Η Μαρία Καραχρήστου, η Κατερίνα Κότσαλα, και η Δέσποινα Φλέσσα στην  «έ κ φ ρ α σ η – γιάννα γραμματοπούλου»

Η Μαρία Καραχρήστου, η Κατερίνα Κότσαλα, και η Δέσποινα Φλέσσα στην «έ κ φ ρ α σ η – γιάννα γραμματοπούλου»

Η αίθουσα τέχνης  «έ κ φ ρ α σ η – γιάννα γραμματοπούλου», εγκαινιάζει την Τρίτη 7  Ιουνίου, την έκθεση «Fields of Vision» βασισμένη σε μια ιδέα του Κορνήλιου Γραμμένου.  Συμμετέχουν: Μαρία Καραχρήστου, Κατερίνα Κότσαλα, Δέσποινα Φλέσσα.

Ο Κορνήλιος Γραμμένος παρατηρεί σχετικά με την έκθεση: «Αν θεωρήσουμε ότι ένας από τους λόγους, ίσως ο σημαντικότερος, που εξακολουθούμε να κάνουμε τέχνη σήμερα είναι η διεύρυνση της συνείδησης μας απέναντι στον υλικό και άυλο κόσμο και αν δεχτούμε ότι μέσα από την τέχνη θα μπορούσε να κατανοήσει κάνεις σε βάθος τις ιδέες, τις καταστάσεις και σίγουρα τα φυσικά και ποιητικά όρια των υλικών / πραγμάτων (res) με διορατικό και ευρύ τρόπο, τότε τα έργα των Καραχρήστου, Κότσαλα, Φλέσσα: Fields of Vision, ορίζουν με έναν καταφανή τρόπο την ανωτέρω θέση / αφορισμό.»

Οι ίδιες σχολιάζουν για την έκθεση/project που παρουσιάζουν:

Μαρία Καραχρήστου: «Αφηγούμαι ιστορίες φιλτραρισμένες ιδιοσυγκρασιακά χρησιμοποιώντας  την ζωγραφική, την φωτογραφία και την γλυπτική. Με αφορμή την ταινία του Robert Altman “The 3 Women” του 1977, κατασκευάζω μια αρχιτεκτονική ρόλων, μελετώντας την πρόθεση της ζωγραφικής χωρικά, ως έννοια.»

Κατερίνα Κότσαλα: «Η ζωγραφική επιφάνεια δημιουργεί σχέσεις μεταξύ διαφάνειας και αδιαφάνειας, οπτικής και απτικής αντίληψης, κίνησης και αδράνειας. Η χειρονομία καταργεί τη διαφάνεια της ύλης καλύπτοντας την με μια μαύρη επιφάνεια. Καταγγέλλει την καθαρότητα και την βεβηλώνει με το ζωγραφικό άγγιγμα. Αφήνει πίσω της ένα σκοτεινό περιβάλλον που αναμένει να το διαπεράσει το φώς.»

Δέσποινα Φλέσσα: «Έστω ότι το αρνητικό μιας φωτογραφίας λειτουργεί καταφατικά, ορίζοντας τελικά το πραγματικό. Αν κατά τη φωτογραφική απεικόνιση, το φως καταστρέφει και αδειάζει το αρνητικό, τότε, αν και μοιάζει να μιλάμε για μια γραφή του φωτός, στην πραγματικότητα αυτό που “γράφει” είναι η σκιά που απομένει μετά την καταστροφή της επιφάνειας. Το εγχείρημα εντοπίζεται στην προσπάθεια μετεγγραφής των φωτεινών θραυσμάτων σε υλικά. Εδώ η σκιά ως απούσα ύλη ενεργεί αποκόπτοντας και ταυτόχρονα συγκρατώντας τη εικόνα. Γίνεται η ενεργητική δύναμη που θραύει τη φόρμα λίγο πριν αποκτήσει υλική έκφανση.  Οι τόποι εισδύουν για μια στιγμή ο ένας στον άλλον.»


Διάρκεια: 7 Ιουνίου – 2 Ιουλίου 2016


*Fields of Vision (Πεδία Όρασης): Το πεδίο που είναι ορατό όταν ο οφθαλμός είναι συγκεντρωμένος σε ένα σημείο