Της Γιάννας Σουλάκη
Τα οφέλη στην ανθρώπινη υγεία από την χρήση της ασπιρίνης είναι γνωστά εδώ και χρόνια. Μία νέα μελέτη, όμως, από το έγκριτο Πανεπιστήμιο του Harvard αποδεικνύει ότι η ασπιρίνη μπορεί να εμποδίσει ακόμη και την εμφάνιση του καρκίνου κατά 3%.
Η μελέτη υποστηρίζει ότι η τακτική χρήση ασπιρίνης μειώνει τον κίνδυνο από τον καρκίνο εν γένει σε ποσοστό 3% και σε πολύ μεγαλύτερα ποσοστά έχει προστατευτική επίδραση έναντι του ορθοκολικού καρκίνου, αλλά και άλλων όγκων του γαστρεντερικού σωλήνα.
Αν και αυτό το στοιχείο δεν ήταν εντελώς άγνωστο στους επιστήμονες, ωστόσο αυτή ήταν η πρώτη φορά που μια μελέτη επιβεβαίωσε με ακρίβεια τις αλυσιδωτές θετικές επιπτώσεις της ασπιρίνης, έναντι του συνολικού κινδύνου ανάπτυξης της νόσου.
Για να διερευνήσουν, λοιπόν, τις επιπτώσεις της χρήσης της ασπιρίνης σε πολλές μορφές καρκίνου, οι επιστήμονες εξέτασαν δύο ξεχωριστές μελέτες που έχουν γίνει στις ΗΠΑ - τη Μελέτη για την Υγεία των Νοσηλευτριών (1980-2010) και τη Μελέτη Παρακολούθησης των των Επαγγελματιών Υγείας (1986-2012) - οι οποίες περιέχουν δεδομένα από σχεδόν 136.000 συμμετέχοντες, που εξετάστηκαν μέσα σε διάστημα 32 ετών.
Αποτελεσματική η ασπιρίνη, αλλά όχι σε όλες τις μορφές καρκίνου
Τα ευρήματα, που δημοσιεύονται στο JAMA Oncology, δείχνουν ότι η τακτική χρήση ασπιρίνης μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου κατά 19%, και τον κίνδυνο κάθε γαστρεντερικού καρκίνου κατά 15%.
Ωστόσο, σύμφωνα με τους ερευνητές, υπάρχει μια σειρά από άλλες μορφές καρκίνου, όπου η ασπιρίνη δεν έχει τα ίδια αποτελέσματα, κυρίως στην ανάπτυξη καρκίνου του μαστού, προστάτη ή καρκίνου του πνεύμονα.
Όταν λαμβάνονται υπόψη και οι άλλοι τύποι καρκίνου, η τακτική χρήση της ασπιρίνης επιφέρει μία μείωση του συνολικού κινδύνου στο 3% - το οποίο φαίνεται μικρό ποσοστό, αλλά είναι σίγουρα σημαντικό όταν μιλάμε για καρκίνο.
Οι ερευνητές εκτιμούν, πάντως, ότι η τακτική χρήση της ασπιρίνης μπορεί να αποτρέψει σχεδόν 30.000 όγκους του γαστρεντερικού σωλήνα στις ΗΠΑ κάθε χρόνο.
Τί αποτελεί «τακτική» χρήση ασπιρίνης, όπως περιγράφεται στη μελέτη;
Οι ερευνητές ορίζουν ως «τακτική λήψη» τη λήψη ενός δισκίου ή μιας χαμηλής δόσης, τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα. Ως προς τα δεδομένα για το προστατευτικό όφελος του φαρμάκου, έδειξε ότι μετά από πέντε χρόνια συνεχούς χρήσης ή σε διαφορετικές δόσεις που κυμαίνονται, από 1/2 ασπιρίνη έως 1,5 δισκίο ανά εβδομάδα, υπάρχει όφελος.
Παρ' όλα αυτά οι επιστήμονες είναι επιφυλακτικοί ως προς την ιατρική συμβουλή που δίνουν στους ασθενείς τους, καθώς όλα εξαρτώνται από την περίπτωση του κάθε ασθενούς ξεχωριστά:
«Μπορούμε τώρα να προτείνουμε σε κάποια άτομα να λαμβάνουν ασπιρίνη για να μειώσουν τον κίνδυνο του καρκίνου του παχέως εντέρου - ιδίως σε εκείνους που έχουν λόγους να λαμβάνουν τακτικά ασπιρίνη, όπως π.χ. για την πρόληψη των καρδιακών παθήσεων - αλλά δεν είμαστε σε θέση να κάνουμε μία γενική σύσταση για τη συνολική πρόληψη του καρκίνου», δήλωσε ο επιδημιολόγος και γαστρεντερολόγος Άντριου Τσαν από την Ιατρική Σχολή του Harvard και του Γενικού Νοσοκομείου της Μασαχουσέτης.
«Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι η χρήση ασπιρίνης αναμένεται να αποτρέψει σε σημαντικό αριθμό τον καρκίνο του παχέος εντέρου, περισσότερο κι από τα περιστατικά που θα αποφευχθούν με τις προληπτικές εξετάσεις, και έτσι μπορεί να υπάρξει μεγαλύτερο όφελος στον προσυμπτωματικό έλεγχο του καρκίνου».
Ποτέ ασπιρίνη χωρίς ιατρική συμβουλή!
Με άλλα λόγια, η λήψη ασπιρίνης μπορεί να είναι μια καλή ιδέα για τη μείωση του συνολικού κινδύνου του καρκίνου, αλλά επειδή ο κάθε οργανισμός είναι διαφορετικός, είναι σημαντικό να αναζητήσει κανείς την κατάλληλη ιατρική συμβουλή, ιδίως εάν υπάρχει ιστορικό εμφάνισης καρκίνου και υπάρχει σοβαρός λόγος πρόληψης.
«Αλλά κάτι τέτοιο πρέπει να γίνει, λέει ο καθηγητής Τσάν, με την επιφύλαξη ότι οι ασθενείς θα πρέπει να είναι καλά ενημερωμένοι σχετικά με τις πιθανές παρενέργειες της τακτικής λήψης ασπιρίνης και να επιλέξουν οι ίδιοι σε συνεργασία με τον γιατρό τους, εάν αξίζει το ρίσκο αυτής της απόφασης. Επίσης, να τονιστεί ότι η λήψη της ασπιρίνης δεν θα πρέπει να θεωρείται ως υποκατάστατο της κολονοσκόπησης ή άλλων εξετάσεων προσυμπτωματικού ελέγχου του καρκίνου, εξετάσεις που θα πρέπει να γίνονται τακτικά», καταλήγει ο καθηγητής.
