Το γεγονός πως στην επικαιρότητα, τουλάχιστον τη διαδικτυακή, κυριαρχεί η περίπτωση του Στέφανου Κασσελάκη, φανερώνει πως επικοινωνιακά τουλάχιστον το κόλπο πέτυχε. Τι συνέβη και όλοι ασχολούνται με αυτόν τον νέο άνθρωπο; Ποιοι μηχανισμοί συνετέλεσαν σε αυτήν την υπερ-προβολή; Πάντως, φαίνεται πως έχει την υποστήριξη ανθρώπων με δύναμη και κύρος και ακολουθεί μια προγραμματισμένη διαδρομή.
Για να τα βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά. Εκτιμώ πως έχει ελάχιστες πιθανότητες να εκλεγεί για αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ στις προσεχείς εσωκομματικές εκλογές.* Πιθανόν να βάζει τις υποθήκες του για το μέλλον, όμως έχει ένα παρελθόν που θα ερευνηθεί κυρίως από τους αντιπάλους του εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχουν πολλά ερωτηματικά για την πορεία του, που ήταν ταχύτατα ανοδική, μέχρις υπερβολής, όπως τουλάχιστον παρουσιάζεται.
Πέραν της επικοινωνιακής καταιγίδας, ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι προτάσεις-θέσεις του, που ουδεμία σχέση έχουν με τη ριζοσπαστική Αριστερά, ούτε καν με τη μετριοπαθή Αριστερά. Βρίσκονται πολύ κοντά στις θέσεις του Δημοκρατικού κόμματος των ΗΠΑ, στο οποίο, όπως λέει το βιογραφικό του, εργάστηκε για ένα χρονικό διάστημα. Συνεπώς, τα όσα υποστηρίζει –άλλα είναι κοινοτοπίες και άλλα εντελώς ασαφή– βρίσκονται έξω όχι απλώς από το πολιτικό πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και έξω από τις ιδεολογικές αρχές που καθοδηγούν αυτό το κόμμα. Θα μου πείτε πως αυτό αφορά τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ. Αν θέλουν να γίνει το κόμμα τους κάτι σαν το «Ποτάμι», εμάς δε μας πέφτει λόγος.
Σωστή εκ πρώτης όψεως η παρατήρηση, όμως αυτό δεν το γνωρίζει ο Στ. Κασσελάκης και όσοι τον υποστηρίζουν μέχρι στιγμής παρασκηνιακά; Δε γνωρίζουν πως οι προτάσεις του είναι «ποταμίσιες;» Φυσικά και το γνωρίζουν. Προσπαθούν να κτίσουν μια ιδεολογική και πολιτική πλατφόρμα για το εγγύς μέλλον. Ο Στ. Κασσελάκης, αν δεν συνθλιβεί κυρίως ηθικά από τους μηχανισμούς του ΣΥΡΙΖΑ, ήρθε για να παίξει ένα ευρύτερο παιχνίδι με τη στήριξη και του Α. Τσίπρα, και κυρίως χάρη σε αυτή τη στήριξη. Ο σχεδιασμός φαίνεται πως υπάρχει, εκτός αν τελικά «άνθρακες ο θησαυρός».
Υπάρχει βέβαια και ένας άλλος κίνδυνος. Στις εσωκομματικές εκλογές να λάβει ένα αμελητέο ποσοστό, κάτι που θα δυσκολέψει τις επόμενες κινήσεις του καθώς ο ζωτικός του χώρος είναι και θα παραμείνει αυτός της ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Σήμερα, στον ΣΥΡΙΖΑ δύο στελέχη του έχουν συγκεκριμένες προτάσεις και έχουν μια βασική ιδεολογική και πολιτική κατεύθυνση. Η κυρία Έφη Αχτσιόγλου και ο κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος. Εκφράζουν αυτό που όλοι εννοούμε όταν αναφερόμαστε στη ριζοσπαστική Αριστερά. Και ο ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και του 17,5%, είναι ένα μεγάλο καράβι για να αλλάξει απότομα πορεία και από τον χώρο της μαρξιστικής Αριστεράς να μεταβεί σε έναν ιδεολογικό χυλό τύπου «Ποτάμι».
Ενδιαφέρον θα έχουν οι αντιδράσεις και των 4 άλλων υποψηφίων, αν τελικά ο Στ. Κασσελάκης δηλώσει παρών στην κούρσα για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Μέχρι στιγμής όλοι σιωπούν είτε επειδή αιφνιδιάστηκαν είτε γιατί του την έχουν στημένη.
*Ένα βασικό αρνητικό της συγκεκριμένης υποψηφιότητας είναι το γεγονός πως δεν είναι βουλευτής. Δηλ. ο ΣΥΡΙΖΑ επί 4 χρόνια θα εκπροσωπείται στη βουλή από άλλο πρόσωπο.
