Η Ολγα Γεροβασίλη δεν εκκολάφτηκε στα κομματικά γραφεία, εκεί που οι αργόσχολοι νεανίες της δρακογενιάς ξόδευαν τις ώρες τους μηρυκάζοντας πεπαλαιωμένα συνθήματα κατά του καπιταλισμού, που όταν μεγάλωναν θα τον εκθεμελίωναν. Και λίγο αργότερα θα καταργούσαν τα νεοφιλελεύθερα κιτάπια του με ένα νόμο ένα άρθρο, καθώς οι μάζες θα είχαν ξεσηκωθεί να τους ακολουθήσουν.
Η Ολγα Γεροβασίλη προέρχεται από την κοινωνία. Οσοι παρακολουθούσαμε επαγγελματικά τον τότε Συνασπισμό, μας είχε εντυπωσιάσει το όνομα, χωρίς να γνωρίζουμε το πρόσωπο, που στις νομαρχιακές εκλογές, η υποψήφια ενός κόμματος 3,5% έφτανε να παίρνει ποσοστό που ξεπερνούσε το 20%.
Γι’ αυτό και όταν της ανέθεσε ο Τσίπρας το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, η στήλη πίστεψε, και το έγραψε, ότι θα σταματήσει η ενοχική ανοχή του ΣΥΡΙΖΑ στην κάθε είδους παραβατικότητα, που υπό την προσωπίδα του πολιτικού ακτιβισμού δημιουργούσε, οριοθετούσε και αναπαρήγαγε ζώνες ποινικής ανομίας (όπως ας πούμε οι σπείρες διακίνησης ναρκωτικών και παράνομων ειδών σε κάποιες περιοχές).
Φευ, φαίνεται ότι το σύστημα ΣΥΡΙΖΑ - δηλαδή το κατασκεύασμα του Τσίπρα, γιατί δεν ήταν έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ – αποβάλλει όσους προσπαθούν να λύσουν προβλήματα υπέρ της κοινωνίας, περιορίζοντας την εξουσιαστική ανομία μικρών επαναστατημένων (και όχι επαναστατικών) θυλάκων, όπως απέβαλε τον πρώτο αρμόδιο υπουργό Γιάννη Πανούση, ο οποίος προσέκρουσε στους ιδεοληπτικούς που θεωρούσαν τον Ρουβίκωνα και τους άλλους «δικά μας παιδιά». Οσοι δεν θέλουν να αποβληθούν, ενσωματώνονται και αφοπλίζονται, έστω και να έχουν ώσμωση με την κοινωνία, όπως η Γεροβασίλη.
Χθες η πρώην υπουργός, έδειξε πανικό και ενοχή. Αντί να μηνύσει τον αρχηγό του πυροσβεστικού Σώματος κ. Ματθαιόπουλο, ο οποίος την εμπλέκει σε εντολή συγκάλυψης εγκλήματος, στράφηκε δικαστικά στην Καθημερινή που απλώς τα δημοσίευσε. Επιχείρημά της ότι «τα δημοσιεύματα αυτά, απολύτως ψευδή, δυσφημιστικά και συκοφαντικά, συνιστούν απόλυτη διαστρέβλωση της πραγματικότητας, εν γνώσει του ψεύδους, υπερβαίνουν κάθε όριο ανοχής και αποσκοπούν στην προσβολή της τιμής και της υπόληψης μου».
