Του Γιάννη Σιδέρη
Το ότι ο κ. Γιώργος Κυρίτσης, θα ξεσήκωνε θύελλα στο πολιτικό σκηνικό, ο γράφων ομολογώντας την έλλειψη προβλεπτικότητάς του, δεν το είχε διανοηθεί!
Ένα αφελές κείμενο γραμμένο σε κομματικό έντυπο, κατάλληλο για εσωκομματική ζύμωση σε κάποια κομματική οργάνωση, ή έστω σε φοιτητικό αμφιθέατρο, έγινε αντικείμενο κομματικών δηλώσεων ανωτάτου επιπέδου.
Αντί να τον ειρωνευτούν τα κόμματα του «Ναι», (αφού και αυτός με το «Ναι», στο οποίο κατέληξε εμπράκτως το κόμμα του, έγινε «μενουμεευρωπαίος», κατά τον αστείο κοινωνιολογικό και ταξικό προσδιορισμό που εφηύρε) άρχισαν να τον πυροβολούν εκ του συστάδην.
Μέχρι και αρχηγός κόμματος, η κ. Γεννηματά, ασχολήθηκε και χαρακτήρισε ως «ανατριχιαστικές εμφυλιοπολεμικού κλίματος τις δηλώσεις, περί λαϊκής εντολής που έχει η κυβέρνηση να τσακίσει με δημοσιονομικά μέτρα όσους ψήφισαν «Ναι» στο Δημοψήφισμα». Πάντως σε ένα που έχει δίκιο η κ. Γεννηματά είναι ότι οι δηλώσεις Κυρίτση δεν απέχουν από αυτές των κ.κ. Τσίπρα και Καμμένου.
Ο Κυρίτσης θέλησε να διαχειριστεί το σοκ των οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ
Το Τρίτο μνημόνιο κατά την ψήφισή του, και τα πρόσφατα σφαγιαστικά ασφαλιστικά και φορολογικά εφαρμοστικά μέτρα, απετέλεσαν ανίατη πολιτική πληγή, θέτοντας σε κατάσταση σοκ στους οπαδούς των δύο κομμάτων. Αυτό το σοκ προσπάθησε να διαχειριστεί ο Κυρίτσης, δικαιολογώντας τα αδιανόητα μέτρα που έρχονται, και επιφέρουν την περεταίρω την οικονομική καθίζηση του συνόλου της ελληνικής κοινωνίας. Γιαυτό και ανακάλυψε ως ταξικό εχθρό τους «μενουμεευρωπαίους», εκεί που ένα αριστερό κόμμα θα μιλούσε για κεφαλαιοκρατία, άρχουσα τάξη, καπιταλιστές, κομπραδόρους κλπ.
Πώς να μιλήσει όμως γι'' αυτά αφού ο κυρίαρχος πολιτικός λόγος του ΣΥΡΙΖΑ τα έχει αποβάλλει από το λεξιλόγιό του; Μάλιστα κάποια πρωτοσέλιδα καταδεικνύουν (χωρίς να αποδεικνύουν) ότι ήδη έχει υπάρξει ώσμωση, μέσω των κατάλληλων deals, με τους μεγαλοκαπιταλιστές της χώρας, αυτούς που ο φιλικός του ΣΥΡΙΖΑ Κ. Καραμανλής, ονόμαζε νταβατζήδες.
Απλώς ο κ. Κυρίτσης δεν διακρίνεται από εκείνη την πολιτική ευρυμάθεια, που θα του επέτρεπε να τεκμηριώσει και να αιτιολογήσει επαρκώς την κομματική στροφή των …360 μοιρών που θα έλεγε και ο κ. Τσίπρας, και εφηύρε μάγισσες.
Που δεν έχουν δίκιο ΝΔ –ΠΑΣΟΚ
Ωστόσο δεν έχουν δίκιο η Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ, όταν καταγγέλλουν πρόθεση διχασμού εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ. Υποτίθεται ότι γνωρίζουν (και γνωρίζουν αλλά εσκεμμένα το ξεχνάνε) ότι ένα κόμμα που αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερό, εξ΄ ορισμού, έχει στόχο να υπερασπίσει τις αδύναμες τάξεις της κοινωνίας. Αυτός είναι ο λόγος ύπαρξης της Αριστεράς.
