Στην εποχή της κυβέρνησης Καραμανλή του νεότερου, ένας υπουργός βρήκε στο υπουργείο αρκετούς υπαλλήλους σε ηλικία που συνήθως οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν συνταξιοδοτηθεί. Όντας αορίστου χρόνου οι συγκεκριμένοι (όχι υπαγόμενοι στο δημοσιοϋπαλληλικό εργασιακό καθεστώς, καθότι ειδικής ενασχόλησης,) δεν υποχρεούντο να αποχωρήσουν λόγω ορίου ηλικίας.
Ο υπουργός θέλησε να ζητήσει να βγουν στην σύνταξη όσοι εξ αυτών είχαν συμπληρώσει τις προϋποθέσεις. Έτσι ζήτησε βεβαίωση του ασφαλιστικού τους ταμείου για τα χρόνια ασφάλισης. Οι ενδιαφερόμενοι όμως προσέφυγαν στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα και αυτή απεφάνθη ότι τα χρόνια ασφάλισής τους και ο αριθμός των ενσήμων τους ήταν προσωπικό τους δεδομένο και άρα… απόρρητο - απόρρητο για το Δημόσιο που τους πλήρωνε! (Δεν αναφέρουμε το υπουργείο γιατί ούτως ή άλλως η κατάσταση αυτή τελείωσε με τα μνημόνια).
Σαφώς δεν υποβαθμίζουμε την αναγκαιότητα ύπαρξης των ανεξάρτητων Αρχών, αλλά τα μέλη τους, και δη της συγκεκριμένης, πέραν του γράμματος του νόμου, θα πρέπει να έχουν και στοιχειώδη ώσμωση με τις αναγκαιότητες της συγκυρίας και να προσφέρουν λειτουργικές λύσεις.
Στο πρόβλημα που έχει ενσκήψει με τις κάμερες στα σχολεία, η Αρχή εξέδωσε μια απόφαση που θα τη ζήλευε η Πυθία των «ήξεις αφήξεις ουκ εν πολέμω θνήξεις». Χαρακτήρισε νόμιμη την εξ αποστάσεως εκπαίδευση σε περιπτώσεις επιδημικών νόσων, αλλά έθεσε σειρά προϋποθέσεων, οι οποίες ώσπου να υλοποιηθούν θα είχε τελειώσει η σχολική περίοδος. Στη λαϊκή θυμοσοφία αυτό λέγεται… ζήσε Μάη μου…
Τονιζόταν παράλληλα ότι λόγω της σοβαρότητας και της επικινδυνότητας για τα δικαιώματα των εκπαιδευτικών και των ανήλικων μαθητών, είναι αυτονόητη η διαβούλευση με τους εκπροσώπους των εκπαιδευτικών και των γονέων των μαθητών πριν την ολοκλήρωση του αντικτύπου για την έκδοση της υπουργικής απόφασης. Θα προσφύγουμε εκ νέου στην λαϊκή θυμοσοφία, αναφωνώντας… φέξε μου και γλίστρησα!
Τούτων δεδομένων, ευνοείται ο Τσίπρας να χαρακτηρίζει... «άκρως επικίνδυνη» τη ζωντανή αναμετάδοση μαθημάτων (!), ενώ οι τομεάρχες Παιδείας ΣΥΡΙΖΑ Φίλης και Τζούφη, να χειροκροτούν αποφασίζοντας μόνοι τους ότι «κάμερες τέλος – σειρά έχει το πολυνομοσχέδιο» καθώς «ακυρώνεται η μετατροπή του μαθήματος σε ριάλιτι». Στον χορό και η ΑΔΕΔΥ κάνει λόγο για «αντιδημοκρατικό κατρακύλισμα που προσπαθεί να στήσει «Οργουελικό περιβάλλον στα σχολεία».
Και όλη αυτή η φασαρία των συνδικαλιστών και της αντιπολίτευσης γιατί; Γιατί θα μεταδιδόταν on line το μάθημα προκειμένου να παρακολουθούν οι μαθητές που δεν θα μπορούσαν ή δεν θα ήθελαν να συγχρωτιστούν στις τάξεις υπό τον φόβο της πανδημίας!