Η υποψία που κυριάρχησε στην κοινή γνώμη, δικαίως ή αδίκως, είναι ότι η πρώην υπουργός φοβάται πως αν στραφεί κατά του Ματθαιόπουλου, ενδέχεται και αυτός να βγάλει καμία κασέτα με τις εντολές της. Αδικο ίσως, αλλά δεν είναι κατανοητό να επιτίθεσαι στον μεσάζοντα, ήτοι στο μέσο ενημέρωσης, και όχι στην πηγή της καταγγελίας. Είναι όπως έγραψε κάποιος στα social media, σαν να κατηγορεί ο Τραμπ ότι για τη δολοφονία του Τζωρτζ Φλοϊντ, φταίει αυτός που τράβηξε το βίντεο. Αλήθεια πιστεύει ότι έτσι θα προστατευθεί;
Αλλωστε, ακόμη και στην υποθετική περίπτωση που ανακαλούσε η Καθημερινή το δημοσίευμα, υπάρχουν οι μυλόπετρες του διαδικτύου οι οποίες θα την λιώσουν – αυτού του διαδικτύου που τόσο υπηρέτησε την φενάκη των Συριζαϊκών διακηρύξεων.
Το κλίμα δυσπιστίας απέναντί της δεν είναι μόνο προσωπικό. Τροφοδοτείται έντονα και από την συνολικά αήθη συμπεριφορά του κόμματός της στο θέμα «Τραγωδία στο Μάτι». Ξεκίνησε στο διαδίκτυο από το απόγευμα της φωτιάς, πριν καν μάθουμε για νεκρούς, από εντεταλμένα troll. Αυτοί που βγάζουν μαχαίρι να «καθαρίσουν» όποιον μιλήσει για «λαθρομετανάστες», χαρακτήριζαν τους Ελληνες κατοίκους του Ματιού «Λαθροκατοίκους» που ζούσαν σε «παράνομα» οικήματα. Κάποιοι μάλιστα έλεγαν «καλά να πάθουν». Στο κάτω- κάτω ήταν… λαμόγια δεξιοί!
Την όλη εικόνα επιδείνωσε καθοριστικά η αδιανόητη θεατρική παράσταση που έδωσε το βράδυ της φρίκης ο δήθεν ανύποπτος Τσίπρας. Καταδέχτηκε να υποβιβάσει το αξίωμα του εκλεγμένου Πρωθυπουργού, σε μικροσυνωμοσία Προέδρου Δεκαπενταμελούς. Με τουλάχιστον 70 νεκρούς εκείνη την ώρα, έκανε τον ανήξερο για τη θρηνωδία, ρωτώντας πότε θα πετάξουν το πρωί τα Καναντέρ. Δεν εξέφρασε την συντριβή του για τους καμένους συμπολίτες του, δεν είπε ένα «λυπάμαι», ένα «συγγνώμη».
Η ατμόσφαιρα του απάνθρωπου κυνισμού συμπληρώθηκε με τον απύλωτο Πολάκη να ισχυρίζεται ότι τα πήγαν καλά αλλά οι νεκροί «θόλωσαν την εικόνα», με τον Καμμένο να επισκέπτεται τους χαροκαμένους που έζησαν τη φρίκη και να τους κουνάει το δάκτυλο, με μια βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ να ισχυρίζεται ότι οι άνθρωποι κάηκαν γιατί δεν ήταν εκπαιδευμένοι στο κολύμπι, με τον Τόσκα να μην βρίσκει καμιά έλλειψη στο επιχειρησιακό σχέδιο, και με τη νέα παράσταση που σκηνοθέτησε ο Τζανακόπουλος για να παρουσιάσει δορυφορικούς χάρτες προκειμένου να πείσει ότι υπήρξε σχέδιο να σαμποταριστεί η αριστερή κυβέρνηση.
Ελλειπτικά τα ανωτέρω, γιατί υπήρχε και η εποποιία των προκλητικών και έωλων επιχειρημάτων από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Προθύμως συνωστίζονταν στα «βοθροκάναλα», για να υπερασπίσουν τα ανυπεράσπιστα, χωρίς να ντρέπονται τους νεκρούς.
Σε αυτή την εικόνα της θεσμικής ανυποληψίας που έδειξε ο ΣΥΡΙΖΑ, η δικαστική επίθεση στην Καθημερινή δεν σώζει την παρτίδα. Μόνο η μήνυση στον Ματθαιόπουλο θα έπειθε.
