρος που ταλαιπωρείται επί δεκαετίες από πράξεις ανομίας. Δεν είναι εμμονή μια κυβέρνηση να θέλει να εφαρμόσει τον νόμο.
Ο Α.Τσίπρας έχει δίκιο όταν υποστηρίζει πως το πρόβλημα είναι ιδεολογικό. Η επιβολή του νόμου και της τάξης ανέκαθεν ήταν το αδύνατο σημείο των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων, όλων ανεξαιρέτως.
Μπολιασμένες από τα ιδεολογήματα της Αριστεράς αισθάνονταν ενοχές κάθε φορά που λάμβαναν κατασταλτικά μέτρα. Τα αποτελέσματα είναι σε όλους γνωστά.
Σήμερα, μετά από τους 54 μήνες των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στην εξουσία, επιβάλλεται να δοθεί μια ιδεολογική μάχη, ώστε να αποκατασταθούν οι αξίες πάνω στις οποίες είναι συγκροτημένες οι φιλελεύθερες κοινωνίες.
Στην πατρίδα μας δύο γενιές διαπαιδαγωγήθηκαν πάνω στο αίτημα της «ανυπακοής». Ένας ολόκληρος πολιτικός χώρος, η παραδοσιακή Αριστερά, λειτουργούσε με αυτό το σύνθημα.
Δηλαδή οι καθοδηγητές καλούσαν και καλούν τους πολίτες να μην υπακούουν στους νόμους μιας δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης, εφ΄όσον διαφωνεί το Κόμμα. Είναι αυτονόητο, πως αυτή η πολιτική ναρκοθετεί το πολίτευμα, στο βαθμό που καταλύεται κάθε έννοια δημοκρατικής νομιμότητας.
Από την άλλη πλευρά, η ριζοσπαστική Αριστερά των κοινωνικών κινημάτων, καταλήγει στο ίδιο αποτέλεσμα, μέσω των αμεσοδημοκρατικών πρακτικών της. Δηλαδή, ένας ολόκληρος κοινωνικός χώρος μπορεί, μέσα από τις δικές τους αυτόνομες λειτουργίες, να αυτονομηθεί και να αρνείται την εφαρμογή των νόμων.
Αυτό ακριβώς που συμβαίνει δεκαετίες τώρα στα Εξάρχεια, στο Πολυτεχνείο, στην ΑΣΟΕΕ.
Η δημοκρατικά οργανωμένη Πολιτεία τι όπλα έχει απέναντι σε αυτήν την αυθαιρεσία, σε αυτήν την ανυπακοή των μειοψηφιών;
Ένα μόνον όπλο. Την επιβολή του νόμου και της τάξης.
Σε αυτές τις μειοψηφίες δεν μπορεί να λειτουργήσει η πειθώ και ο διάλογος, γιατί απεχθάνονται και την πειθώ και τον διάλογο. Λειτουργούν με προκατασκευασμένα ιδεολογικά σχήματα και έχουν αναγορεύσει την βία ως την μόνη αποδεκτή πρακτική.
Συνεπώς, το ζήτημα της εφαρμογής του νόμου για την προστασία της ακαδημαϊκής ελευθερίας είναι και ιδεολογικό. Είναι η απαίτηση των πολλών να εφαρμοσθεί η βούληση τους. Είναι η θέληση της δημοκρατικής Πολιτείας να εκλείψουν τα άβατα και οι χώροι της ανομίας.
Σήμερα, μετά την βαρβαρότητα των 54 μηνών, ήρθε η ώρα να λυθούν στον χώρο των ιδεών προβλήματα που βασάνιζαν την πατρίδα μας για σαράντα χρόνια.
Σήμερα, μέσα από τον νόμο για την αναβάθμιση της προστασίας του ακαδημαϊκού ασύλου, θα πρέπει να σαρωθούν όλα τα ιδεολογήματα της Αριστεράς για ανυπακοή και για άβατα.
Και βέβαια θα πρέπει και οι πολλοί να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στις παραβατικές συμπεριφορές των ολίγων.
Ας το αντιληφθεί σύσσωμη η κυβέρνηση πως alea jacta est. Δεν έχει κανένα περιθώριο για να υποχωρήσει.
Είναι υποχρεωμένη να το πάει μέχρι τέλους.