Πρόταγμα είναι τα προσωπικά δεδομένα. Όμως ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα αποτελούν το πολιτικό φρόνημα των ατόμων, οι θρησκευτικές και φιλοσοφικές πεποιθήσεις τους, η κατάσταση της υγείας τους, η ερωτική τους ζωή και ο ερωτικός προσανατολισμός τους, η γνωστοποίηση ποινικών διώξεων και καταδικών, η εθνικότητα, η φυλετική προέλευση, και - άντε - η συνδικαλιστική του δράση, παρότι αυτή ασκείται δημοσίως.
Τι από αυτά δημοσιοποιείται και σε τι τιτρώσκονται τα προσωπικά δεδομένα με την online διδασκαλία, όταν αυτή θα την παρακολουθούν οι απόντες μαθητές και - έστω - οι γονείς τους, εάν βρίσκονται στο σπίτι;
Ο αντιδράσεις εκκινούν από δύο βασικούς λόγους:
Α) Από την «αταβιστική» αντίδραση του παραδοσιακού δημοσιοϋπαλληλικού συνδικαλισμού που λέει όχι σε κάθε νεοτερισμό. Νιώθουν βολεμένοι στα παραδοσιακά που ελέγχουν και διατηρούν τη μικρο-εξουσία τους. Παρόλα αυτά υπάρχει αναντιστοιχία με το σώμα που εκπροσωπούν. Φάνηκε στην πρόσφατη μαζική παρουσία των περίπου 74.000 εκπαιδευτικών ( 73.668), κατά την τρίωρη στάση εργασίας που κήρυξε η ΟΛΜΕ διαμαρτυρόμενη για το άνοιγμα των σχολείων, στην οποία συμμετείχαν λιγότεροι των 300 (276).
Η αναντιστοιχία φαίνεται και από τις εν πολλοίς ενθουσιώδεις - επώνυμες - αναρτήσεις καθηγητών, δασκάλων και γονιών, για την online εκπαίδευση των προηγούμενων ημερών.
Ίσως βέβαια κάποιοι εκπαιδευτικοί να φοβούνται μήπως αποκαλυφθεί η ανεπάρκειά τους - αν κρίνουμε από το χθεσινό πανό των Συλλόγων ΕΛΜΕ στην πορεία, που προέτρεπε την υπουργό Κεραμέως «Απέσυρε τώρα το νομοσχέδιο»! (μα καλά, ένας έκανε λάθος, οι υπόλοιποι, εκπαιδευτικοί όντες, δεν το είδαν; ).
Β) Τα κόμματα είναι υποχρεωμένα να λένε «όχι» στην κυβέρνηση, αλλά η αντίδραση ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ στην online εκπαίδευση, δεν φαίνεται να πηγάζει μόνο από στείρα αντιπολίτευση. Από συζητήσεις που κάναμε, αποκομίσαμε την πεποίθηση ότι πιστεύουν όντως πως διακυβεύονται προσωπικά δεδομένα. Αυτά όμως εστιάζονταν σε δευτερεύοντα θέματα, όπως αν δεν ξέρει το μάθημα ένας μαθητής, αν δεν απαντήσει σωστά σε μια ερώτηση, ή αν ένας καθηγητής δεν έχει μεταδοτικότητα; Όλοι αυτοί, λέει, θα γίνουν αντικείμενο «κουτσομπολιού» γονέων και των μαθητών στο σπίτι! Τόσο… σοβαρή παραβίαση δεδομένων.
Επειδή η Κεραμέως είναι αποφασισμένη να μην κάνει «ούτε βήμα πίσω», ίσως αποδειχθεί ότι για μια ακόμη φορά ότι συνδικαλιστές και αντιπολίτευση βρίσκονται πίσω από τους καιρούς. Και θα έχουν χαρίσει μια ακόμη νίκη στον Μητσοτάκη.