Το πρόβλημα είναι ποιες είναι οι εύρωστες και ποιες οι αδύναμες κοινωνικές τάξεις. Από το 2010 έχουν ανατραπεί οι κοινωνικές σταθερές. Υπάρχουν πρώην εύρωστες οικονομικά κοινωνικές τάξεις και επαγγελματικές κατηγορίες, που έχουν πληγεί μέχρις τελικής εξουθενώσεως στην πορεία των μνημονιακών χρόνων.
Άρα πως τεκμηριώνεται ότι οι «μενουμεευρωπαίοι» είναι τα οικονομικώς ανθηρά στρώματα; - ποια κοινωνική έρευνα το αποδεικνύει; - και γιατί οι οπαδοί του «Όχι» αποτελούνται εξ'' ορισμού από τις φτωχές και καταπιεσμένες τάξεις; Ανάμεσά τους άραγε είναι και οι εκατομμυριούχοι Σταθάκης, Τσακαλώτος, Παπαδημούλης, Βαλαμβάνη, Τσουκαλάς; Ανάμεσά τους και όσοι μεγαλοϊδιοκτήτες πίστευαν ότι θα γλυτώσουν τον ΕΝΦΙΑ που «οι δανειστές επιβάλλουν», και εκείνοι οι μεγαλοκαρχαρίες που έχουν τα «ευρά» τους έξω και περιμένουν την δραχμούλα για να πολλαπλασιάσουν την περιουσία τους και να αγοράσουν μπιρ παρά πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας;
Η κυρίαρχη διαφορά μεταξύ των οπαδών του «Ναι» και του «Όχι», είναι πολιτισμική - χωρίς ποιοτική αξιολόγηση των δύο. Απλώς αφορά το πώς οι μεν και οι δε, βλέπουν τον εαυτό τους και τη θέση της χώρας, στη εποχή της παγκοσμιοποίησης .
Σε ένα άλλο σημείο που επίσης δεν έχουν δίκιο, είναι όταν κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ για βουλιμία της εξουσίας. Μα εξ' ορισμού, η γενεσιουργός αιτία και δικαιολογητική ύπαρξη ενός κόμματος, είναι η κατάληψη της εξουσίας. Ως προς τι αυτό επισύρει κατηγορία; Την ίδια βουλιμία δεν έχουν επιδείξει - και σωστά- τα δύο κόμματα, ως τώρα;
Το Ποτάμι έδωσε την σωστή διάσταση
Σαφώς κατώτερη των περιστάσεων είναι και η απάντηση του ΣΥΡΙΖΑ στις αντιδράσεις: Πατώντας το play στην κασέτα, κατηγορεί τη Ν.Δ. ότι «είναι ο πιο ένθερμος υποστηρικτής της ακραίας νεοφιλελεύθερης πολιτικής». Αυτής δηλαδή της πολιτικής που εφαρμόζει πειθήνια ο ΣΥΡΙΖΑ – πασπαλίζοντάς την με εκφράσεις πόνου ψυχής .
Το μόνο κόμμα που διατήρησε την ψυχραιμία του και έδωσε το βάρος που άξιζε στο κείμενο Κυρίτση, ήταν το Ποτάμι, που σε μια σαρκαστική ανακοίνωση γράφει:
«Ο κ. Κυρίτσης λέει τα προφανή: Ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τη νίκη επί της μαντάμ Μέρκελ και του Ολαντρέου καταπολέμησε τη φοροδιαφυγή των πλουσίων, εξαφάνισε την διαφθορά, έδωσε δουλειά στους άνεργους, απάλλαξε τους χαμηλοσυνταξιούχους και τους μεροκαματιάρηδες από δυσβάστακτους φόρους, κατήργησε τον ΕΝΦΙΑ και γύρισε τον μηνιαίο μισθό στα 751 ευρώ! Ήδη ζούμε σε άλλη Ελλάδα, αυτή του προγράμματος της Θεσσαλονίκης. Ας το γιορτάσουμε. Με προσλήψεις βέβαια. Έχει μείνει κανένα τρολ αδιόριστο; Κανένας Καρανίκας; Κανένα ανίψι; Μπα όλοι βολεύτηκαν. Ας το γιορτάσουμε λοιπόν διπλά».
