Τελειώνει την Παρασκευή η συζήτηση για το νομοσχέδιο για τα μη κρατικά Πανεπιστήμια. Το πιθανότερο είναι πως θα γίνει νόμος του κράτους, αλλά αυτό που μένει ανεξήγητο είναι η στάση του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ που θα μείνει στην ιστορία ως το κόμμα που αρνήθηκε δύο φορές, πρώτη το 2007, να ταυτιστεί με μια σημαντική μεταρρύθμιση.
Για να δικαιολογήσει την άρνηση του ο κ. Ανδρουλάκης χρησιμοποιεί τρεις δικαιολογίες, που όμως καταρρίπτονται από το ίδιο το νομοσχέδιο.
Πρώτη Δικαιολογία: Δεν ενισχύεται το Δημόσιο Πανεπιστήμιο
Το 70% του νομοσχεδίου αφορά το δημόσιο πανεπιστήμιο. Προβλέπεται ενίσχυση της χρηματοδότησης που με όλα τα χρηματοδοτικά εργαλεία (ΕΣΠΑ, Ταμείο Ανάκαμψης και εθνικούς πόρους) θα ξεπεράσει το 1 δις ευρώ για τα επόμενα χρόνια. Ήδη η χρηματοδότηση της Παιδείας είναι στο 4,1% του ΑΕΠ.
Επίσης, ο νόμος περιγράφει μια σειρά μέτρων, όπως η αναλογία αποχωρήσεων μελών ΔΕΠ προς νέες προσλήψεις να είναι 1:1, την ενίσχυση τους ΔΠΘ, τη μείωση της γραφειοκρατίας αλλά και τη διεθνοποίηση των Πανεπιστημίων με προσέλκυση καθηγητών της αλλοδαπής ως συνεργαζόμενους και την ίδρυση κοινών προγραμμάτων σπουδών με ξένα πανεπιστήμια. Συνεπώς, η δικαιολογία που επικαλείται ο κ. Ανδρουλάκης δεν ισχύει.
Δεύτερη Δικαιολογία: Τα Πανεπιστήμια που θα ιδρυθούν θα είναι κερδοσκοπικά
Στο νομοσχέδιο, στην παράγραφο 8 του άρθρου 132, αναφέρεται επί λέξει: «Απαγορεύεται στο Ν.Π.Π.Ε. να διανέμει μέρος των εσόδων του σε οποιοδήποτε πρόσωπο, περιλαμβανομένων των ιδρυτών του». Για μια ακόμη φορά η δικαιολογία του κ. Ανδρουλάκη δεν ευσταθεί αφού τα Πανεπιστήμια θα απαγορεύεται βάσει νόμου να “μοιράζουν” κέρδη.
Τρίτη Δικαιολογία: Να υπάρχει ενιαία αρχή αξιολόγησης κρατικών και μη κρατικών πανεπιστημίων
Τα κρατικά και μη κρατικά Πανεπιστήμια θα υπάγονται στον έλεγχο και την αξιολόγηση της Εθνικής Αρχής Ανώτατης Εκπαίδευσης, ενώ τα μη κρατικά θα πρέπει να έχουν πιστοποίηση και από το φορέα αξιολόγησης της χώρας προέλευσης. Πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχουν πιο αυστηρά κριτήρια ίδρυσης μη κρατικών πανεπιστημίων, απ’ ότι θα υπάρχουν στην Ελλάδα. Επομένως, ούτε η τρίτη δικαιολογία του κ. Ανδρουλάκη ευσταθεί, διότι προβλέπεται ήδη ο έλεγχος της ενιαίας αρχής από το νόμο.
Μία αλήθεια: Ο κ. Ανδρουλάκης έχει επιστρέψει το ΠΑΣΟΚ στη ρητορική του 1981. Όμως, σε αντίθεση με το 2007 που το κόμμα του σταμάτησε την αναθεώρηση του άρθρου 16, σήμερα δεν μπορεί να ανακόψει την πρόοδο. Η Ελλάδα με τις ψήφους της ΝΔ θα πάψει να είναι η τελευταία χώρα του πλανήτη που δεν έχει μη κρατικά πανεπιστήμια, θα μπορεί να παρέχει περισσότερες επιλογές στους φοιτητές της και θα έχει τη δυνατότητα να γίνει ένα κέντρο εκπαίδευσης στην ευρύτερη περιοχή, με προφανή οφέλη για την οικονομία και την Παιδεία ευρύτερα.
* Ο Τάσος Γαϊτάνης είναι πρώην εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ
