ΠΑΣΟΚ: Τα μιλήσανε, τα συμφωνήσανε, χωρίς… μαχαιρώματα
Eurokinissi
Eurokinissi

ΠΑΣΟΚ: Τα μιλήσανε, τα συμφωνήσανε, χωρίς… μαχαιρώματα

Ο κύβος ερρίφθη. Ο Νίκος Ανδρουλάκης κατανόησε ότι η εμμονή στην καταστατική πρόβλεψη για εκλογή προέδρου το 2025 θα αποτελούσε μια αργόσυρτη διαδικασία ευθανασίας του ΠΑΣΟΚ. Στο οξυμένο κλίμα που είχε δημιουργηθεί μετά τη διάψευση των προσδοκιών, για την κατοχύρωση της θέσης, την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενος, προκήρυξε εκλογές για τις 6 και 13 Οκτωβρίου.

Οι υποψήφιοι προς το παρόν ήταν οι αναμενόμενοι. Ανδρουλάκης, Γερουλάνος και Δούκας. Επισήμως οι υποψηφιότητες θα ανακοινωθούν τρεις εβδομάδες πριν τις εκλογές. Ως τότε δεν αποκλείεται να παρουσιαστούν και κάνα άλλοι. Όχι γιατί θα ελπίζουν στην αρχηγία αλλά θα επιδιώξουν την «καταγραφή» τους ως σημαίνοντα στελέχη και πόλοι εσωκομματικής επιρροής.

Εκτός αν εμφανιστεί κάποιο στέλεχος με περγαμηνές από το παρελθόν, το όνομα του οποίου ακούγεται στα πολιτικά γραφεία και κυκλοφορεί ήδη ως ενδεχόμενο, στα σόσιαλ μίντια.

Το ΠΑΣΟΚ απέδειξε κατά τη χθεσινή διαδικασία της Κ.Ε., ότι εξακολουθεί να παραμένει πολιτικός οργανισμός, με λειτουργίες που δεν έχουν σχέση με το απολίτικο σύστριγγλο που δημιούργησε ο Κασσελάκης στον ΣΥΡΙΖΑ.

Η πιο αιχμηρή κριτική που έκανε ο Ανδρουλάκης, φωτογραφίζοντας προφανώς τον Χάρη Δούκα, ήταν ότι χωρίς να τον κατονομάσει, είπε: «Αν κάτι με στενοχωρεί, πάνω απ΄ όλα ανθρώπινα, είναι μια εμμονή που βλέπω τις τελευταίες ημέρες, αυτή η αναγκαία διαδικασία δίκαιης αποτίμησης και εσωκομματικού διαλόγου, να θέλουν κάποιοι να τη μετατρέψουν σε παρασκηνιακές συμφωνίες και πασαρέλα προσωπικών φιλοδοξιών».

Σε αυτό έχει δίκιο, αλλά δεν έχει δίκιο στην κατάληξη, καταγγέλλοντας την τακτική όπως είπε του «φύγε εσύ να έρθω εγώ να αναλάβω». Αυτό είναι η φυσική διαδικασία των πολιτικών οργανισμών, όταν οι αρχηγοί αποτυγχάνουν στους διακηρυγμένους στόχους τους.

Και το ΠΑΣΟΚ έμενε πολλά χρόνια στην εξουσία, για να ικανοποιηθούν τώρα τα στελέχη του με την Τρίτη θέση, πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη. Παρόλα αυτά, δε θα συμβούν όσα αδιανόητα συμβαίνουν στο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος σπάει σε κομμάτια αφότου έχασε την εξουσία. Όντας ζυμωμένοι και μεστωμένοι με την εξουσία οι Πασόκοι, γνωρίζουν ότι η ισχύς βρίσκεται εν τη ενώσει. Και έχουν υπόψιν την αβερώφεια έκφραση γι’ αυτούς που φεύγουν από το μαντρί και τους τρώει ο λύκος.

Οι…σεισμογράφοι των εσωκομματικών εξελίξεων στο ΠΑΣΟΚ δε θεωρούν τελειωμένο τον Νίκο Ανδρουλάκη. Έχει μεγάλη διασύνδεση με το οργανωμένο ΠΑΣΟΚ, ενώ ο λόγος του αποπνέει κάτι από την παράδοση και την αισθητική του κόμματος, γεγονός που τον καθιστά οικείο στα μέλη.

Ο Χάρης Δούκας κατηγορήθηκε για αγνωμοσύνη απέναντι στον Ανδρουλάκη, επειδή ο τελευταίος τον έχρισε δήμαρχο Αθηναίων και τώρα επιζητά τη θέση του. Ο Ανδρουλάκης δεν του έκανε κάποιο δώρο. Τον έριξε στη θάλασσα των δημοτικών εκλογών και του είπε «κολύμπα». Δε χρωστάει στον Ανδρουλάκη.

Αντιθέτως όμως ο Δούκας -θα έπρεπε να- ελέγχεται για την έλλειψη αυτογνωσίας, για την πολιτική του έπαρση και προπέτεια, καθώς και για την αντιθεσμική του στάση προς τους δημότες της Αθήνας.

Το ότι εξελέγη δήμαρχος δε σημαίνει ότι απέκτησε και ηγετική αύρα, όπως νομίζει ή όπως του λένε. Την πρώτη Κυριακή των εκλογών έλαβε μόλις 14,19%, με τον Ζαχαριάδη του ΣΥΡΙΖΑ να τον ακολουθεί κατά πόδας με 13,35%. Πενιχρά ποσοστά και των δύο μπροστά στο 41,35% το Μπακογιάννη.

Απλώς οι δεξιοί ψηφοφόροι επαναπαύτηκαν με την τεράστια διαφορά και εξέδραμαν στις θάλασσες. Αντιθέτως, ο Δούκας δέχθηκε την ομόθυμη υποστήριξη όλων των αντιΝΔτικών δυνάμεων, με πρώτιστη αυτή του υποψηφίου του ΣΥΡΙΖΑ Ζαχαριάδη. Πάντως, το 14,19% της πρώτης Κυριακής δεν έδειχνε ότι εγεννήθη υμίν ηγέτης.

Ωστόσο, η συνεργασία με την Αριστερά στον δεύτερο γύρο, αποτέλεσε κεκτημένο και χρησιμοποιείται ως πρότυπο. Έγινε ο προτιμητέος όσων εντός του ΠΑΣΟΚ και του ευρύτερου χώρου της κεντροαριστεράς, προωθούν τη συνεργασία των «προοδευτικών δυνάμεων». Στον στόχο αυτό θυσιάζεται και η επίλυση των προβλημάτων της Αθήνας…

Τέλος, ο Γερουλάνος διακρίνεται για τον βαθύ και οργανωμένο πολιτικό του λόγο. Έχει άποψη, μπορεί να εκπονήσει πρόγραμμα, αλλά δεν ξέρουμε κατά πόσο το «βαθύ ΠΑΣΟΚ» που θα ψηφίσει, τον αισθάνεται δικό του. Συνάντησε το ΠΑΣΟΚ στη διαδρομή του, δεν ήταν Πασόκος από τα γεννοφάσκια του. Και αυτό αποτελεί μείον για το συγκεκριμένο κοινό!