Ο Βαγγέλης Ρήνας «επιστρέφει» στην Αθήνα μετά από τις μεγάλες εκθέσεις που πραγματοποίησε τα τελευταία έξη χρόνια στην Κίνα και στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η νέα εικαστική πρόταση του αναγνωρισμένου καλλιτέχνη με τίτλο «ΠΑΡΟΥΣΙΕΣ…» εγκαινιάστηκε στην Γκαλερί Ευριπίδη την Πέμπτη 21 Απριλίου στις 8 το βράδυ.
Έργα μεγάλων διαστάσεων καθώς και γλυπτά αποτελούν τον βασικό πυρήνα της έκθεσης. Βράχια λουσμένα στο άσπιλο ελληνικό φως, που με την πρώτη θέαση παραπέμπουν σε κάτι άχρονο, αρχέγονο, φαινομενικά αμετακίνητο και σε κάθε περίπτωση μυστηριακό. Τόποι- όχι τοπία- με εμφανή την αχρονία. Τόποι προερχόμενοι από το φαντασιακό του δημιουργού που καταλήγουν να είναι τοπία του εσώτερου κόσμου του. Συνθέσεις που εκκινούν από τον κόσμο των αισθητών για να μετασχηματιστούν, σε καθολικά αισθητικά γεγονότα. Βράχια που άλλοτε εκκινώντας από το πανανθρώπινο «αγγελικό και μαύρο φως» -ισχυρή επίδραση της σινικής μελάνης που τη γνώρισε και οικειοποιήθηκε στη θητεία του στην πατρίδα της την Κίνα- κι άλλοτε να ίπτανται ως προϊστορικές οντότητες ή άπτεροι άγγελοι, δεν σου επιβάλλονται δια του όγκου τους αλλά με μια άφατη αγωνία και έναν ασίγητο αλλά και επινίκιο ύμνο του δημιουργού τους, όπως παρατηρεί ο συγγραφέας –δημοσιογράφος κ. Ζαχαρίας Σώκος.
Η Ιστορικός Τέχνης και συγγραφέας Δρ. Ντόρα Ηλιοπούλου –Ρογκάν σημειώνει:
«…Διαρκώς και δημιουργικά ανανεωμένη στο διάβα του χρόνου η εικαστική γραφή του Ρήνα δεν αναλώθηκε ποτέ σε πλατειασμούς, σε εύκολες λύσεις και σε επαναλήψεις. Τουναντίον, αντλεί από το διαρκώς εκ των ένδον και εκ βαθέων ανελισσόμενο έργο του, μια ολοένα νέα πνοή» και συνεχίζει υπογραμμίζοντας:
«…Σε διαρκή εγρήγορση, κινητικότητα και εναλλαγή μεσ' από τον ρυθμό που τις διέπει, οι όποιες μορφές και σχήματα προβάλλουν στις ΠΑΡΟΥΣΙΕΣ του Ρήνα, προκαλούν κάθε φορά και από μια διαφορετική ερμηνεία/ανάγνωση, καθώς μόνο φαινομενικά -τεχνικά- δεν «κινούνται». Παρουσίες στο «επέκεινα…» του επιστητού… πλασμένες μεσ' από το Φως και αντίστροφα. Θησαυρίσματα από μνήμες, συνειρμούς, βιώματα που μας ενθαρρύνουν να διαισθανθούμε όσα δεν είναι άμεσα αντιληπτά αλλά «υπάρχουν» σε αδιόρατα μήκη κυμάτων. Έργα, που ενορχηστρωμένα μεσ' από το ιδιωματικό στον Ρήνα φως, γητεύουν όχι μόνο την όραση αλλά και την ψυχή μας».
Ο Ζαχαρίας Σώκος συνεχίζοντας διαπιστώνει:
«…Ο Ρήνας και στην προηγούμενη δουλειά του και σε ό,τι παρουσιάζεται στις «ΠΑΡΟΥΣΙΕΣ…», βρίσκεται σε μια διαρκή αναζήτηση του θαύματος. Το θαύμα είναι το ζητούμενο, το θαύμα είναι ο Τόπος…» και συνοψίζοντας καταλήγει : «…Είναι γνωστή η ικανότητα του Ρήνα στην πιστή αναπαράσταση, όσο και στην απόσταξη των ουσιωδών χαρακτηριστικών των θεμάτων του. Η απόσταξη αυτή είναι οδηγημένη από μια βαθύτητα, που στη συγκεκριμένη έκθεση απηχεί την αγωνία του και το καταφύγιό του, απέναντι στη βαρβαρότητα των νέων χρόνων που απειλεί τον άνθρωπο. Η συνείδησή του ενεργοποιείται και αντιδρά, προτάσσοντας αρχέγονες οντότητες, άφθαρτες και αναλλοίωτες, αιώνες και διαρκείς, να χοροστατούν λουόμενες στο ακήρατο ελληνικό φως. Η νέα δουλειά του Βαγγέλη Ρήνα συνεχίζει να φανερώνει τη βαθιά του πίστη στη ζωγραφική τέχνη. Δεν διαλύει τις μορφές στο πλαίσιο νεωτερικών και μετανεωτερικών αναζητήσεων, αντιθέτως υμνεί την υπόσταση των όντων. Είναι μια ζωγραφική και ένα έργο υμνητικό και ολοφυρόμενο, γιατί αφουγκράζεται τον άναρθρο λόγο που δονεί τη σιωπή του κόσμου».
Ο ίδιος ο καλλιτέχνης εξηγεί :
«… Έχω την αίσθηση, ότι απειλείται το μέγιστο αγαθό του ανθρώπου, η ελευθερία. Διαβλέπω και διαισθάνομαι ότι το τέρας ενός απευκταίου νέου ολοκληρωτισμού, δομείται με τα δομικά υλικά μιας αστόχαστης και άκριτης αποδόμησης των πάντων. Ανησυχώ και μια εμμονική αγωνία με ωθεί στην αναζήτηση ενός ξεχασμένου και ανεπιτήδευτου τόπου, που να μπορεί να αρδεύει με φαντασία και ελπίδα, την απειλούμενη ελευθερία. Ο τόπος αυτός για μένα, είναι αυτός που δεν απεικονίζει το πραγματικό».
Αναλύοντας την ατμόσφαιρα των έργων η Δρ. Ντόρα Ηλιόπουλου-Ρογκάν επισημαίνει τα εξής: «…Ατμόσφαιρα «κατοικημένη» από ένα πνεύμα ανείπωτο που πολλαπλασιάζει τους διαύλους μιας μετα-φυσικής επικοινωνίας με τον θεατή. Αχειροποίητες πύλες του «αχωρήτου» οι δημιουργίες του Ρήνα, επαληθεύουν κάτι ιδιαίτερα σπάνιο σε έργο σύγχρονου καλλιτέχνη. Προσφέροντάς μας την αίσθηση μιας εικαστικά διατυπωμένης ενορχήστρωσης του πνεύματος, τεκμηριώνουν μεσ' από το ενυπάρχον «έρμα», την ιδιοφυή από τον ζωγράφο μετουσίωση του πνεύματος σε ύλη και αντίστροφα. Μας υποβάλλουν όσο γίνεται πιο ευρηματικά κάτι σχεδόν ανέφικτο εικαστικά: τις ατραπούς μιας χαρισματικής ενσάρκωσης του άδηλου και του άυλου μεσ' από τη ζωγραφική ύλη».
Διάρκεια Έκθεσης : 21 Απριλίου έως 28 Μαϊου 2016.
